De 55-jarige Wolfaartsdijker bekleedt verschillende functies bij zijn club, zo is hij onderhoudsman van het sportpark, assistent-trainer van de JO-19 en voetbalt hij nog altijd in het derde elftal. Op zijn tiende is hij begonnen met het mooie spel en maakte negen jaar later zijn debuut in het eerste elftal en is vijfentwintig jaar actief geweest in de selectie.

Kees is al 39 jaar timmerman waarvan vijftienjaar bij bouwbedrijf Van de Linde. Inmiddels loopt hij al 45 jaar rond op het voetbalveld en heeft bij verschillende bouwprojecten geholpen. Zijn vader was de grote kracht achter de bouwactiviteiten en dit was dan ook de reden dat Kees hier op zijn vijftiende al betrokken bij was. Hij heeft onder andere meegeholpen met de bouw en uitbreiding van de kantine, de bouw van het fusthok, de nieuwe keuken, het bouwen van de dug-outs, de tribune en ballenhok en het algemene onderhoud. Naast deze functie is hij ook tien jaar bestuurslid en een aantal jaar trainer geweest.

Vanaf de D-junioren is Kloosterman begonnen met voetballen en op zijn achttiende ging hij naar de eerste selectie, maar dat begon in het tweede elftal. Op zijn negentiende mocht hij dan eindelijk zijn debuut maken bij de hoofdmacht. Hier was hij nog niet van vaste waarde en speelde hij voornamelijk nog in het tweede. Vanaf zijn vijfentwintigste werd hij vaste kracht van het eerste elftal, maar is bij bijna elke nieuwe trainer teruggezet naar het tweede en meestal na een paar maanden heeft hij zich weer terug geknokt in het eerste elftal. “Ik heb tot mijn 36^ste in de selectie gespeelt en toen ben ik weer terug naar het tweede gegaan. Op mijn 39^ste werd ik weer gevraagd voor het eerste, na een blessuregolf. In het begin van het seizoen ben ik daar begonnen en heb de rest van het seizoen ook afgemaakt in het eerste elftal. Na deze periode ben ik weer een paar jaar naar het tweede gegaan als trainer/coach/speler, met enkele kampioenschappen en daarna ben ik naar het vierde gegaan. Toen dat team werd opgeheven ben ik naar het derde gegaan waar ik tot op de dag van vandaag nog speel. Ook heb ik nog twintig jaar in de zaal gevoetbald op bescheiden niveau”, vertelt Kees.

Kees zou nog graag een paar jaar willen voetballen: “Ik wil blijven voetballen zolang mijn lijf het volhoudt. Ook zou ik graag de accommodatie in orde houden. Er zijn nog plannen voor nieuwe kleedlokalen, maar op dit moment liggen plannen en budget nog ver uit elkaar. Hier komen we binnenkort voor bij elkaar om te kijken hoe nu verder.”

Het huidige seizoen gaat voor vrijwel alle teams van Wolfaartsdijk vrij goed. “Voor bijna alle teams geldt dat de resultaten vrij goed zijn, maar het wordt steeds moeilijker om aan genoeg spelers te komen op zaterdag en de trainingsopkomst loopt ook sterk terug. Ik denk dat de corona hier ook een oorzaak van is, omdat de vaste structuur van elke week voetballen is onderbroken.”

De hoogtepunten van Kees zijn de zes kampioenschappen die hij heeft behaald en het meespelen in het Nederlands militair elftal. “De wedstrijd met het Nederlands militair elftal kwam met wat geluk tot stand omdat ik in ’t Harde gelegerd was en de voetbalclub uit die plaats een jubileumwedstrijd had tegen dit Nederlands militair elftal. Dit elftal zat krap in hun spelers in verband met eerdere interlands. Ze hebben mij gevraagd of ik zin had om een wedstrijdje te voetballen, waarop ik ja had gezegd, zonder te weten wat ik moest doen. Maar dit werd me wel duidelijk bij het opnoemen van de opstelling waarbij bij elke speler de naam van de club werd genoemd en het onder andere ging over Ajax, Sparta, Feyenoord, Vitesse, PEC Zwolle en RBC. Met onder andere John van de Brom, Henk Vos, Marco Boogers en Eric Regtop. Ik mocht in de tweede helft invallen voor ongeveer 1500 man publiek”, aldus Kloosterman

Behalve de degradaties is het absolute dieptepunt van Kees de bekerwedstrijd Kloetinge 2- Wolfaartsdijk 2, waar hij speler/coach was. “In deze wedstrijd sloeg de bliksem in op het veld, meerdere spelers vielen neer en één speler stond niet meer op. Hij werd zwaargewond naar het ziekenhuis afgevoerd en overleed hier een paar dagen later”, vertelt hij.

De resultaten zijn redelijk, maar de opkomst word steeds minder en het wordt steeds moeilijker om de elftallen te vullen bij de jeugd. Ook wordt een voetbalvereniging runnen steeds meer werk en vrijwilligers zijn steeds moeilijker te vinden, maar hier staat Wolfaartsdijk niet alleen in”, sluit hij af.

Klik op VV Wolfaartsdijk voor het laatste artikel van de club