Niet alleen talentvolle voetballertjes dartelen op zaterdagmorgen over het gras van Uno Animo. Ook veel jonge scheidsrechters met potentie maken wekelijks hun opwachting op de velden in Loon op Zand, zo leert een bezoekje aan sportpark De Klokkenberg.
Het is een prachtige zaterdagmorgen in Loon op Zand: het gras is nog nat, het ochtendzonnetje schijnt al lekker fel en in het ballenhok van Uno Animo hangt de herkenbare, klassieke geur van pionnen en ongewassen hesjes. In die ruimte staat Jörgen Kroot om 09.15 uur ranja in plastic bekertjes te schenken, zodat de jongste spelertjes van de club straks wat te drinken hebben. “Ik ben hier in principe elke zaterdag van 08.15 uur tot 12.30 uur als wedstrijdsecretaris van onze jeugdafdeling én scheidsrechter (coördinator) ”, zegt de vrijwilliger. “Hierna zitten mijn taken erop, maar mijn ‘Uno’ dag is dan nog niet voorbij. Mijn oudste zoon Bram speelt in de J017-2 en mij jongste zoon Daan in de J015-3 en uiteraard ga ik dan kijken bij hun wedstrijden”, zegt hij.
Nadat hij de ranja heeft verdeeld over de kleedkamers, wandelt Kroot naar de velden op het fraaie sportpark, waar veel wedstrijden aan de gang zijn. De man uit Loon op Zand geniet als voormalig jeugdtrainer van de duels die zijn de pupillen spelen, maar houdt ook als scheidsrechtercoördinator de jeugdige fluitisten nauwlettend in de gaten.
“Kijk”, zo wijst Kroot naar een van de jonge arbiters. “Die jongen daar is pas elf jaar, maar heeft die pupillenwedstrijd goed onder controle. Hij loopt goed mee, ziet het spelletje goed en neemt de juiste beslissingen. Daar kan ik van genieten.”
Sommige clubs moeten vlak voor aanvang van een wedstrijdje hopen dat een voetbalvader zichzelf opoffert om de fluit in de mond te nemen, maar bij Uno Animo kennen ze dit probleem niet. Integendeel: Kroot heeft de beschikking over een groep van maar liefst 21 jongens, variërend van 9 tot 14 jaar oud, die allemaal op zaterdagmorgen graag een jeugdwedstrijd fluiten. “Ik heb een speciale lijst in Excel gemaakt, waarin een rouleerschema staat zodat iedereen om de beurt fluit. Ook zorg ik ervoor dat de jongen steeds andere pupillenteams fluiten, dat is goed voor de variatie”, zegt Kroot, die tevreden is met zijn luxeprobleem. “Het is geweldig dat de scheidsrechterscursus van een paar jaar zo is aangeslagen bij Uno Animo.”
Kroot let tijdens de wedstrijden op het spelinzicht van de scheidsrechters, hun omgang met de spelers en op de uitstraling van de jonge arbiters. “Laatst liep er een jongen bij in een verkeerde outfit. Daar heb ik hem op aangesproken en vandaag heeft hij de uitstraling van een echte scheidsrechter”, zo constateert Kroot tevreden.
“Ik wil de jonge gasten graag helpen in hun ontwikkeling en vraag de jeugdtrainers ook om feedback na wedstrijden. Dan kan ik achteraf de scheidsrechters weer tips geven.” Als Kroot van veld naar veld wandelt, wordt hij door veel verschillende mensen begroet. “We hebben een gezellige club, de sfeer is goed en iedereen kent elkaar”, zo zegt de man die een tijdje terug nog werd uitgeroepen tot clubvrijwilliger van het jaar. “Zaterdagen als deze zijn geweldig, met alle liefde kom ik voor zulke ochtenden vroeg mijn bed uit.”
