Kampioen worden, als topscorer het seizoen eindigen én als kers op de taart verkozen worden tot ‘Speelster van het Jaar’ bij SVOD’22. Het overkwam aanvalster Joëlle van Keulen vorig seizoen allemaal. Toch besloot ze om diverse redenen ervoor te kiezen om te stoppen bij de SVOD’22-dames en dit seizoen is ze alleen bij hoge nood beschikbaar.

“Dat klopt inderdaad. Ik heb er zeker wel een tijdje over getwijfeld natuurlijk, maar er zijn voor mij nu andere prioriteiten dan voetbal. Ik mis het overigens wel hoor, maar toch heb ik besloten dat het voorlopig nu even beter is om de focus ergens anders op te richten.”

Van Keulen heeft een ander huis gekocht en bovendien vraagt ook haar werk op een zorgboerderij voor mensen met een beperking om de nodige inspanningen. “Ik heb een klushuis gekocht waar heel veel tijd en energie in gaat zitten en daarnaast werk ik ook een volledige week. Om dan ook nog te moeten trainen én wedstrijden spelen, dat zou toch echt te veel zijn op dit moment. Dan moet je bepaalde prioriteiten stellen en dat heb ik na lang wikken en wegen dan ook gedaan.”

De veelscorende aanvalster was drie seizoenen actief bij de fusieclub en had het erg overigens wel prima naar de zin. “Daar ligt het zeer zeker niet aan, want ik moet bekennen dat het teamgebeuren en ook de gezelligheid van het met een groep ergens naartoe werken dat mis is absoluut. Ik woon in Meliskerke en ben dus ook niet afkomstig uit Oostkapelle. Toch heb ik me altijd enorm welkom gevoeld en gewaardeerd. Nu ook nog overigens hoor, want ik ben nog wel altijd lid van de club en heb in de voorbereiding ook nog meegedaan. Dan kriebelt het wel, maar vooralsnog heb ik ook besloten om niet meer te trainen zodat ik ook een beetje kan ‘afkicken’ haha. Maar ik sluit niet uit dat ik in de toekomst toch af en toe wel weer eens een training zal meepakken.”

Momenteel doet ze op sportief vlak dus even niets of nauwelijks wat en dat is voor de 22-jarige Van Keulen best wennen. “Voordat ik bij SVOD’22 ging voetballen, speelde ik alleen samen met mijn broer , zijn vrienden en wat jongens uit de buurt op het trapveldje bij ons in het dorp. Dus ik ben met recht een echte laatbloeier in clubverband. Daarnaast vind ik ook volleybal, squash en tennis leuk om te doen, al haalt het dat niet meer bij het plezier wat ik uit het voetballen haalde. Maar omdat ik niet steeds wilde afmelden dat ik een training of wedstrijd vanwege andere bezigheden is het voorlopig even de beste oplossing. Ze kunnen me bellen wanneer ze niet voldoende meiden hebben en dan heb ik afgesproken om aan te geven wanneer ik wel beschikbaar ben.”

Of, waar en wanneer ze de voetbalschoenen weer definitief terug aantrekt, dat hangt van heel veel verschillende factoren af. “Het werk op de zorgboerderij heeft een arbeidsmatige insteek voor onze cliënten, dus dat is intensief qua begeleiding. Daarnaast moet eerst het huis volledig af zijn en daarna zie ik wel wat ik ga doen. Ik kan niet in de toekomst kijken hoe lang dat gaat duren, want ik heb immers geen glazen bol. In de seizoenen bij SVOD’22 heb ik het altijd enorm naar mijn zin gehad en was het mooi om die waardering te voelen. Ik heb nog altijd wel contact hoor en volg ze uiteraard ook met belangstelling, want het spelletje blijft gewoon superleuk maar op dit moment maak ik even pas op de plaats.”

Klik op SVOD’22 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SVOD’22 voor meer informatie over de club.