Aan het voetbalgeluk van Rob Overvliet bij Noordwijk kwam in de voorbereiding op dit seizoen even een einde. Op de training brak de 28-jarige routinier, die de opmars van de hoofdklasse naar de tweede divisie meemaakte, zijn enkel. Hij hoopt op een snelle terugkeer. “Er staat volgens mijn fysio drie tot zes maanden voor. ‘Dan gaan wij voor de drie maanden’, heb ik gezegd.”

Ergens in januari moet hij zijn comeback maken in Noordwijk 1, zo heeft Overvliet gepland. Voorlopig voetballen hij, maar ook zijn ploeggenoten niet. “Ik zit er een beetje in met dubbele gevoelens”, zegt de verdediger over de coronaperikelen. “Elke wedstrijd die ik mis vind ik verschrikkelijk. Dus ergens vind ik het wel fijn dat het nu even stil ligt. Aan de andere kant is het een ramp voor het voetbal. Ik gun die jongens weer wedstrijden en de club weer inkomsten. Maar als er weer wordt gespeeld, dan wel met publiek. Ik ben bij de wedstrijden geweest zonder publiek, maar dat was mistroostig. Doods. Voetballers hebben publiek nodig. Zonder toeschouwers is er weinig aan.”

Overvliet beperkt zich tot nu tot sporten buiten het veld. Drie keer in de week draait hij een programma bij zijn fysiotherapeut, daarnaast traint hij twee keer in de week in de sportschool of in het zwembad zijn bovenlichaam. “Ik kan weer goed lopen, dat moest ik weer helemaal leren.”

Een operatie aan zijn enkel was noodzakelijk, want het was een gecompliceerde breuk. “Toen het gebeurde stond mijn enkel in een hoek van negentig graden onder mijn been. De ambulancemedewerker heeft ‘m ter plekke rechtgezet. Mijn kuit- en scheenbeen waren gebroken. Daardoor was een operatie nodig. Voor die operatie heb ik nog een week gips gehad, erna heb ik zes weken in het gips gelopen. Alles loopt volgens planning. Pijn heb ik alleen direct na de breuk gehad.”

Dat hij zes competitiewedstrijden heeft gemist, zijn wat hem betreft er ook zes te veel. Hij had zich verheugd op zijn rol in het elftal, dat afgelopen zomer behoorlijk werd verjongd. Noordwijk nam afscheid van ervaren spelers die de club de afgelopen seizoenen van de hoofdklasse naar de tweede divisie brachten. “Ik ben met 28 jaar de oudste speler geworden, bizar eigenlijk”, reageert Overvliet. “De club heeft min of meer het roer omgegooid en gekozen voor nieuwe, jonge spelers. Kwaliteit herbergt de groep genoeg, maar het team moet zich wel nieuw gaan vormen. Ook de dynamiek in de kleedkamer is veranderd. De jongens die zijn vertrokken hadden een zware stem. Ze waren altijd gebrand om te winnen en staken dat niet onder stoelen of banken. Dat fanatisme heeft deze jonge ploeg ook, maar ze uiten dat wel op een andere manier.”

Voor Overvliet lag dit seizoen een soort mentorrol in het verschiet. “Jongere spelers coachen, dat zit wel in mij. Ik zag dat ook helemaal zitten. Daarom kwam die blessure extra rauw op mijn dak. Vanaf de kant is die coachrol toch anders. Je hebt een beperkte invloed, want je loopt er niet tussen.”

Als hij straks weer fit is, is hij vast van plan te vlammen. “We hebben veel voetballend vermogen. Maar we hebben ook jongens die snel zijn en spelers met power. Het is echter wel tweede divisie. We moeten ook leren om op dit niveau een resultaat halen. Bij een 1-0 voorsprong de wedstrijd rustig uitballen, vergeet het maar. Daar zijn alle clubs te goed voor. Je krijgt niets cadeau.”

Klik hier voor meer informatie over Noordwijk
Klik hier voor meer artikelen over Noordwijk