Niet alles wat Klaas Haag dagelijks moet doen bij Kogelvangers doet hij altijd met evenveel plezier, maar dan toch wel met liefde. Want ondanks dat hij zelf niet de allerbeste voetballer was, is de 60-jarige vrijwilliger onmisbaar voor de club. “Als niemand het doet, wordt het een bende.”
En dus moet je weleens wat extra’s doen, dat weet Haag inmiddels als geen ander. “Vanaf mijn tiende kom ik al bij Kogelvangers, eerst natuurlijk als voetballer, tot mijn 40ste.” Een gezelligheidsvoetballer, zoals hij zichzelf noemt. “Altijd zo laag mogelijk, in het vierde elftal. Goed was ik niet, maar wel fanatiek. En we hadden een leuk team. De derde helft, daar deden we het om.”
Handje helpen
Na zijn actieve carrière op het veld, was het tijd voor die daarbuiten. Een imposant rijtje. “Ik ben scheidsrechter geweest, grensrechter bij het eerste en jeugdtrainer. Nu zit ik in het onderhoudsteam en keur ik als consul de velden.” Met een mannetje of negen, op de vrijdagmiddag. “Lijnen trekken, veldjes uitzetten, snoeien en schoonmaken. Alles om het er hier normaal uit te laten zien.” Daar zit voor Haag meteen zijn zwakke punt. “Ik kan er niet tegen als iets niet goed gaat, dan wil ik het zelf doen. Dus nu doe ik dat een beetje coördineren. Kreeg wat meer tijd van mijn werk, zag die mannen bezig en dacht: laat ik een handje helpen. Ze zijn allemaal wat ouder dan ik, die kunnen wel wat hulp gebruiken.” En dat bevalt prima. “Kogelvangers is mijn club, ik woon in Willemstad, dan groeit dat. Je kent iedereen hier.” De complimenten doen hem goed, ze weten Haag dan ook vaak te vinden. “Aan wie kunnen ze het vragen? Dan komen ze toch meestal bij mij. Er zijn ook nog steeds te weinig vrijwilligers, maar ze zijn wel onmisbaar.”
Even nabespreken
Op zaterdag staat de clubman in hart en nieren langs de lijn bij het eerste. “Samen met het onderhoudsteam. Ook de uitwedstrijden pakken we mee als het kan. Na de wedstrijd even een nabespreking, hé?! Met een biertje.” Maar ook doordeweeks is Haag geregeld op het sportpark te vinden. “Dan komen die kleintjes vragen of ik iets voor ze kan pakken, dat vind ik mooi om te zien. Ze kennen me inmiddels wel. Soms moet je even optreden, dan ben je de boeman, maar dat hoort er ook bij. Anders slopen ze alles of laten ze al die rotzooi liggen.” Als grensrechter van het vlaggenschip maakte hij ooit promotie naar de tweede klasse mee, was dat zijn verdienste? “Haha, soms moet die vlag wel even omhoog. Maar je probeert zo eerlijk mogelijk te zijn.” De toekomst ziet hij tot slot positief tegemoet. “Er zit echt een leuke groep voetballers aan te komen!”
Klik op VV Kogelvangers voor het laatste artikel over de club.