De mededeling dat Joop van Ettinger per direct stopt als voorzitter kwam voor de leden van Slikkerveer als een schok. Vanwege gezondheidsredenen moest de 63-jarige Ridderkerker de voorzittershamer noodgedwongen inleveren. “Ik had graag de eindstreep van het 100-jarig jubileum gehaald, maar ik ben niet groter dan de club. Dat is niemand.”

Hij bedankte dan ook voor de eer toen de andere leden van het bestuur voorstelden om hem de komende periode uit de wind te houden. Zij wilden het grootste deel van zijn voorzitterstaken wel overnemen. “Ik ga niet half achter de wagen lopen”, zag hij die constructie niet zitten. “Als ik iets doe, doe ik het goed of ik doe het helemaal niet. Anders werkt het niet.”

Van Ettinger heeft de komende periode al zijn energie nodig om te herstellen van twee recente tia’s. De eerste tia was op het veld van Slikkerveer. “Ik was een wedstrijd aan het kijken toen ik plotseling tintelingen in arm en handen kreeg. Ik voelde me opeens niet lekker.”

Het doktersadvies was duidelijk: Van Ettinger moet rust nemen. “Deze waarschuwing kan ik niet negeren”, zegt hij. Hij werkt wel, maar op halve kracht. In zijn spuiterij (‘Wij spuiten alles, alleen geen auto’s’) is hij toevallig deze morgen net bezig geweest om uitvaartkisten te kleuren. “Daar kijk ik nu heel anders naar dan een paar maanden geleden. Ik besef dat het ook anders had kunnen aflopen.”

Hij werkt ’s ochtends, rust in de middag en gaat daarna nog een paar uurtjes terug naar de zaak. In dat ‘programma’ past het bestaan van voorzitter, die elke dag geleefd wordt, niet. “Als voorzitter moet je er 24/7 zijn. Ik zat er bovenop. Als ik dat niet kan, verlies ik de grip.”

Hij laat een goed bestuur achter. Rinus Hitzerd is zijn tijdelijke opvolger. Hij vindt het jammer dat Van Ettinger de viering van het 100-jarig jubileum van Slikkerveer als voorzitter niet kan meemaken. “Als er één man is die dat heeft verdiend, is dat Joop wel.”

Van Ettinger hoeft echter geen medelijden. “Ik ben niet zielig hoor. Ik ben realist. De club moet door en gaat ook over vijftig jaar door als we er niet meer zijn. Het huidige bestuur kan het prima aan. Ik ben blij dat we het in de loop van tijd verjongd hebben. Dat is belangrijk, jonge mensen zorgen weer voor een ander geluid.”

Van Slikkerveer was onder Van Ettinger een ‘oase’ van rust. Waar regioclubs vaak de aandacht op zich vestigden met negatieve gebeurtenissen, haalde de Ridderkerkse club zelden de krant met een grote en smeuïge kop.

Het had alles te maken met de handelswijze van Van Etttinger, die als voorzitter zijn eigen aanpak had om problemen het hoofd te bieden. Recht voor de raap, maar ook binnen vier muren. “Met de deur dicht”, verklaart hij zijn werkwijze. “De vuile was hang je niet buiten. Natuurlijk zijn er ook bij Slikkerveer brandjes die geblust moeten worden. Er vielen wel eens harde woorden, maar dat hoeft niet iedereen te weten.”

Onder zijn leiding groeide Slikkerveer van ongeveer 650 naar 900 leden nu. Dat de jeugd massaal sportpark Reijerpark weet te vinden, vindt hij fijn. “We hebben een goede uitstraling, waardoor ouders hun kinderen makkelijker aan ons toevertrouwen. Ik denk niet dat wij een betere vereniging zijn dan RVVH of Rijsoord, maar we doen wel ons stinkende best. Met die clubs onderhouden we warme banden. RVVH-voorzitter Mario Papavoine is een vriend geworden. Ik ga vaak naar RVVH kijken, hij is regelmatig bij ons.”

De drang om zaterdagclub te worden hebben Van Ettinger en zijn bestuur nooit gevoeld. “Wij zitten prima op de zondag”, klinkt het stellig. “Ik zou ook niet weten hoe we het logistiek voor elkaar moeten boksen. Pas na vieren zijn er weer velden vrij.”

Hij vindt de verschuiving van zondag naar zaterdag zelf maar ‘gek’. “Iedereen heeft het erover dat de jeugd wil stappen op zaterdag, maar het speelt alleen hier in West II. Alsof ze in de rest van Nederland niet stappen… Ik verbaas me echt over die trend.”

Zijn terugtreden wil niet zeggen dat hij niet meer te bewonderen is bij Slikkerveer. Van Ettinger: “Ik ben nog sponsor met mijn bedrijf en sta gewoon langs de lijn bij het eerste, tweede en de veteranen. En uiteraard bij mijn kleinzoon bij kabouters 4.”

Meer informatie over Slikkerveer? Klik hier.
Klik hier voor de volledige krant van Barendrecht.