Max Brouwers was slechts 15 jaar en 6 maanden oud toen hij zijn debuut maakte in het eerste van SV Terheijden. De zenuwen gierden door zijn lichaam, toen hij langs de lijn stond om zijn debuut te maken. Vier jaar later knokt hij voor zijn plekje op de rechterflank van Terheijden 1.
Het is een mooie anekdote uit de jeugd van Max Brouwers. Jarenlang speelde hij met zijn zusje Rosalie op het Terheijdense kunstgrasveld, terwijl het eerste aan de andere kant van de omheining op het hoofdveld een competitiewedstrijd voetbalde. Afkomstig uit een echt Terheijdens gezin, vader Hans is leider van de selectie en moeder Chantal staat geregeld langs de lijn, waren ze elk weekend op sportpark Ruitersvaart te vinden. “We schoten de bal soms per ongeluk over het vangnet heen. Dan moest de wedstrijd van het eerste weer stilgelegd worden en riepen ze: ‘Oh, dat zijn die van Brouwers weer.’”
Vuur
Pakweg tien jaar later debuteerde hij zelf in het eerste, in een thuiswedstrijd tegen DIA. Zijn ouders stonden langs de lijn toen Brouwers flink gespannen het veld in ging. De uitslag weet hij niet meer. Anderhalf jaar later werd hij definitief overgeheveld naar het eerste. Daar speelt hij nu nog steeds. “Ik vind Terheijden een gezellige dorpsclub. Iedereen kent iedereen. Jongens met wie ik vrijdag een biertje drink in de kroeg, daarmee ga ik zondag door het vuur.”
Hij vestigde zijn naam vorig jaar definitief, door vier doelpunten te maken in één wedstrijd. “Tegen WDS’19. Ik ben best snel en als ik dan een goede steekbal krijg, sta ik alleen voor de keeper. Ze gingen er soepel in. Ik had nog meer kunnen scoren, maar die grensrechter stond continu met zijn vlag in de lucht.” De mooiste wedstrijden voor Traaie zijn echter die tegen buurman VCW. “Duizend man langs de lijn en volle bak in de kantine na afloop. Als je verliest, heb je daar helemaal geen zin in. Dan staan daar honderd man die roepen: ‘Waarom verlies je van die club?’ Maar het is uiteindelijk altijd toch wel gezellig en gemoedelijk onderling met VCW.”
Tikken
Zijn glansrol tegen WDS’19 betekende een belangrijke ommekeer: na een belabberd begin van de competitie, kwam Terheijden op stoom. Raamsdonk hield de zwart-witten nog op 2-2, daarna wonnen ze zeven van de resterende acht duels van de vierde klasse D tot de coronabreak. Dat belooft veel goeds voor het komende seizoen, zou je zeggen aangezien ze geen sterkhouders verloren zijn. “We hebben aardig wat potentie. Veel jongens spelen al jaren samen en dat begint nu echt te lopen. Het positiespel dat we af en toe op trainingen spelen, is echt niet normaal. Dan staan we een partij lekker te tikken. In het tweede spelen ook gewoon nog vijf of jongens die makkelijk in de basis van ons team kunnen staan. Je moet elke training volle bak gaan om je plekje te behouden. Ik hoop dat we binnen drie jaar kunnen promoveren.
klik hier voor meer artikelen over SV Terheijden.
Klik hier voor meer informatie over Sv Terheijden.