VLISSINGEN – Blij verrast was Kees Lindenberg toen hij tijdens de Algemene Leden Vergadering in juli jl. door het bestuur werd benoemd tot erelid bij VC Vlissingen. Nadat hij drie jaar geleden ook al ‘Lid van Verdienste’ werd bij zijn club, kwam deze nieuwe eretitel als een heuse verrassing.
“Zonder meer! Die had ik even niet zien aankomen. Maar natuurlijk wel erg leuk. Ik ben er ook enorm trots op. VC Vlissingen is altijd mijn club geweest en gebleven. Ik ben op mijn negende hier lid geworden Tussentijds wel even kort weggeweest. De rest van de jaren ben ik echt wel altijd een actief lid gebleven en heb in al die jaren bij de VCV veel prachtige momenten meegemaakt.”
Eén van de memorabele zaken was zeker het 100-jarig bestaan van de club in 2016, waarvoor het oud-bestuurslid een prachtig jubileumboek maakte. Hij was verantwoordelijk voor het totale proces, en stak er een karrenvracht aan vrije uren in. “Dat was echt een gigantische klus, maar ook schitterend om te doen tegelijk. Al die mensen ontmoeten, al die foto’s weer zien. Alle herinneringen die weer bovenkwamen bij iedereen. Dat gaf vrolijkheid en een brok emotie tegelijk. Ik heb wel even een traantje weggepinkt toen ik uiteindelijk na het drukproces het eerste boek uit een doos pakte en doorbladerde…”
De boeken gingen grif over de toonbank en zijn nu in het bezit van verzamelaars, leden én ook oud-leden die over binnen- en buitenland zijn uitgewaaierd. “Dat is toch mooi! Dat mensen het boek kunnen waarderen en er nu een prachtig naslagwerk ligt van een eeuw lang Vlissingen.”
Lindenberg was jarenlang bestuurslid bij de club en heeft in alle jaren dat hij aan de Irislaan inmiddels een vaste gast is op tal van manieren zijn handen uit de mouwen gestoken. “Het samen met andere vrijwilligers kunnen bijdragen aan het goed functioneren van de vereniging is voor mij altijd een belangrijke motivatie geweest om me voor de VCV in te zetten. We hebben hele mooie jaren gekend met een grote sterke VCV. Nu is de club heel wat kleinschaliger, maar voor mij nog steeds de moeite waard om lid van te zijn en me voor in te zetten.”
Ook nu de club is terug te vinden op het laagste niveau in het zaterdagvoetbal. Een stap die hij heel goed kon begrijpen. “We hebben hier natuurlijk altijd op een hoog niveau gevoetbald, zelfs tot het betaalde voetbal aan toe. Maar de stap naar de zaterdag was in mijn ogen wel verstandig. Het is alleen jammer dat we door corona nog niet naar een hoger niveau zijn kunnen doorstoten. Want ik vind dat we minimaal op tweede of eerste klasse-niveau actief moeten zijn als VC Vlissingen. Maar eerst is het zaak om uit die vierde klasse te promoveren. Daar heb ik wel vertrouwen in, maar we moeten het toch maar even doen.”
Dat de tijd van weleer niet meer terugkomt, daar is het Vlissingse erelid zich heel erg van bewust al hoopt hij dit seizoen wel weer op een feestje. “Met zeventien bussen naar Velsen om een bekerwedstrijd tegen Telstar te spelen én te winnen met 0-2… Dat was voor mij de meest memorabele Vlissingen-ervaring ooit. Daarna terug en feesten bij de Raaijberg in Bergen op Zoom. Onvergetelijk! Hopelijk hebben we dit seizoen ook weer iets te vieren bij de club. Dat zou na die coronajaren ook wel weer eens leuk zijn. En reken maar dat ik er dan bij zal zijn.”
Klik hier voor meer artikelen over VC Vlissingen
