Roderick Bekker (26) voetbalt al zijn hele leven bij NSVV. Hij is begonnen als verdedigende middenvelder, maar de laatste jaren is hij aan de linkerkant te vinden. Sinds twee jaar is hij werkzaam voor een marktonderzoekbureau in Rotterdam. Hiervoor moet hij regelmatig naar het buitenland, waardoor er helaas wel eens wat wedstrijden worden gemist. Toch probeert hij dit zo goed mogelijk te combineren.
Bekker is op vijfjarige leeftijd begonnen met voetballen bij NSVV. “Toen ik op voetbal mocht heb ik me direct laten inschrijven bij NSVV. Ik ben hier in de F7 begonnen. Pas vanaf de D’tjes ben ik in de eerste elftallen terecht gekomen. Ik heb maar één jaar in de B gespeeld. Ik ging toen vervroegd over naar de A-junioren. Eenmaal bij de senioren ben ik direct in het eerste elftal terecht gekomen. Hier was ik zelf best verbaasd over haha.”
“Een vriend van mij stond op dezelfde positie. Ik vond hem beter dan mijzelf, maar toch koos de trainer voor mij de eerste seizoenshelft. Volgens mij wilde hij graag met jonge gasten spelen haha.”
Het anderhalve jaar dat volgde hing Roderick Bekker een beetje tussen het eerste en tweede elftal in.
“Ik hoorde bij het eerste, maar in deze periode heb ik ook aardig wat voor het tweede gespeeld. Als je vaak op de bank zit bij het eerste wil je toch wel minuten maken en dat kon ik gelukkig in het tweede doen.”
Roderick is twee keer kampioen geworden, maar de eerste keer is toch wel het hoogtepunt voor hem geweest. “Één of twee jaar voor het kampioenschap waren we gedegradeerd van de tweede naar de derde klasse. Iedereen binnen de club vindt dat NSVV gewoon in de tweede klasse hoort, dus daar wilde wij weer zo snel mogelijk voor zorgen. Helaas begonnen we dramatisch en stonden we halverwege het seizoen achtste. Onze trainer Wim van der Steene werd toen ontslagen. Ik vond hem overigens wel de beste trainer die ik gehad heb.”
Onder de toen nog nieuwe trainers Ton Havelaar en Bas Snel konden ze met NSVV de weg naar boven weer vinden. “We hebben de tweede seizoenshelft geen wedstrijd meer verloren. Ook de koploper kreeg door bepaalde gebeurtenissen punten in mindering wat voor ons uiterst positief uitpakte. Op de laatste speeldag moesten we tegen de koploper en hadden wij een achterstand van één punt. We wonnen deze wedstrijd met 3-0, dus werden we op de laatste speeldag nog kampioen!”
Het kampioenschap wat er toentertijd werd behaald was voor het team ook erg emotioneel.
“De vader van mijn beste voetbalvriend was op dat moment ongeneselijk ziek. Hij is de grootste supporter die wij hadden. Het kampioensduel waar we het net over hadden was de laatste wedstrijd die hij nog heeft bezocht. Dit was een emotioneel moment, voor iedereen. Mede daarom was dit voor mij het mooiste kampioenschap.”
Naast de kampioenschappen die Roderick heeft meegemaakt is hij ook gedegradeerd. Dit ziet hij als het dieptepunt uit zijn carrière. “Ik zat net voor het tweede seizoen bij de selectie. Voor het eerst sinds een aantal jaar ging NSVV toen weer naar de derde klasse. Je voelt je als speler dan natuurlijk verantwoordelijk. Volgens mij degradeerde we ook op de laatste speeldag wat het extra zuur maakte.”
Voor zijn werk moet Roderick wel eens naar het buitenland, waardoor hij het voetbal even links moet laten liggen. “Vorig jaar maart moest ik zes weken naar New York voor mijn werk. Normaal gesproken zal ik voor niks het voetbal even op de tweede plaats zetten, maar als ik zulke gave dingen kan doen met m’n werk denk je toch wel even twee keer na. Ook dit seizoen ben ik voor werk en vakantie in Costa Rica geweest. Hierdoor heb ik drie of vier wedstrijden moeten missen. Toen ik terug kwam heb ik één wedstrijd gespeeld en toen kwam de coronacrisis om de hoek kijken..”
Voordat de coronacrisis ook het amateurvoetbal in zijn greep kreeg, stond Bekker met NSVV zevende in de tweede klasse. “Ik weet nog dat het heel dicht bij elkaar stond. We hadden er wel meer uit kunnen halen denk ik. Maar zoals ik al zei, alles stond zo dicht bij elkaar dat je bij een winstpartij al een aantal plekken kon stijgen. Er was dus zeker nog niets beslist.”
Roderick vindt het op dit moment lastiger dan hij had verwacht om zichzelf fit te houden.
“Ik vind hardlopen zo verschrikkelijk saai. Ik probeer het wel genoeg te doen. Zelf woon ik in Rotterdam, dus heb ik afgelopen keer nog een rondje Kralingse Plas gedaan. Normaal gesproken ging ik ook altijd naar de sportschool. Deze oefeningen doe ik nu ook thuis. Ik probeer me er dus wel zoveel mogelijk mee bezig te houden.”
Bekker zit op dit moment helemaal op zijn plek bij NSVV. Ambities om ergens anders te gaan voetballen heeft hij niet. “Ik voetbal al mijn hele leven bij NSVV en heb hier heel veel vrienden zitten. Iedere wedstrijd zijn er zo’n twee- á driehonderd man aanwezig op het sportpark. Tuurlijk lijkt het me gaaf om hogerop te voetballen, maar dat wil ik dan wel met NSVV doen. Ik zit hier helemaal op mijn plek!”
Klik hier voor meer informatie over NSVV.
Voor een ander artikel over NSVV, klik hier.