Stefano Tavares is 32 jaar en voetbalt bij VV Rozenburg. Hij woont samen met zijn gezin in het dorp Rozenburg en werkt als buitendienst bruingoed monteur door heel Nederland. Voordat hij terecht is gekomen waar hij nu speelt, is hij langs SVVSMC, FC Maense, VV Alblasserdam, VV Pernis en ZVV Pelikaan gegaan. Op 19-jarige leeftijd maakte hij zijn debuut.
Tavares is in de E’tjes begonnen met voetballen bij SVVSMC. Tot de D’tjes heeft hij hier gevoetbald voordat hij naar Leonidas vertrok. Hier heeft hij tot de senioren gespeeld en is ondertussen in de A’s met zijn team kampioen geworden. Na Leonidas is Tavares naar FC Maense gegaan. Hier heeft hij maar één seizoen gespeeld voordat hij door ging naar VV Alblasserdam. Na vijf mooie jaren bij Alblasserdam besloot hij dat het weer tijd was voor een nieuwe uitdaging. Terug naar FC Maense was de gedachte die door zijn hoofd heen ging, maar hij werd door vrienden over gehaald om naar VV Pernis te gaan om met hun te voetballen. ‘’Bij VV Pernis speelde ik toen destijds met mijn neef Michel Tavares en een paar andere bekenden in de derde klasse.’’ Door een vervelende situatie is er na twee seizoenen voor hem een eind aan gekomen. In verband met racisme zijn negen basisspelers het team verlaten, daardoor kwam Tavares zonder club te zitten. ‘’Sharog Susani, vriend en oude teamgenoot bij VV Alblasserdam vroeg of ik bij ZVV Pelikaan wilde voetballen. Ik twijfelde geen moment en mocht mee trainen van trainer Ron Tempelaar.’’
In het team van Pelikaan werd ook een nieuwe linksback gezocht. Toevallig kende Tavares een oude ploeggenoot die linksback speelde genaamd Adilson Barros. Hij zorgde ervoor dat Barros ook mee kwam trainen. ‘’Het beviel ons bij ZVV Pelikaan goed dus daar hebben we twee jaar met plezier gevoetbald.’’ Na deze twee jaar besloot Tavares om weer terug te gaan naar VV Alblasserdam. Dit was echter geen succes want hij scheurde zijn voorste kruisband in de voorbereiding. Na negen maanden niet te kunnen spelen stond hij eindelijk weer op het veld. Echter werd dit na vier wedstrijden weer onderbroken, dit keer door corona. Tavares had altijd gezegd dat hij zijn carrière bij VV Alblasserdam wilde afsluiten. Jammer genoeg is het anders gelopen dan hij hoopte. ‘’Uiteindelijk ben ik toch wel blij dat ik nu bij VV Rozenburg mij carrière kan afsluiten. Daar spelen allemaal jongens die in het dorp wonen. De Club is twee minuten rijden en we spelen op aardig niveau.’’
Ambities van de voetballer zijn om zijn carrière af te sluiten in het dorp waar hij nu woont. Door corona mogen er helaas geen wedstrijden gespeeld worden dus trainen zij drie keer per week. Een hoogtepunt van Tavares is dat hij met Leonidas in de A’s kampioen is geworden. ‘’Dat is natuurlijk een hoogtepunt van elke voetballer.’’ In zijn carrière heeft hij twee dieptepunten meegemaakt. De eerste was zijn kruisbandblessure, waarbij hij in een bekerwedstrijd tegen FC Dordrecht amateurs zijn kruisband scheurde. Hij heeft negen maanden moeten revalideren en is Sportfysiotherapeut John de Vlaming ook erg dankbaar voor de hulp daarvoor. Nog een dieptepunt is dat er in 2013 Lymfeklierkanker in zijn lichaam was geconstateerd. ‘’Door de ziekte heb ik een hele seizoen niet kunnen voetballen. Gelukkig heb ik veel steun gekregen van mijn destijdse trainer Fop Gouman, teamgenoten en de club. Ik heb daarom ook VV Alblasserdam op mijn arm laten tatoeëren.’’
Een doel van Tavares is om met VV Rozenburg naar de eerste klasse te promoveren. Het is hier zijn eerste seizoen en het lijkt hem mooi om met het team gelijk een klasse omhoog te schuiven. Zijn voorbeeldvoetballer is Ronaldinho. ‘’Ronaldinho is in mijn ogen de beste voetballer allertijden. Het was een genot om naar zijn wedstrijden te kijken.’’ Rituelen heeft de voetballer niet. Op tijd naar bed gaan en goed ontbijten voor een wedstrijd vindt hij wel belangrijk. Als hobby’s houdt Tavares ervan om te voetballen en om tijd door te brengen met zijn gezin.
Lovend over mensen binnen zijn club is hij van de trainer en zijn nieuwe teamgenoten. ‘’Ik ben hier nieuw dus ik weet niet wat ik kan verwachten. Ik heb een goed telefonisch gesprek gehad met de trainer en ik ben goed opgevangen door de jongens die er spelen.’’ Voor de voetballer is altijd willen winnen, de gezelligheid en de derde helft waarom de sport zo belangrijk is in zijn leven. ‘’Ik wil altijd winnen natuurlijk. Als je drie punten hebt gepakt is de derde helft nog gezelliger.’’ Sluit hij lachend af.
Voor meer artikelen over VV Rozenburg klik hier.
Voor meer informatie over VV Rozenburg klik hier.
