Ruud Verberk heeft een einde achter zijn imposante tijdperk als doelman van Unitas gezet. Zijn laatste seizoen is een pechseizoen. Hij kreeg last van een liesblessure en keepte pas half mei voor het eerst een helft, tegen OFC, nadat doelman Ronald Vlot in de rust geblesseerd afhaakte.
Ruud Verberk is 33 jaar en werd bij Unitas in 1993 als 5-jarig ventje als lid ingeschreven. ,,Omdat mijn broer Joost twee jaar ouder is, was ik al eerder stiekem met hem aan het meetrainen. Mijn broer Sander was evenals Joost ook keeper.” Ruud, voormalig voetballer, kwam pas op 16-jarige leeftijd onder de lat. ,,Dat kwam omdat de keeper van ons team ziek werd.” De slogan ‘Eens een Roodbroek Altijd een Roodbroek’ is ook voor de Verberkjes van toepassing. ,,En dat is niet eens alleen door de club, maar vooral door de mensen, die echte Unitassers, die zo bij de club betrokken zijn. Een club met statuur, die volgend jaar 125 jaar bestaat. Ons hoofdveld, met de grote tribune aan de westzijde, ademt voetbal”, stelt Verberk nog maar eens vast.
De datum 24 september 2006 heeft Ruud Verberk nog in zijn geheugen staan. Zijn debuut bij Unitas-zondag 1, thuis tegen Longa. ,,Ik viel in voor de geblesseerde Raymon den Haan. Philip den Haan en Leon Elands waren de trainers. Wij werden kampioen in de tweede klasse.” Verberk kon vanwege zijn opleiding bij de marechaussee niet altijd meer trainen en maakte de overstap naar de zaterdagtak van Unitas. Vier jaar later ging hij voor één seizoen ‘vreemd’. Eersteklasser Roda Boys/Bommelerwaard meldde zich. ,,Ik werd daar speler van het jaar.” Unitas vroeg hem terug te komen. ,,Daar hoefde ik niet over na te denken en ben direct weer aangesloten bij zondag 1.” In 2017 werd hij speler van het jaar. Hij promoveerde driemaal met Unitas. Een ongekende prestatie. Het keepersvak veranderde door de jaren. ,,Ooit was het de primaire taak van een keeper om ballen tegen te houden. Dat lijkt bijzaak geworden te zijn. Je moet nu als keeper vooral opbouwen en meevoetballen. Ook daar worden keepers op beoordeeld.”
Natuurlijk gingen ook bij Ruud Verberk de jaren tellen. ,,Ik had wel het gevoel dat ik dit seizoen nog eerste keeper kon zijn als ik die blessure niet had gekregen. Covid heeft mij wel aan het denken gezet. Alle verplichtingen vielen weg. Ik zag wat de vrije tijd met mij deed. Naast de veldtrainingen ging ik ook regelmatig naar de sportschool. Je was steeds bezig met die ene wedstrijd in de week.” Straks is het juli en dan zit de actieve carrière er voor Ruud Verberk grotendeels op. Een keepersloopbaan om trots op te zijn. Maar hij blijft een ‘roodbroek’. ,,Ik blijf beschikbaar als derde doelman. In noodgevallen kan men een beroep op mij doen. Ik ben in gesprek met de club om te kijken waarmee ik mij verdienstelijk kan maken. Ik praat met de technische commissie, waar mijn broer Joost naast François Chambone inzit.” Mogelijk zit er een keeperstrainer in hem en hij denkt na of hij wat op commercieel gebied voor Unitas kan betekenen. Ruud Verberk kreeg op 29 mei het afscheid dat hij verdiende.
Klik op Unitas voor het laatste artikel over de club.
Klik op Unitas voor meer informatie over de club.