SINT JANSTEEN – De wedstrijd tegen IJzendijke Vrouwen1 begin vorig seizoen bleek voor Marisha van Laere van DKS’17 / Axel er eentje met noodlottige gevolgen. Ze merkte na een duel direct dat het mis was en de medische diagnose bevestigde dat ook. Enkel gebroken, banden gescheurd. Einde seizoen dus. Maar nu is ze weer fit en geniet ze volop van de trainingen en speelminuten die ze kan maken.
“Het was bij een aanval van IJzendijke die ik wilde voorkomen, dat ik een schot op doel blokte. Mijn enkel klapte volledig dubbel en ik merkte direct dat het goed fout was. Onderzoek wees dat ook uit, want mijn enkel bleek gebroken en de enkelbanden gescheurd. Van oktober tot maart heb ik vervolgens gerevalideerd en toen ik uiteindelijk weer fit was, kwam de coronapandemie en was het seizoen direct afgelopen.”
De 25-jarige Van Laere kreeg daardoor wel de tijd om extra aan haar herstel te kunnen werken, om extra conditie te kweken en helemaal fit aan het nieuwe seizoen te kunnen beginnen bij DKS’17, waar ze al sinds de oprichting in 2017 voor speelt. Daarvoor speelde ze al sinds haar jeugd voor v.v. STEEN, waaruit DKS’17 mede is voorgekomen en waar naast v.v. Koewacht inmiddels ook FC Axel is toegetreden. Ondanks dat zowel haar broer en oudere zus actief zijn bij v.v. Graauw is ze zelf altijd op Sint Jansteen blijven voetballen. “De sfeer in het team vind ik gewoon prettig. We kunnen het allemaal goed met elkaar vinden en spelen bovendien op een leuk en hoger niveau dan bijvoorbeeld Graauw. Dus voor mij is er nooit enige reden geweest om ergens anders te gaan spelen.”
En het had weinig gescheeld of ze had met DKS’17 op een nóg hoger niveau gevoetbald. Want toen de competitie stil kwam te liggen stonden de DKS’17 Vrouwen na elf duels eerste. “Dat was natuurlijk erg jammer, want we waren toen goed op weg qua resultaten. Het is nu aan ons om dit seizoen dat opnieuw te herhalen. Want we willen ook dit jaar weer voor het kampioenschap strijden en proberen om met Vrouwen 1 alsnog te promoveren naar de tweede klasse. Ik ben zelf erg blij weer fit te zijn en er nu ook actief mijn steentje aan te kunnen bijdragen. Iedereen had lang genoeg stil gezeten zonder voetbal en was blij dat we weer konden trainen en wedstrijden spelen. Ik natuurlijk nog langer mede door die blessure.”
Ze heeft overigens, ondanks dat ze is hersteld, nog wel regelmatig pijn aan de enkel. “Maar dat heb ik er wel voor over. Ik ben allang blij dat het een goeie breuk was en het zo goed is hersteld. Als we uiteindelijk aan het eind van het seizoen nu wel kampioen worden of promoveren, dan heb ik daar een beetje pijn af en toe wel voor over.”
Klik hier voor meer informatie over DKS’17/Axel
Klik hier voor meer artikelen over DKS’17/Axel