NIEUW-LEKKERLAND – Aanvoerder Gert-Jan Stout van zaterdag-eersteklasser Nieuw-Lekkerland beleefde een bijzondere mijlpaal in zijn prachtige spelersloopbaan in de thuiswedstrijd tegen Nieuwenhoorn. Stout, baken van onverzettelijkheid van ‘Lekkerland’, speelde in die bewuste wedstrijd zijn vierhonderdste duel voor de club van groen en wit uit de Alblasserwaard.
Stout heeft een rijke carrière opgebouwd bij de bespeler van sportpark Excelsior. Na een avontuur van enkele jaren in de jeugd bij betaald voetbalclub FC Dordrecht speelde hij zich in het seizoen 2003-2004 in het basisteam van Nieuw-Lekkerland. ‘Broekie’ Stout was op dat moment slechts 15 jaar oud, maar hij handhaafde zich ogenschijnlijk moeiteloos in het elftal dat toen nog in de tweede klasse onder toenmalig trainer Kees Spaan uitkwam. Inmiddels is het bijna anderhalf decennium later en is Gert-Jan Stout de absolute leider van het elftal dat na zijn rake kampioenskopbal in de 96ste minuut tegen Almkerk in 2004, nooit meer lager heeft gespeeld dan de eerste klasse.
Tussendoor verliet Stout Nieuw-Lekkerland, samen met ploeggenoot Jeroen Wolf, voor een avontuur bij Heerjansdam dat in 2011 ten einde kwam. Oude liefde bleek niet te roesten, want bij ‘Lekkerland’ werd hij weer moeiteloos in de armen gesloten en nam hij zijn plek weer in alsof hij nooit weg was geweest.
Gert-Jan Stout speelt altijd in de laatste linie, desondanks zijn de belangrijke goals die hij voor zijn club maakte in die 400 wedstrijden zijn niet op twee handen te tellen. Hoek, Kloetinge, Heinenoord, VVGZ, allen kregen zij maken met de onverzettelijkheid maar ook met de daadkracht van Stout die is uitgegroeid tot één van de meest geliefde en gewaardeerde spelers uit de rijke clubhistorie van Nieuw-Lekkerland.
Voor het duel met Nieuwenhoorn werd de jubilaris door voorzitter Wim den Ouden uitgebreid in de spotlight gezet. Het jubileumduel, dat toch al feestelijk was begonnen, kende ook nog eens een extra feestelijk tintje want door een treffer van invaller Kevin Korrel trok de thuisploeg ook nog eens aan het langste eind en werd een concurrent in de strijd om de plekken in de onderste regionen verder op achterstand gezet door de brigade van vertrekkend trainer Ronald Hulsbosch.
