Jeugdvoorzitterschap v.v. Rhoon is voortaan duobaan

0
162

Foto: links Hans Schepers, rechts Frans van Breda

Bij v.v. Rhoon is het jeugdvoorzitterschap met ingang van het nieuwe seizoen een duobaan. Hans Schepers en Frans van Breda gaan samen de kar trekken. “Ik wilde het eigenlijk niet alleen doen”, zegt Schepers.

“Ik ben al eerder jeugdvoorzitter geweest, maar gestopt vanwege privéomstandigheden. Frans en ik vormen denk ik een goed koppel. Ik ben van het praten en de schouderklopjes, Frans is organisatorisch sterk en kan het grote geheel goed overzien.”

Dat ze allebei nu instappen, heeft, buiten de clubliefde, te maken met het feit dat ze vinden dat de jeugdafdeling structuur ontbeert. “Veel gaat goed hoor”, haast Schepers zich te zeggen. “Maar een beetje meer structuur zou geen kwaad kunnen.”

Van Breda: “Het heeft nu veel weg van hapsnap-beleid.” Schepers: “Dat klopt wel, ja. Als er iets moet gebeuren, gebeurt het, maar er zit geen plan achter. Eigenlijk doen we nog hetzelfde als toen we nog 150, 200 jeugdleden hadden, maar inmiddels zijn we meer dan verdubbeld. We hebben bijna vijfhonderd jeugdleden.

”Dat boerenclubje moeten we blijven qua gezelligheid, maar in de organisatie mag het ook wat professioneler worden. Ik kijk er door mijn managementervaring met andere ogen naar”, zegt Van Breda. “Hans is een peoplemanager, ik ben van de rechtlijnige oplossingen in de complete breedte. We vullen elkaar goed aan.”

“Prestatief doen we het met jeugd best aardig hoor”, vertelt Schepers. “In vrijwel alle leeftijdscategorieën spelen onze hoogste teams in de eerste klasse. Daar zit het probleem ook niet. Het gaat meer om hoe je je aandacht verdeelt tussen prestatie- en breedtesportvoetbal. Ik heb in het verleden vaak genoeg gezien dat een moeder een zak met ballen in handen kreeg gedrukt en dat ze het maar moest uitzoeken met de kinderen. Gelukkig is dat nu beter geregeld, worden er a4’tjes met trainingsvormen uitgedeeld, maar  het zou goed zijn als daar een structurele lijn inkomt.”

Van Breda: “Ik heb zelf twee zoons, waarvan er één speelt in een selectieteam en één in een niet-selectieteam. Het verschil wat daar voor wordt gedaan is te groot. Natuurlijk, er moet verschil zijn, maar ieder kind heeft wel aandacht nodig. Het is nu hét moment om alles goed te structuren. We krijgen body als jeugdtak.”

Schepers: “We willen beginnen om eerst de taken goed te beschrijven. Dan wordt het ook eenvoudiger om ouders voor functies te benaderen. Beter zestien taken bij twaalf personen, dan zestien bij drie. We willen dat dus in kleine potjes opdelen.”