Jacco Vink maakte eerder dit jaar de overstap van de ene vierdeklasser Piershil naar de andere, het naburige Goudswaardse Boys. Een overgang met een verhaal, maar ook een overstap die in sportief opzicht nog niet zorgde voor een enorme verbetering. GOUDSWAARD – De foto van zijn treffer tegen het memorabele duel tegen ZBVH, het eerste duel waarbij geen publiek welkom was in opnieuw een nu al historisch voetbalseizoen, toont de enorme ontlading van Jacco Vink na zijn eerste grote doelpuntendaad voor Goudswaardse Boys. Uiteindelijk zou het wapenfeit niet leiden tot resultaat: ZBVH trok met 2-1 aan het langste eind, waardoor de start voor de mannen van Goudswaard een nog teleurstellender tintje kreeg.
,,Als je onze prestaties vergelijkt met die van mijn vorige club Piershil, dan is er sportief nog niet echt veel verbetering te zien’’, moet Vink dan ook constateren met een blik op de ranglijst in de vierde klasse H van het district West II waarin zijn huidige en vorige club elkaars tegenstrevers zijn. De overgang van Vink van de ene naar de andere regiogenoot, clubs die op jeugdvoetbalgebied met elkaar samenwerken en leken voorbestemd om ook een gezamenlijke toekomst te hebben, werd door sommigen niet begrepen. Toch was de keuze van huidige nummer tien van Goudswaardse Boys voor hemzelf helder. ,,Ik heb gekozen voor zekerheid’’, verklaart Jacco Vink. ,,Piershil kon me dat vorig seizoen niet bieden. Bij Goudswaardse Boys zou niemand weggaan en was al snel duidelijk dat in het nieuwe, inmiddels huidige seizoen een fatsoenlijk team zou staan. Ik kende die gasten van Goudwaard al en ik had voor mezelf het idee dat ik goed mee kon draaien in die selectie. Bij Goudswaardse Boys zou een vierdeklassewaardig team staan. Die zekerheid was er volgens mij bij Piershil niet. Eerder hadden we de datum van 1 maart geprikt, maar op dat moment was er nog niets duidelijk. Op dat moment heb ik mijn eigen pad getrokken en de knoop doorgehakt om voor een overgang naar Goudswaardse Boys te kiezen. Ik dacht daarmee een stap voorwaarts te maken, maar uit de stand op de ranglijst blijkt dat nog niet. Of mij de stap niet in dank is afgenomen? Ach, je weet vooraf dat er reacties op komen.’’
Zijn entree in de selectie van trainer Leo Tol was niet gelukkig. ,,Aanvankelijk had ik last van een enkelblessure. Gelukkig is die weer snel bijgetrokken, waardoor ik in de uitwedstrijd bij Egelantier Boys voor het eerst in de basis kon starten. Dat was geen gelukkig begin: we verloren daar met 4-0 en we waren al snel kansloos. Nee, Leo heeft er toen na afloop ook maar het zwijgen toe gedaan. In de rust was hij al niet tevreden. Hij is wel een trainer die direct is en laat weten dat hij het er niet mee eens is en wat anders moet. We proberen er echt alles aan te doen, maar het komt nog niet uit de verf.’’ Tegen ZBVH waren de eerste symptomen van verbetering al zichtbaar, maar ook in dat duel bleef resultaat dus uit.
Zijn rugnummer correspondeert met zijn favoriete plek in het elftal. ,,Ja, ik speel het liefst op tien, daar voel ik me het beste en ik mag me ook lekker uitleven in die rol. Ik heb het goed naar mijn zin bij Goudwaardse Boys, maar iedereen weet hoe dat ik over een samengaan van de clubs denk. Ik heb het al vaker gezegd dat ik daar voorstander van was. Het is nou eenmaal niet zo, dus moeten we er ons maar bij neerleggen zoals het is.’’
Klik hier voor meer informatie over Goudwaardse Boys
Klik hier voor meer artikelen over Goudwaardse Boys