Laurens Kooren moet een beetje gniffelen als het aan de orde komt. Hij mag dan de jongste van het stel zijn bij Sportclub Monster, hij heeft als enige ook een eigen fanbase. Inclusief een Facebookpagina met de naam ‘Official Laurens Kooren Fanpage’. “Dat is meer een lolletje.” Met een beetje fantasie kan Laurens Kooren een cultheld worden genoemd, ware het niet dat Kooren slechts negentien jaar is en pas sinds dit seizoen in de hoofdmacht speelt.

“Een paar gasten van het zevende elftal zitten er achter”, zegt de student aan de HALO-opleiding in Den Haag over zijn fanpagina op Facebook. “Ze kennen mijn zus en vonden het leuk dat ik meteen vanaf de junioren in het eerste elftal ben gekomen. Als enige speler is mij dat gelukt. De meeste andere jongens die zijn doorgestroomd spelen in het tweede of derde.”

Inmiddels heeft de fanpagina op Facebook zo’n 130 volgers. “Af en toe zetten die gasten er een fotootje op, dat ik weer in de basis sta enzo. Ach, ik zie het meer als een lolletje dan een serieus iets. Of ik vereerd ben? Natuurlijk vind ik het leuk, het is altijd beter om positief in de schijnwerpers te staan dan negatief. Die gasten zijn er bij elke thuiswedstrijd. Echte die-hard supporters.”

Het feit dat die ‘supporters’ Kooren hebben uitgekozen als ‘doelwit’ heeft misschien ook wel iets te maken met de speelstijl van de jonge inwoner van Monster, die op dit moment ook voor een jaar stage loopt als trainer bij de JO13-1 van zijn club. Die speelstijl straalt iets onverzettelijks uit. “Ik ben inderdaad erg gedreven en geef nooit op”, benoemt Kooren zijn sterkste wapens.

Mede door die instelling veroverde Kooren al snel een basisplaats in het team van trainer Robin Knoester. Na drie oefenwedstrijden in het tweede elftal maakte hij zijn debuut in de hoofdmacht tegen Quintus. “Chiel van de Bos, die tot dan linksback had gespeeld, raakte geblesseerd. Blijkbaar deed ik het in die wedstrijd als zijn vervanger goed genoeg want ik ben er daarna niet meer uit geweest. Toen Chiel hersteld was, is hij als linkercentrale verdediger teruggekeerd.”

Kooren speelde in alle wedstrijden voor de winterstop mee en haalde slechts eenmaal het einde van de wedstrijd niet. Dat was tegen Lyra. “Ik had al geel en de rechtsbuiten van Lyra zocht me steeds op. Uit een soort van voorzorg ben ik toen gewisseld.”

Het was een heel klein smetje op de uitstekende eerste competitiehelft die Kooren speelde. Zeker als je bedenkt dat hij vorig seizoen nog vele niveau’s lager actief was bij de junioren. “Junioren of senioren, dat is wel een verschil hoor”, verzekert hij. “Het tempo bij het eerste elftal is zo’n stuk hoger. Vooral het verschil in handelingssnelheid. Bij de junioren kon ik eerst rustig de bal aannemen en op mijn gemak kijken waar ik de bal vervolgens heen zou spelen. Nu heb ik meteen een tegenstander op mijn huid.”

Met VELO en Lyra behoort het Monster van Looren tot de voornaamste titelkandidaten in de derde klasse. “Ik denk dat tussen ons drieën niet heel veel verschil zit. Het zou mooi zijn als we binnen een jaar het verloren terrein weer kunnen terugwinnen.”