Harry Rusken (46) begint komend seizoen aan een nieuwe uitdaging bij Rockanje. Net als bij zijn eerdere clubs AGE en OHVV stond de trainer ook bij VV WFB vier seizoenen lang aan het roer van het vlaggenschip. Wat is zijn geheim? En wat laat hij in Ouddorp achter?
Ouddorp – Dat Rusken met veel plezier terugkijkt op zijn jaren op sportpark De Kruse, is in gesprek met de Hellevoeter meteen duidelijk. ,,Het waren vier fantastische jaren bij de mooiste club van het eiland”, klinkt het overtuigend. ,,Ouddorp is een hecht dorp, de club heeft veel vrijwilligers en iedereen is altijd met die club bezig. Daarbij heb ik een hechte selectie tot mijn beschikking gehad, met erg leuke jongens.”
In de eerste drie seizoenen acteerde hij met West Flakkee Boys in de derde klasse. Na een zevende, achtste en dertiende plek moest zijn ploeg een stap terugdoen. In de vierde klasse H sloten Rusken en zijn mannen, na een lange titelstrijd met OSV uit Oud-Beijerland, uiteindelijk af in de subtop.
Volgens Rusken hoort WFB op dit moment thuis aan de bovenkant van de vierde klasse of onderkant derde klasse. ,,Zodra de huidige verjonging is doorgevoerd en als iedereen wat groter en ouder is, dan zou je in de middenmoot van de derde klasse kunnen eindigen.”
Terugkijkend op die vier jaar in Ouddorp koestert hij de positieve ervaringen. ,,Ik heb een heel fijne periode gehad met mensen die gewoon alles voor de club overhebben. Je komt bij WFB echt in een warm nest terecht. Dat is echt prettig werken.” Over het dieptepunt hoeft hij ook niet lang na te denken. ,,Dat is de degradatie in 2017 geweest. Degradatie is altijd een dieptepunt.”
Wat hij nu achterlaat op sportpark De Kruse? ,,Ik denk dat we stappen hebben gemaakt in de organisatie. De trainingsopkomst is verhoogd, we hebben een grotere selectie gekregen en we hebben de begeleiding bij blessures verbeterd.”
Honkvast
Wat aan zijn trainersloopbaan opvalt is dat Rusken bijzonder honkvast is. Net als bij AGE en OHVV bleef hij ook bij WFB vier jaar lang zitten. Is er een geheim? ,,Gewoon zo normaal mogelijk doen. Ik wil behandeld worden zoals ik andere mensen ook behandel. Ik kom uit het onderwijs, dus ik weet wel wat van groepsprocessen. En ik concentreer met niet alleen op het eerste elftal, ik probeer ook verenigingsbreed mee te denken. Daarnaast hou ik van open communicatie. Ik spreek gewoon iedereen aan en probeer mijn kennis aan iedereen die dat wil over te dragen. Dan is het aan hen wat ze ermee willen doen. Voor de rest probeer ik altijd mezelf te zijn. Ik doe niet aan verschillende agenda’s.”
Evenmin is hij er niet de trainer naar die spelers meeneemt van zijn oude naar zijn nieuwe club. Al zou dat bij WFB niet eens lukken. ,,Er gaat nooit wat weg bij WFB. Er komt ook nooit wat bij. Ze weten niet eens wanneer de overschrijvingsdatum afloopt. Er is wel eens naar mij gebeld voor een speler van WFB, maar die jongens gaan toch niet weg. Dat is ook wel hun charme. Maar ook al zouden ze het wel doen, dan nog ga ik zelf niemand meenemen. Ik zou dat niet netjes naar je vorige werkgever vinden.”
