Hij is niet bepaald het toonbeeld van een oersterke centrale verdediger, die met zijn postuur vijandelijke spitsen angst inboezemt. Sierlijk en vindingrijk is zijn spel echter wel en als het aan Ryan de Roo (23) zelf ligt, staat hij nog vele jaren in het hart van de defensie van VDL. 
Zijn vader John haalde het eerste, zijn oom Willem ook. “Ik heb mijn vader nooit bewust zien spelen en heb ook geen idee of ik qua voetballer op hem lijk. Hij was spits. Hij proveerde doelpunten te maken, ik ze voorkomen.”
Spits was de kleine De Roo wel op jonge leeftijd, maar zijn D-tijd zakte hij een linie. Eenmaal in de senioren werd hij door zijn trainers gebruikt als controlerende middenvelder of centrale verdediger. Het zijn twee posities waar overzicht belangrijk is en spelintelligentie een vereiste.
“Toen ik senior werd, heb ik eerst een jaar in het tweede gespeeld. Daarna ben ik steeds dichter tegen de basis gekomen”, zegt De Roo. “Ik wisselde de afgelopen seizoenen regelmatig van positie, maar het was wel altijd of op zes of in het centrum van de verdediging. Hoewel ik niet altijd in de basis stond, was ik wel zeker van speelminuten.”
Met het vertrek van John Bekker en Kevin van der Kraan is De Roo inmiddels een zekerheidje achterin in het team van trainer Henk Salari. Met de ervaren Mustafa Kaya vormt hij een sterk koppel. “Mustafa is meer de verdediger van ons twee”, weet hij. “De opbouw gaat vaak over mij. Ik voel me er prettig bij. Mijn voortzettingen zijn over het algemeen goed.”
VDL draaide een nogal wisselvallig vorig seizoen. Na een matige start hadden de Maassluizers hun draai in de derde klasse gevonden. “We hadden veel moeite met scoren. Ik hoop dat dat dit seizoen beter gaat. We zijn wat spelers kwijtgeraakt, maar er zijn ook goede spelers gekomen zoals Shabir Isoufi. De balans op het middenveld lijkt wat beter. In de voorbereiding vonden we makkelijk het doel, vijftien doelpunten in de eerste vier wedstrijden. Dat geeft vertrouwen.”
Doordat VDL is ingedeeld in een andere derde klasse, met veel Westlandse clubs, is de jonge verdediger voorzichtig met zijn voorspelling. “Ik heb eerlijk gezegd geen idee wat ik kan verwachten. Duidelijk is wel dat we tegenstanders tegenkomen die wat meer vechtvoetbal spelen. Het is leuk dat we tegen MVV’27 spelen.”
Promotie of degradatie, tweede of derde klasse, voor De Roo staat vast dat hij zijn dagen als voetballer bij VDL slijt. “Natuurlijk heb ik de ambitie om hoger te spelen, maar dan wel met VDL. Ook ik ben nieuwsgierig hoe ik me op dat niveau hou.”
Bovendien: bij een vertrek naar een andere club zou hij zijn trouwste fans moeten missen. Zijn moeder en drie zusjes hebben al jaren een ‘seizoenkaart’ bij VDL. “Ze staan altijd langs de lijn, weer of wind. Eén zusje voetbalt zelf nog bij VDL, de andere twee zijn inmiddels gestopt.”
Klik hier voor meer informatie over VDL
Klik hier voor meer artikelen over VDL