Het is weer juni, het einde van het seizoen staat op ons te wachten. Dit betekent voor de mannen van het vierde van WSC afscheid nemen van elkaar. Het team kent een lang verleden, ze zijn begonnen op de zondag en dat al in 2000 toen ik nog niet geboren was.   

Zoals we net al kort besproken hebben zijn de heren met het vriendenteam in 2000 begonnen. Dat was echter nog op de zondag. In 2007 maakte de mannen van het vierde de overstap de zaterdag. In die tijd zijn er hier en daar wat kleine verschuivingen geweest. “Door de jaren heen zijn er spelers aan- en afgehaakt, of na uitstapjes naar andere verenigingen weer op het oude nest teruggekeerd, maar zeker de laatste jaren is de samenstelling grotendeels hetzelfde gebleven”, aldus het vierde van WSC.

We moeten toch even hebben over het verdrietige nieuws hebben, waarom de mannen er mee stoppen. “ Teveel spelers gaven aan dat zij wilden stoppen. I.v.m. blessuregevoeligheid of langere hersteltijd na wedstrijden bijv., maar ook om op zondag eens iets anders in te kunnen plannen”, aldus de heren.

Om één iemand specifiek te benoemen als de grapjas van het elftal kunnen de heren niet. “WSC 4 was een prachtige mix van verschillende karakters met ieder zijn eigen humoristisch specialisme. Zo hadden we eens een Derde Klasse Spitske die hele goede goocheltrucs had. En Anthony, om wie we vooral tijdens rondo’s konden lachen. Vaak heb je ook nog van die grappen.” In een elftal zijn vaak de kleine grappen die de meeste hilariteit veroorzaken, dit is ook het geval bij het vierde. Bijvoorbeeld vragen of iemand zijn snowboardschoenen nog aan had na het geven van een slechte bal op de eerste training na zijn vakantie, een te lange teennagel, of een mislukt schot op doel volgende keer met de wreef waren al aanleiding tot plezier” aldus het vierde.

Het vierde kent een rijke historie van meerdere kampioenschappen. “Hoogtepunten waren de verschillende kampioenschappen die we zowel als zaterdag- als zondag elftal hebben mogen vieren. In 2006 resulteerde zo’n kampioenschap in promotie naar de zaterdag derde klasse, waarin wij als vriendenteam ineens tegen gerenommeerde zaterdagverenigingen aan mochten treden.

En natuurlijk de prachtige uitjes die we als elftal ondernomen hebben: Van Barbies Bar in Scheveningen tot het WK 2006 in Leipzig, van een dagje met een discobus toeren tot een fietstocht van 5 minuten in Antwerpen. Mooi man!”, vertellen de mannen.

De mannen kennen mooie wedstrijden, van kampioenswedstrijden tot degradatie krakers. Maar als WSC vier er één moet kiezen is het de kampioenswedstrijd in 2017. We leefden echt naar die wedstrijd toe, het was mooi weer, veel publiek, toch weer wat spanning voor de wedstrijd, want beslissingswedstrijden spelen deden we ook niet iedere week. Helaas ging de wedstrijd verloren maar ja, we hadden toch bier” waar van akte het vierde.

Het afscheid van WSC vier zag er uit zoals een mooi afscheid eruit zou moeten. “ We hadden alle oud-spelers, trainer en begeleiders die we konden bereiken, uitgenodigd. Vanaf het eerste moment dat we die jongens weer zagen, was het weer als vanouds, alsof we elkaar gisteren nog gezien hadden. Deze jongens vormden daarna een erehaag toen het huidige elftal voor de echt allerlaatste thuiswedstrijd het veld op kwam, want er moest natuurlijk nog wel gevoetbald worden; zelf hadden we voor vuurwerk gezorgd, dus op die manier – door een erehaag, in een oranje rookgordijn en met vuurpijlen hoog in de lucht –  kwamen we het veld op. Ondertussen was het al flink druk geworden met familie en vrienden, dus niets stond een afscheid in stijl in de weg. En zo geschiedde: we namen afscheid met een 6 – 0 overwinning”, vertellen de mannen.

Klik op WSC voor het laatste artikel van de club.