Jeroen Blankestijn is jarenlang een aanwinst geweest voor vele voetbalclubs. Echter bleek het gras niet groener dan op zijn thuishaven, WSC. Momenteel zet de selectiespeler zich in als hoofdbestuurslid en trainer van de MO17-1.

Blankestijn heeft in zijn jongere jaren alle selectie-elftallen van WSC doorlopen. De selectiespeler maakte vervolgens een transfer waarna hij in verschillende senioren eerste elftallen heeft gespeeld: Sc Elshout, RWB, Wilhelmina Den Bosch. Na zeven jaar keerde de fanatieke speler weer terug om bij zijn oude vertrouwde vereniging in een vriendenelftal te spelen. “Ik ben vanuit de jeugd opgegroeid op de club. Iedere zaterdag en zondag was ik aanwezig bij WSC. Na een tijd mijn geluk ergens anders te hebben gezocht bleek het gras ergens anders toch niet groener dan op ons mooie sportpark. Het was dus een logische stap om terug te komen”, vult hij aan.

Functionaliteiten
Naast zelf een balletje trappen zet Jeroen zich graag in voor de vereniging. Hij deelt zijn ervaringen en brengt zijn passie over aan de jeugd. Dit heeft hij bij verschillende elftallen gedaan: Eerst bij VV RWB waar hij de JO17-1 trainde en vervolgens de Zondag 3 van WSC. Momenteel is hij trainer en coach van de MO17-1 en zet hij zich in als hoofdbestuurslid van het meidenvoetbal. “Ik ben vader van een voetballende dochter. Ik train de afgelopen jaren voornamelijk het team van mijn dochter, maar begeleid ook regelmatig andere teams en help waar nodig de meiden afdeling. Als hoofdbestuurslid kan ik er tevens voor zorgen dat de stem van de meidenafdeling gehoord en begrepen wordt”, aldus de trainer.

Plezier & begeleiding hand in hand met prestaties
Prestaties binnen een elftal vindt de trainer van de meiden niet het belangrijkst. “Ze moeten plezier hebben en heb je een goede lichting en een goede begeleiding daarop dan komen de topprestaties vanzelf. Je moet je beleid af en toe aanpassen aan het team wat je hebt. Dat is de uitdaging voor ieder team en iedere trainer. Jongens of meiden, goed of minder goed. Vanuit daar moet je werken en verbeteren. Als je dat op een leuke en positieve manier kunt doen komen de betere prestaties van zelf op ieder niveau”, vertelt het hoofdbestuurslid.

Hartstocht
Jeroen heeft een passie voor het spel en geniet van zijn functie bij de meidenafdeling. “Ik ben bezig met mijn hobby. Voetbal is voor mij de leukste sport die er is. Om dan te zien dat meiden met de juiste begeleiding er net zo veel plezier uit kunnen halen als jongens en ook zich op dezelfde manier kunnen blijven ontwikkelen, dat is gaaf om te zien. Mijn functie zal dan ook niet veel veranderen. Mogelijk qua team, maar het meidenvoetbal bij WSC zal altijd mijn steun krijgen”, vertelt de trainer.

Groei in meidenafdeling
WSC heeft een enorme groei ervaren bij de meidenafdeling. In acht jaar zijn ze als vereniging van één MO11 en één MO9 naar minimaal één team in iedere leeftijdscategorie. “Met de meiden en alle die-hard vrijwilligers zijn wij de enigste vereniging in de Langstraat met in iedere leeftijdscategorie één team. Dat betekent dat bij ons een meisje altijd zal kunnen spelen in een team van haar eigen leeftijd. Ook bieden wij talentvolle meiden die dat willen de mogelijkheid om tussen de jongens te spelen, dus voor ieder meisje bieden wij een passende oplossing”, vertelt hij trots.

Zonder vrijwilligers geen vereniging
Momenteel vindt er een verandering plaats als het gaat om het verenigingsleven. “Het is helaas bij veel teams niet meer vanzelfsprekend dat ouders iets voor de club willen doen. Eigenlijk bedoel ik, voor hun eigen kind willen doen. Niet iedere situatie is hetzelfde en je mag niet generaliseren, maar er is weldegelijk een grote verandering met twintig jaar terug of acht jaar terug. Als vereniging doen wij ons uiterste best de mensen te betrekken. Het meidenvoetbal heeft een redelijk trouwe supporters/vrijwilligersgroep, misschien wel een beetje omdat we uit de schaduw klimmen van het stigma voetbal is voor jongens, want dat is niet meer. Meidenvoetbal is geaccepteerd en de faciliteiten komen steeds beter op orde ook bij de KNVB. Maar iedere vereniging kent dezelfde problematiek van vrijwilligers. Zonder vrijwilligers is er geen vereniging. Een beetje het kip en het ei”, sluit hij af.

Klik hier voor het laatste artikel van WSC.