Robin Vijverberg maakte op zesjarige leeftijd kennis met het wereldberoemde spelletje. Op Sportpark De Zweth werden de eerste meters gezet. Sindsdien is hij altijd lid geweest van VV Lyra. Momenteel komen afstuderen, voetballen, training geven en sporten allemaal samen, maar voor de Lierenaar is dat geen probleem. Hij heeft het naar zijn zin en dat is wat telt.
Als je je hele carrière bij dezelfde club speelt, is het interessant om te zien wie je uit de jeugd tegenkomt in het eerste elftal. Dit geldt ook voor Vijverberg. ‘’Ik heb de hele jeugd bij Lyra doorlopen en veel teamgenoten ken ik nog van die jeugdteams. Ik ben één jaar eerder naar de senioren gegaan, maar ik moet zeggen dat ik het aan het begin best moeilijk had. Ik deed veel wedstrijden mee bij het tweede, maar minuten maken was vaak geen zekerheid. Na een aantal maanden kreeg ik steeds meer de kans en die pakte ik met beide handen aan. Sindsdien werd ik vaker bij het eerste betrokken, totdat ik hier uiteindelijk een basisplaats had veroverd. Veel spelers voetbalden al jaren in de selectie en daar heb ik veel van kunnen leren. Helaas degradeerden wij toentertijd naar de derde klasse, wat resulteerde in een flinke verjonging van de groep. Na het stoppen van Johan Voskamp heb ik de aanvoerdersband overgenomen. Iets waar ik nog steeds trots op ben.’’
Voor de nabije toekomst liggen volgens de 23-jarige zeker kansen op de loer. Zij hebben er zelfs al regelmatig aan mogen ruiken. ‘’Ik heb altijd de ambitie gehad om het beste in mijzelf naar boven te halen. Ik voetbal zeker voor plezier en gezelligheid, maar ik wil mijzelf ook ontwikkelen. Ik hoop dat ik elk jaar een beetje beter word. Het liefst wil ik met Lyra promoveren naar de tweede klasse als het publiek weer langs de zijlijn mag staan. Ik heb hier heel mijn leven gevoetbald, dus ik zou dat echt een mooi mijlpaal vinden. Wij hebben al een aantal promotiewedstrijden mogen spelen, maar tot nu toe is het telkens nét niet gelukt. Wij beschikken over een jonge en hechte spelersgroep, maar als wij bij elkaar blijven, kan dat in de toekomst zichzelf nog wel eens uit gaan betalen.’’
Het is een wisselvallige start geweest voor de hoofdmacht van VV Lyra. Beker- en competitieresultaten zijn niet geweest wat ervan verwacht werd. ‘’Wij waren na de poulefase al uitgeschakeld in de beker. Daarna wonnen wij wel de eerste drie competitiewedstrijden, maar vervolgens ging het weer bergafwaarts. Wij staan momenteel op de achtste plaats, met wat wedstrijden minder, maar ik vind dat wij er meer uit hadden kunnen halen. Het was een zeer rommelige eerste seizoenshelft, met een gestopte assistent-trainer, een niet topfitte ploeg en natuurlijk de corona perikelen. Het is afwachten wanneer wij ons kunnen laten zien in de tweede seizoenshelft.’’ De middenvelder hoopt dat het weer als vanouds zal worden, zodat er ook ruimte is voor een biertje achteraf. ‘’Ik denk dat wij ons gaan revancheren ten opzichte van de eerste seizoenshelft. Een hoop jongens zijn terug van weggeweest en wij hebben ook iets goed te maken. Een top vijf reclassering moet er zeker in zitten, met misschien zelfs een periodetitel als alles meezit. Wij hebben een jonge ploeg met veel potentie!’’
In het voetbal kijkt eigenlijk iedereen wel uit naar de derby’s. Deze blijven mooi om te spelen en motiveren een team tot op het bot. ‘’Mijn mooiste wedstrijd was met het eerste tegen Monster. Ik had onverwachts een basisplaats tijdens deze eerste wedstrijd van het seizoen. Ik was 19 jaar en er stond toen nog veel publiek langs de lijn. Wij stonden 1-0 achter in de rust, maar via een afstandsschot van Raymond kwamen wij op gelijke hoogte. Ik scoorde zelf vervolgens een mooie stift, waardoor wij de leiding hadden in de wedstrijd. Monster kwam via een penalty weer langszij, wat aangeeft dat het een wedstrijd was die op en neer ging. In de laatste minuut kreeg ik de bal voor mijn voeten via Max van Delft, waardoor ik de 3-2 kon binnentikken. Zowel voor Lyra als voor mij was dit een mooi begin van het seizoen.’’
Als voetballer in hart en nieren, is het niet alleen belangrijk hoe het er in het veld aan toegaat. Ook buiten het veld is onderdeel van het mooiste spelletje ooit. ‘’Voetbal is belangrijk voor mij, omdat ik op het veld altijd het uiterste uit mijzelf probeer te halen. Ik vind het fijn om 90 minuten lang puur alleen met het spelletje bezig te zijn, om vervolgens de gezelligheid en het plezier te hebben met je teamgenoten. Je wordt steeds hechter met elkaar en beleefd mooie dingen gedurende de tijd dat je met elkaar in een elftal speelt. Ik hoop daarom ook dat we weer snel terug kunnen naar het oude met publiek en achteraf de kantine in, daar kijk ik echt weer naar uit.’’
Klik hier voor meer informatie over Lyra.
Klik hier voor meer artikelen over Lyra.
