Piet Heemskerk, vrijwilliger van Rijnsburgse Boys, is in april verrast met een Koninklijke onderscheiding. Hij werd tijdens de Lintjesregen benoemd tot Lid in de Orde van Oranje Nassau. “Het doet heel veel met me”, zegt de 78-jarige Rijnsburger. Hij snikt. “Onze Lieve Heer geeft me de moed om veel doen.”
Niet alleen bij Rijnsburgse Boys, zijn club, is Piet al vele jaren als vrijwilliger te vinden. Hij is ook vrijwilliger bij onder meer de Alrijne Zorggoep, Katwijk Hart Veilig en De Verhalenvangers. En dat is nog niet alles. “Ik doe vrijwilligerswerk bij zes organisaties. Ik vind het geweldig en mijn lichaam laat het toe. Ja, het gaat soms wat moeizamer, maar ik kan het. Het is mijn passie.” Door zijn kleindochter werd Piet op de dag van zijn Koninklijke onderscheiding met zijn vrouw naar de TheaterHangaar in Katwijk aan Zee gelokt. “Zogenaamd voor een project van mijn kleindochter. Dus wij netjes gekleed die kant op, zag ik gelijk iemand met een camera. Een bekende. Ik vroeg: wat doe jij hier? Hij vertelde dat hij was ingehuurd door mijn dochter. Toen ik later familie zag had ik het pas echt door.”
Felicitaties
Sinds zijn onderscheiding komt er veel op Piet af. ‘Ik krijg zo ontzettend veel reacties. Zelfs nu nog. Als ik door het dorp loop, in de kerk en in het verenigingsleven. Dus op de voetbal en de biljartvereniging. Het is overweldigend. Ik word nog steeds regelmatig gefeliciteerd. Prachtig toch?”
Beetje gestoord
Piet zit eigenlijk nooit stil. Of in ieder geval weinig. Hij is altijd in de weer. En dus niet alleen bij Rijnsburgse Boys. “Ik ben een beetje gestoord schijnbaar”, grapt hij. “Bij Rijnsburgse Boys film ik heel veel. De thuiswedstrijden van het eerste team, maar ook andere teams en gebeurtenissen. Helaas heb ik jaren geleden een paar rugoperaties gehad, waardoor ik zelf geen trainingswerk meer kan doen. Dat was mijn passie. De jeugd trainen, maar ook senioren.”
Maar Piet heeft meer passies. Bijvoorbeeld filmen en video’s monteren. “Toen ik trainer was van het derde team, heeft een jongen uit dat elftal zichzelf dood gereden. Dat kwam binnen. Enorm. Je werkt je heel de week uit de naad, je gaat een potje voetballen en komt niet meer thuis. Toen wij weken later kampioen werden met dat elftal, hebben we de schaal opgedragen aan hem en zijn meisje. Er was een boerenblaaskapel. Het zijn gebeurtenissen die je nooit meer vergeet. Die bepalend zijn voor je leven. Wat is het leven nou? Die vraag stel je jezelf dan wel. Het vormt je. Ik wilde vanaf dat moment gebeurtenissen vastleggen op video. Anders worden ze vergeten. Dat mag niet. Van de 21 jongens die ik toen trainde, heb ik er van 16 de trouwerij gefilmd. Als ik ze nu tegenkom, lopen ze achter een kinderwagen. Hoe mooi is dat?”
De Verhalenvangers
Drieënhalf jaar geleden startte Piet met De Verhalenvangers. “Een serie over Rijnsburgse bedrijven. Een videoportret over ondernemers. Hoe ze ooit zijn begonnen en waar ze nu staan. Ik vind het belangrijk om dat te doen. Dat het vastligt. Voor later. Het slaat enorm aan. De films worden vertoond in De Voorhof, voor circa 140 mensen. Ik monteer alles zelf. Ik heb mijn eigen camera. Alles doe ik thuis. Of het nou voor Rijnburgse Boys is, de kerk, de Verhalenvangers of het LUMC. Ik vind het prachtig om te doen en ik heb er nog de energie voor.” En dat op 78-jarige leeftijd. “Die energie wordt mij van bovenaf gegeven. Mijn eerste vrouw is overleden aan MS en mijn tweede en huidige vrouw heeft inmiddels ook zes operaties achter de rug. Ze heeft helemaal plat gelegen. Ik was mantelzorger. Mijn vrouw loopt weer. Ze wandelt. Dat zijn godswonderen. Het geeft mij de moed en kracht om dit zo lang mogelijk te doen. Als je achter de geraniums gaat zitten, word je zo snel oud. En dit vind ik heerlijk. Ik word gesteund door mijn vrouw. Zonder haar kan ik dit niet. Ze heeft nog nooit gezegd: ga je weer filmen? Nooit!”
Zoveel verhalen
Piet, die vroeger in de bloemensector werkte, houdt van Rijnsburgse Boys. “Maar ik vind het moeilijk om te omschrijven wat ik er in mijn hart bij voel. De voetbalwereld is veranderd. Het is commerciëler geworden. Het is anders dan vroeger. De mentaliteit van mijn generatie botst weleens met de mentaliteit van nu. Maar ik loop al sinds de jaren zeventig bij Rijnsburgse Boys rond. Mijn zoontje wilde, toen hij zeven jaar was, gaan voetballen. Ik speelde toen, vanwege een ledenstop bij Rijnsburgse Boys, zelf nog bij Ter Leede. Ik werd leider van het team van mijn zoon bij Rijnsburgse Boys. En zo is het begonnen. Ik heb heel veel gedaan voor de club en doe dat nog steeds. Met evenveel plezier. En het wordt gewaardeerd denk ik. Ik krijg alleen maar lof. Het is zinvol en ik kan mijn hobby uitoefenen. Ik kan niet vaak genoeg bedrukken hoe belangrijk het is om dingen te bewaren. Als iemand gehuldigd wordt of een pupil van de week. Er zijn zoveel verhalen. Bewaar ze, voor later. Dat doe ik ook met mijn andere vrijwilligerswerk. Voor de volgende generaties.”
Het eerste team van Rijnsburgse Boys heeft veel baat bij de videoregistraties van de wedstrijden. “Ik film de hele wedstrijd en maak ook nog een samenvatting. Die wordt op maandagavond getoond aan de spelers in de nabespreking. De analyse. Ik doe dat al zo lang. Ik heb behoorlijk wat trainers zien komen en gaan”, lacht Piet.
Bijna kampioen
In het seizoen 2022/2023 werd Rijnsburgse Boys bijna kampioen in de Tweede Divisie. In de laatste fase van het seizoen ging het mis voor de hoofdmacht van de club. Piet maakte het van dichtbij mee. “Dat was spannend. Tien jaar geleden zou ik er niet van hebben geslapen, maar die tijd is wel voorbij. Dat zeg ik eerlijk. Voor de club was het wel ontzettend jammer. Mensen die dag en nacht met Rijnsburgse Boys bezig zijn.”
Klik op Rijnsburgse Boys voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Rijnsburgse Boys voor meer informatie over de club.
