Ieder team of elftal gun je een trainer als Jeroen Troost. De oud-speler van vv Rijsoord is een bron van enthousiasme voor de JO15-1 van zijn zoon. “Ik ga er honderd procent voor.”
Troost, bankier van zijn beroep, begint komend seizoen aan een nieuwe episode in zijn trainerscarrière bij vv Rijsoord. Voor het eerst zal hij niet meegaan met de jongens die hij vanaf zeven jaar begeleidde.
“Dat is een bewuste keuze”, reageert Troost. “Ik vind dat die gasten ook recht hebben op een andere trainer, met andere ideeën, en voor mijn eigen zoon zal het ook goed zijn als hij een keer zijn vader niet als trainer heeft. Niet dat dat ooit heeft gebotst ofzo, maar spelers moeten ook meerdere trainers ervaren. Je hele leven maar één trainer is niet goed.”
Toch was het voor Troost even slikken toen hij met zijn jongens de laatste wedstrijd van de competitie speelde. Met acht punten uit tien wedstrijden werd de JO15-1 ongeslagen kampioen van de eerste klasse. “Dat hebben we gevierd bij één van de ouders in de tuin. Dat was echt geweldig. De betrokkenheid van de ouders van deze groep is sowieso bijzonder. Geen gezeur, maar echte steun. Zo van ‘die jongens moeten plezier hebben en wij doen er alles aan om dat te hebben’.”
Troost kreeg bij zijn afscheid een collage aan foto’s. Foto’s die herinneren aan zeven jaren samen. Hij kreeg de spelers als pupilletjes onder zijn hoede. “Achteraf gezien is de tijd omgevlogen. We hebben ontzettende schik gehad met elkaar. Ik ben fanatiek, die jongens ook, zonder dat door te drijven op een ongezonde manier.”
Troost, sinds enige tijd in het bezit van zijn UEFA C-trainersdiploma, was die afgelopen veel meer dan trainer. Na twee trainingen en een wedstrijd in de week hield het voor hem niet op. “Op zondag schreef ik altijd een wedstrijdverslag. Daar was ik wel even zoet mee.” Ook hield hij nauwkeurig de statistieken van alle gespeelde wedstrijden bij. Doelpuntenmakers, assists en ook het aantal trainingen per speler werden keurig in een boekwerk verwerkt. En na elk seizoen volgde de steevast de climax: een uitreiking van bekers. Het draaide er altijd op uit dat iedere speler met een beker naar huis ging. “Aan het eind van iedere maand speelden we een partijtje. Het winnende team daarvan ging op de foto. Na een seizoen hadden we acht, negen teamfoto’s. Degene die het meest op de foto’s stond was de kampioen.”
Maar ook voetbalinhoudelijk hield veertiger Troost er een bijzondere aanpak op na. “Als je wil dat die jongens met beleving spelen moet je ook zorgen dat je op een andere manier speelt waar ze dat ook kunnen toepassen. Ik kan wel zeggen dat we op een heel intense wijze voetballen. Bij onze wedstrijden gebeurde altijd wat.”
Zijn jongens stappen komend seizoen over naar de JO17-1, Troost gaat zich ontfermen over de JO15-1 van vv Rijsoord. “Ook een goede lichting”, staat hij al helemaal te trappen. Hij heeft zichzelf en zijn vriendin beloofd dat hij één van zijn zelf verzonnen taken gaat afstoten: de wedstrijdverslagen. “Hartstikke leuk, maar ook tijdrovend. Toen ik aan mijn vriendin vertelde dat ik zou stoppen met de huidige JO15 begreep ze in eerste instantie dat ik helemaal zou stoppen. Die wedstrijdverslagen zijn een soort compromis begrijp je.”
vv Rijsoord voor meer informatie over de club
vv Rijsoord voor meer artikelen over de club
