BERGEN OP ZOOM – Allemaal hebben ze hun sporen in het voetbalwereld in het (recente) verleden meer dan nagelaten. De selectie van het tweede zondagteam van MOC’17 bestaat volledig uit spelers die of bij MOC of op hoog elders in de regio hebben gevoetbald. Zonder echte trainingsarbeid kunnen ze zich wekelijks prima weren tegen alle andere tweede elftallen in de competitie. 
De Ridder is met zijn 39 jaar nog één van de jonkies uit de selectie die verder voornamelijk uit vroege veertigers bestaat. Hij speelde in het verleden jarenlang in het eerste elftal van MOC’17, waar hij nu bovendien ook lid is van de Technische Commissie Senioren met betrekking tot het eerste en tweede team zaterdagteam. “Ik houd me daarbinnen bezig met de evaluatiegesprekken, spelersgesprekken en de overleggen met de trainers. Dat doe ik samen met John Goossens overigens, is erg leuk en een mooie uitdaging om te doen.”
Maar dan houdt het nog niet op, want ondanks dat hij met het tweede elftal alleen bij beschikbaarheid van veldruimte eens trainingsminuten maakt, daar staat hij wel als trainer op het veld bij de JO10-1, waar zijn zoontje speelt. “Dat klopt. Het zorgt ervoor, dat voetbal op zichzelf wel een voorname plek inneemt in mijn leven en MOC’17 flink wat uurtjes opslokt per week. Maar het geeft vooral veel energie en dan heb je dat er graag voor over.”
Zelf voetballen is echter nog altijd datgene wat het allerleukste blijft volgens De Ridder. En hij geniet dan ook elke week wanneer hij met zijn vrienden op het veld stapt. Spelers die in het verleden actief waren bij onder andere MOC’17, Halsteren, SV Dosko, Unitas of zelfs in het betaalde voetbal. “Het is echt machtig om dan te zien, dat we op het gemakje vanuit de kantine naar de kleedkamer gaan, twintig minuten voor aanvang het veld oplopen en een korte opwarming doen. Ieder op zijn eigen wijze. Als je dan die tegenstanders soms verbaast zie kijken en denken, dat wordt een makkie vandaag.. Om daarna die gasten van het kastje naar de muur te tikken…. Heerlijk is dat. We zijn allemaal echte liefhebbers, spelen vaak puur op routine en kwaliteit. Dan zie je dat je het heel veel teams enorm moeilijk kunt maken, zeker op het niveau van die reserve derde klasse waar we actief zijn.”
Waar tegenstanders allemaal met een trainer en staf komen aanzetten, daar regelen ze bij het tweede team alles samen en in overleg, al heeft De Ridder toch net een andere rol. “We hebben geen trainer, maar ik doe wel altijd het wisselbeleid bepalen tijdens de wedstrijden en de opstelling. Dat hebben we zo afgesproken en daar is iedereen het wel mee eens. Ik probeer er altijd wel rekening mee te houden dat iedereen zoveel mogelijk evenredig aan voetballen toekomt, want het feit dat we altijd een grote groep spelers hebben, dat zegt veel over het fanatisme bij iedereen.”
Ze hebben niet een heilig ‘moeten’ of een vastgepinde doelstelling gezet voorafgaande dit nu al bijzondere seizoen. “We moéten niks, geen kampioenschap of wat dan ook. Gewoon lekker ballen, punten pakken en na afloop een biertje drinken. Sportiviteit en gezelligheid. Al is dat nu door die maatregelen al een tijdje weg helaas. Een echte aderlating. Ik mis vooral zelf het spelletje en dat samenkomen met elkaar. Het sociale stuk is naast het sportief bezig zijn toch erg belangrijk voor iedereen. We hebben allemaal een gezin en een drukke baan of eigen zaak. Die zondag is dan voor allemaal een uitlaatklep en dat is er nu even niet. Benieuwd wanneer het weer begint, dat kan wat mij betreft niet snel genoeg zijn…”
Klik hier voor meer informatie over MOC’17
Klik hier voor meer artikelen over MOC’17