Nick Schildkamp van VVGZ staat bekend om zijn ontzettend zachte voeten. De twintigjarige buiten speler is een trouwe hond, gezien hij zijn gehele leven actief is bij VVGZ. Als negenjarig mannetje was hij al te vinden op de velden van zijn club.
Schildkamp heeft zijn gehele carrière onder de selectie elftallen gespeeld. “Ik heb vrijwel elke lichting in het tweede elftal gezeten, wat toen nog ‘’reserve’’ selectie elftallen waren. Toen ik vanaf de A-jeugd door moest stromen naar de senioren heb ik ervoor gekozen om bij een vriendenteam aan te sluiten. Mede omdat ik mij meer wil focussen op mijn trainerscarrière hoeft het competitieve aspect van het spelletje spelen van mij niet zo meer. Ik doe het nu voor de gezelligheid en met vrienden af en toe de drie punten binnen te harken”, vertelt Schildkamp.
Nick heeft bewust gekozen voor het zesde elftal van VVGZ. “Ik moest doorschuiven van de JO19 naar de senioren. In het zesde hadden ze nog mensen nodig en ik kende merendeel van de jongens al toen ik nog in de JO17-jeugd met ze samenspeelde. Hierdoor was, met in het achterhoofd houdende dat ik mij meer wil focussen op mijn carrière als trainer, de keuze makkelijk gemaakt. Sommige noemen het een bierteam, ik noem ons liever een team dat wel kán, maar soms niet zo graag meer wil.”
Wat het zesde van VVGZ nou echt uniek maakt, is dat er van alle soorten en maten iemand in het team zitten. “De één kan wat beter voetballen dan de ander, maar dat maakt niet uit, iedereen wordt geaccepteerd. Verder zijn we een jonge ploeg die, zo goed en kwaad als dat kan, probeert puntjes binnen te harken en daarna dit uitgebreid wil vieren in de kantine.”
Het hoogtepunt van Nick is wel een echte kelderklasse hoogtepunt. “Dat is dat we elke week met genoeg man staan om te kunnen voetballen”, vertelt hij. De trainingen van VVGZ 6 zijn pover bezocht: “Desondanks is het enthousiasme hoog en kan er nog wel eens gevloekt worden als er een partijspel verloren gaat. Het is leuk om te zien dat we de hoop niet opgeven en er alsnog alles aan doen om beter te worden.”
Van de belbefaamde derde helft wilt iedereen koning zijn, maar dat is voor veel spelers niet weggelegd. “Dit is wel weggelegd voor onze keeper Lorenzo. Over het algemeen laat hij een wereldpartij zien, waarin hij een stuk of drie keer duikt en er vaak nog wat wordt uitgehouden ook. Daarna wordt dat uiteraard uitgebreid gevierd in de kantine. Vaak zitten de zakken van de hoodie vol met baco’s en gaan de gouden rakkers als jecko’s door de keeltjes”, aldus Nick Schildkamp.
De mannen van het zesde gaan dit seizoen op trainingskamp. “Dit is een jaarlijks fenomeen, waar er elk jaar een andere bestemming wordt uitgekozen. Van voetballen zit er weinig in, maar we doen het dan ook voor het conditioneel opwaarderen van de lever”, sluit hij af.
Klik op VVGZ voor het laatste artikel van de club.