Hij is druk bezig met het bedrukken van de door Barendrecht bestelde kleding voor het dames 2-elftal. Paul Bestebreur staat bij Klupp Sportswear, leverancier van sportkleding, op de loonlijst als accountmanager, maar vandaag schiet hij zijn collega’s bij het handwerk te hulp.

“Het is heel druk”, zegt de nieuwe trainer van Hellevoetsluis. “Normaal is de drukte verspreid en begint het na het voetbalseizoen. Door corona heeft de boel echter een tijd stilgelegen. Alle bestellingen moeten nu in korte tijd verwerkt worden. We zijn een klein bedrijf, dus helpen we elkaar waar het kan.”

Bestebreur stuurt dit seizoen zijn auto niet naar Vierpolders, maar naar Hellevoetsluis. Bij de tweedeklasser volgt hij Edwin de Koning op, die tien jaar trainer was. Hij is niet binnengehaald door Hellevoetsluis met verkeerde verwachtingen. “Edwin is Edwin, ik ben wie ik ben. Dat heb ik ook meteen gezegd bij ons eerste gesprek. Ik ben geen kopie van Edwin. Hij liep al om tien uur op de club om de jeugd te zien spelen. Die tijd heb ik niet.”

Vierpolders en Hellevoetsluis lijkt een wereld van verschil in beleving, maar dat valt volgens de oefenmeester mee. “Ik vind dat beide clubs heel veel op elkaar lijken, alleen heeft Vierpolders 250 en Hellevoetsluis 650 leden. Die verbondenheid en betrokkenheid bij de club is net zo groot. Bij Vierpolders lopen er mensen die hun ziel en zaligheid in de club steken, bij Hellevoetsluis is dat niet anders. Hellevoetsluis is Vierpolders in het groot. Hellevoetsluis heeft een zeer stabiel beleid. Dat Edwin de Koning tien jaar trainer is geweest, zegt wat over hem maar ook over de club. Ik merkte dat ook bij de sollicitatieprocedure. Na ons gesprek liet voorzitter Edwin Boogaard snel weten dat ze graag met mij in zee wilden. Ik was nét thuis.”

“Waarom ze voor mij hebben gekozen? Dat zou je eigenlijk aan Hellevoetsluis moeten vragen, maar ik heb een uitgesproken idee over voetbal. Ik hou van het initiatief nemen. Ik denk altijd maar zo: je bent niet op voetbal gegaan om niet de bal te hebben. Ik zal dus nooit mijn team met een verdedigende opdracht het veld insturen. Ik wil de bal en als we ‘m kwijt zijn moet hij zo snel mogelijk terug veroverd worden. Ik geef de aanvallers de ruimte. De voorste vier, vijf spelers hebben veel vrijheid.”

Glenn Stoffers kwam met Bestebreur mee vanuit Vierpolders. “Hellevoetsluis vroeg of er interessante jongens bij Vierpolders voetbalden die eventueel een stapje hoger wilden maken. Ik heb de naam van Glenn genoemd. Voor de rest heb ik me er niet mee bemoeid. Hij heeft zelf de keuze gemaakt om naar Hellevoetsluis te komen.”

Op een voorkeursbehandeling hoeft, benadrukt Bestebreur, hij niet te rekenen. “Bij Vierpolders was Glenn dé man. In aanvallend opzicht draaide veel zo niet alles om hem. Dat is bij Hellevoetsluis anders. Hij zal daarin zijn plekje moeten vinden.”

Klik hier voor meer artikelen over Hellevoetsluis.
Klik hier voor meer informatie over Hellevoetsluis.