Bij Ammerstol wordt hij nog nét niet op handen gedragen. Wilco den Hoed (37) verdient met recht het predicaat ‘supervrijwilliger’. “Niet te stuiten die vent”, zegt bestuurslid Erwin den Hartog over het ASV-dier.
Den Hoed geniet als hij het heeft over de training van die week. “We hadden zesenveertig kids. Ongekend voor Ammerstol-begrippen. Er waren weer vier, vijf nieuwe.”
Zonder de inspanningen van Den Hoed zou Ammerstol er nu een stuk slechter voor staan. ‘Hij sleept ze er met de haren bij’, had Den Hartog gezegd. Dat is wat overdreven, maar veel scheelt het niet. Den Hoed doet er heel veel voor om nieuwe zieltjes voor zijn club te winnen. Zo geeft hij op persoonlijke titel training aan kinderen van vier en vijf jaar. “Je kan pas lid worden vanaf zes jaar bij Ammerstol. Als ze eenmaal zes zijn, kunnen ze meteen doorstromen naar de club.”
Inmiddels heeft dat Ammerstol geen windeieren gelegd. De aanwas de laatste jaren heeft ertoe geleid dat de club met een JO8, JO9 en JO10 aan de competitie meedoet. “Daarboven zit nog een JO13”, zegt Den Hoed, die het bemoedigend vindt dat ASV nu opeenvolgende teams heeft in de onderbouw. “De vijver waaruit we moeten vissen is beperkt. Ammerstol heeft maar zestienhonderd inwoners.”
Spelertjes uit Schoonhoven of Bergambacht worden met open armen ontvangen. “Zeker bij Schoonhoven ben je een nummer, hier wordt iedereen gezien en dat is ook de charme van onze vereniging.”
Hij brengt regelmatig flyers langs de deuren en op de enige basisschool in Ammerstol. Het is één van zijn vele activiteiten. Toen de club een lege flessen-actie organiseerde, nam Den Hoed het voortouw. Het leverde Ammerstol 450 euro aan statiegeld op, waarmee de clubkas weer wat gespekt kon worden. Hij was erbij in de zomer toen de kantine deels werd gerenoveerd. Dat hij als timmerman kan maken wat zijn ogen zien, kwamen hem en Ammerstol goed van pas.
Naast klusjesman is hij ook lid van de jeugdactiviteitencommissie. “Deze zomer hebben we nog een disco georganiseerd. Die kleintjes hoeven geen afstand te houden.”
Op zaterdag is hij in touw als leider van de JO10 en die functie combineert hij met die van supporter bij zijn oudste zoon, die in de JO8 voetbalt. “Mijn tweede zoon komt eraan”, om eraan toe te voegen dat er sinds enige tijd nog een derde Den Hoed-nakomeling op de wereld is. “Uiteraard hoop ik dat ook hij gaat voetballen, maar zeker weet je het nooit. Ik ga ze niet dwingen omdat ik het zelf zo leuk vind”, stelt hij zich ruimdenkend op.
Hij voetbalt zelf ook nog, in de zeven-tegen-zeven competitie van de Krimpenerwaard. “Vooral die kleedkamerhumor is prachtig.” Zelf was hij in zijn jonge jaren een levensgenieter. Daardoor bleef het aantal optredens in Ammerstol 1 beperkt tot tien wedstrijden. “Ik ging in die tijd graag stappen. En met kleine oogjes de volgende morgen weer op het veld.”
Als hij in deze tijd ‘jong’ was geweest, had hij vast speler van Ammerstol 1 geweest. “Een jaar of tien, vijftien geleden hadden we nog vier, vijf elftallen op zondag. Nu is alles versnipperd. Een elftal op zaterdag, eentje op zondag en ons zeven-tegen-zeven team. Het is overal minder geworden met seniorenteams, bij een kleine club hakt het er echter steviger in. Een bestaansrecht hebben we zeker, we moeten er alleen hard voor werken.”
klik hier voor meer artikelen over Ammerstol
Klik hier voor meer informatie over Ammerstol