Jordey van Dam is van beroep directeur van de Openbare Bassischool De Vlashoek en begon met voetballen bij LMO in Rotterdam. Daar bleef het niet bij, hij werd gescout en speelde bij clubs als Feyenoord en NAC. Na een avontuur bij BVO’s koos hij voor een avontuur in de hoofdklasse bij RVVH waar hij ook als 19-jarige zijn debuut mocht maken in de hoofdmacht. Na een periode van zeven jaar in Ridderkerk koos hij voor SteDoCo, waar hij twee mooie jaren kende. Vervolgens heeft hij nog achtereenvolgend voor SV Heinenoord en Smitshoek gespeeld, maar deze jaren werden door de huidige pandemie onderbroken. Vandaag de dag is hij weer terug op het oude nest bij RVVH wat de ambitie heeft om stappen te maken.
Van NAC naar de hoofdklasse. ‘’Vanuit de beloften van NAC Breda maakte ik de overstap naar RVVH waar Theo de Boon trainer was. Ik kwam hier in een elftal terecht met spelers die al de nodige ervaring achter hun naam hadden, zoals Bryan Pinas, Etiënne Shew-A-Tjon, Robert Kooiman en Frank Karreman. Al snel kregen we binnen RVVH een vaste groep jongens waarmee we elk jaar bovenin de top van het amateurvoetbal meedraaiden. Na een aantal jaren promotie net misgelopen te hebben, behaalden we in 2015 eindelijk de promotie naar de topklasse. Na het jaar in de topklasse ben ik vertrokken naar SteDoCo. Dit was een avontuur waar ik uiteindelijk met enorm veel plezier op terugkijk. Samen met Remco Buist, Roy Weber en Rensy Barradas, waar ik ook bij RVVH mee samen speelde en successen behaalde, reed ik vier keer per week naar Hoornaar.’’
Alles viel samen. ‘’In het tweede jaar promoveerden we naar de Derde Divisie met 20 goals dit was persoonlijk mijn meest succesvolle periode. Frans Adelaar gaf mij veel vertrouwen in een vrije rol als nummer 10. Alles viel dat jaar goed en als ik de beelden terugkijk, dan geeft dat soms nog weleens kippenvel.’’ Alleen het reizen ging Jordey tegenstaan. ‘’Er ging gewoon erg veel tijd inzitten, daarom vertrok ik na deze twee mooie jaren naar Heinenoord. Voor velen was dit een verassende keuze na mijn periode bij SteDoCo. Naast het voetbal volgde ik een intensieve tweejarige studie, waardoor drie keer per week trainen onmogelijk was. Ook op de periode bij Heinenoord kijk ik met een positief gevoel terug. Sportief hebben we er die jaren niet uit gehaald wat er in zat, maar de derde helft wonnen we altijd!’’
Na de gezelligheid wilde Jordey toch weer een stap omhoog zetten. ‘’Na twee jaar Heinenoord wilde ik de stap weer wagen naar een niveau hoger. Met Smitshoek was direct een klik. Helaas gooide Corona roet in het eten en bleef het bij zes wedstrijden. Een groep jongens uit mijn eerste periode was al een jaar eerder bij RVVH teruggekeerd. De club is in de voorgaande jaren wat afgezakt qua niveau en heeft de ambitie om weer stappen te maken. Dit sprak mij aan en het voelde voor mij goed om terug te keren bij de club waar ik als senior begonnen ben.’’
Promoveren is het doel. ‘’Persoonlijk is het mijn doel om dit jaar te promoveren naar de hoofdklasse. Dit is ook de reden waarom ik ben teruggekeerd naar de club. Daarna wil ik de club helpen bouwen om weer een stabiele hoofdklasser te worden. We hebben een brede groep met een goede mix van jong talent en jongens die ervaring hebben op een hoger niveau. Dat moet zich aan het eind van het seizoen gaan uitbetalen.’’
RVVH is op de juiste weg voor promotie. ‘’Momenteel staan wij met RVVH bovenaan in de eerste klasse B en hebben we officieus de periodetitel op zak. We hebben na een slechte start een sterke reeks wedstrijden neergezet. De stand op de ranglijst is terecht, we zijn tot nu toe in elke wedstrijd de bovenliggende partij geweest. Daarnaast draaien we ook nog mee in het bekertoernooi. Al met al een prima start van de competitie, maar we beseffen goed dat we nog niets hebben en dat de prijzen pas aan het eind verdeeld worden.’’
Jordey wil niemand passeren, maar is wel lovend over één iemand binnen het elftal van RVVH. ‘’Als iemand dit seizoen de complimenten verdiend is het Leon Steketee. In totaal speel ik al tien jaar samen met Leon dit was bij RVVH en Heinenoord. Leon heeft de afgelopen jaren regelmatig te maken gehad met blessures. Hij is ook de enige speler die ik ken die geblesseerd is geraakt tijdens de wedstrijdbespreking. Dit seizoen lijkt hij wel aan zijn tweede jeugd begonnen te zijn en speelt echt ijzersterk. Nu nog hopen dat zijn lichaam hem niet meer in de steek laat.’’
blijven voetballen tot het niet meer kan. ‘’Ik voetbal al zolang als dat ik kan lopen. Voetbal heeft lang centraal gestaan in mijn leven en in het leven van de mensen om mij heen. Ik speel nog altijd met plezier en het gevoel dat ik heb als ik op zaterdagochtend opsta is nog altijd onveranderd ten opzichte van vroeger als kind. Het mooie is dat je op mijn leeftijd meer rust hebt en persoonlijke prestatiedrang een stuk minder is. Dit zorgt ervoor dat je wat meer kunt genieten als je op het veld staat en je niet meer zo snel gek laat maken.’’
Voor meer informatie over RVVH, klik hier.
Meer artikelen lezen over RVVH, klik hier.