Yannick Jansen heeft zijn hele jeugd bij IFC gespeeld en schopte het tot de zondag twee. Daarna heeft hij clubs gehad zoals RV&AV Sparta, Maasstad Tediro en Groote Lindt, maar nergens voelde het als zijn club. Na jaren andere clubs te hebben geprobeerd kwam hij tot de conclusie dat hij graag weer bij IFC wilde spelen. Doordat IFC van de zondag naar de zaterdagcompetitie is verhuisd kreeg hij de kans om in het eerste elftal te spelen.
Zijn carrière begon bij de voetbalschool van IFC. ‘’Jarenlang heb ik gevoetbald bij IFC tot en met het tweede zondag elftal in 2013. Het jaar daarna werd het tweede zondag team opgeheven en mocht ik het seizoen afmaken in het eerste elftal. Dat jaar werd het eerste kampioen en promoveerde naar de eerste klasse. Er was geen plek voor mij in het eerste elftal, dus besloot ik om met mijn vrienden mee te gaan naar RV&AV Sparta te gaan. Na een jaar minder gespeeld te hebben dan gehoopt werd mij een nieuwe kans aangeboden door Ferry Seton en Raymond Roos bij Maasstad Tediro.”
“Daar heb ik anderhalf seizoen gespeeld waarna ik helaas koos om te stoppen, omdat het mij niet lukte om studie, werk en voetbal te combineren. Na een paar maanden mistte ik het spelletje te erg en ben ik naar VV Groote Lindt gegaan. Daar heb ik maar kort kunnen spelen in verband met een knieblessure. Mijn voorstekruisband was afgescheurd en een derde van mijn meniscus heb ik weg moeten laten halen.’’
Yannick koos voor een terugkeer. ‘’De tijd dat ik bij Groote Lindt speelde kon ik niet wennen aan de mentaliteit van het team en koos ik ervoor om terug te gaan naar RV&AV Sparta, maar nu onder leiding van Robert Verbeek. In de seizoenen dat ik daar heb gespeeld ben ik erg gegroeid, maar omdat er een sterk centraal duo stond met Yannick van de Sman en Jelano Tavares kwam ik weinig tot spelen. Doordat ik samen met mijn vriendin een huis heb gekocht in Hendrik-Ido-Ambacht wilde ik graag in de buurt gaan voetballen en kwam snel weer terecht bij mijn oude club waar ik mij altijd thuis heb gevoeld.”
“Door een kort seizoen wegens Covid hebben we weinig wedstrijden kunnen spelen, maar hebben de we als team de momenten dat we mochten trainen wel door getraind. Na dat seizoen werd de zondag selectie opgeheven en een nieuwe zaterdag selectie gevormd met oude spelers van de zondagselectie. De oude spelers van de zaterdagselectie en nieuwe spelers van andere clubs waarvan veel in vroegere jaren ook bij IFC hebben gespeeld vormen nu het nieuwe eerste elftal.’’
Wat zijn de ambities in de toekomst? ‘’Als voetballer heb ik nooit echt ambities gehad om prof te worden. Ik ben realistisch en wist dat ik de kwaliteiten daar niet voor had. Voor mij is voetbal plezier. Door de jaren heen heb ik bij best wat verschillende clubs gespeeld, maar nergens voelde ik me op mijn plek. Toen ben ik gaan nadenken over wat ik belangrijk vind in het voetbal en kwam tot conclusie dat ik graag met mijn vrienden speel, maar nog niet in een vriendenteam.
Ik ben erg competitief ingesteld en ik heb een hekel aan verliezen. Ik ben terug gekomen naar IFC om te spelen met mijn vrienden en met oude vrienden die ik al jaren weinig tot nooit meer zag. Veel van deze jongens hebben dezelfde mentaliteit als ik dat heb, namelijk beter worden door hard te trainen. Met de selectie van zaterdag 1 & 2 die we nu hebben denk ik dat we kunnen groeien als club en hopelijk te promoveren naar een hogere klasse met beide teams.’’
Yannick kan zich nog wel een mooie wedstrijd uit het verleden herinneren. ‘’In de A1 deden we mee met de Dordt Bokaal en moesten we in de finale tegen ASWH A1. Onze gehele jeugd waren de wedstrijden tegen ASWH onze belangrijkste wedstrijden. In het hele team merkte je dat iedereen dagen voor de wedstrijd hier naartoe leefde. Normaliter moesten we tegen de tweede elftallen spelen als we tegen ASWH moesten voor bijvoorbeeld de competitie of beker, maar nu dus tegen de A1. Het was een enorm spannende wedstrijd.”
“In de eerste helft scoorde Nick de Veij voor ons de 1-0 en vlak na de rust scoorde Dylan de Boer de 1-1. De spanning was om te snijden, beide teams kregen nog kansen om het te beslissen, maar toen klonk het fluitsignaal en moesten we door met penalty’s. Er werden aan beide kanten behoorlijk wat penalty’s gemist. Wij kregen de eerste mogelijkheid om de wedstrijd te beslissen, maar helaas benutte wij die penalty niet. Na een lange strijd trokken wij als ploeg toch aan het langste eind en versloegen wij tegen alle verwachting in ASWH dat best gezien mag worden als een onvergetelijke prestatie.’’
Binnen de organisatie van IFC is Yannick lovend over één persoon. ‘’Dat is overduidelijk Jeroen Visser. Hij doet alles voor ons team, hij is onze materiaalman en is bijna iedere dag op de club om onze zaken te regelen en staat dag en nacht voor ons klaar. Daarbij helpt zijn hele familie op de club en doen echt enorm veel voor ons. Bardiensten, wassen en het verzorgen van de kleding voor de wedstrijden en trainingen. Dus mijn grote dank gaat uit naar de familie Visser!’’
Wat maakt voetbal zo belangrijk voor Yannick? ‘’Het teamverband is het geen waar ik de meeste waarde aan hecht. Als ik kijk naar de andere clubs waar ik heb gespeeld voelde het spelletje minder aantrekkelijk voor mij dan nu. Het is belangrijk om te kunnen voetballen met een goed voetballende groep die net als ik wil presteren en naast het veld met elkaar om kan gaan als vrienden.’’
Foto artikel: Jeroen van der Sman
Klik hier voor meer artikelen over IFC.
Klik hier voor meer informatie over IFC.