In gesprek met Hein Loman van MOC’17

BERGEN OP ZOOM  – Waar de meesten vooralsnog slechts zijdelings met het coronavirus te maken hebben gekregen, daar heeft Hein Loman van MOC’17 wél al op diverse manier met corona ‘kennis’ gemaakt. “Als het mensen uit je directe omgeving treft, dan komt het toch wel heel dichtbij allemaal.”

De allereerste wedstrijd van zijn club MOC’17 in de 4^e Klasse C van het zaterdagvoetbal moest de lange aanvaller noodgedwongen aan zich voorbij laten gaan. “Ik zat op dat moment in quarantaine en had een test moeten laten doen. Gelukkig negatief, maar ik kon dus niet spelen vanwege de quarantaineregels en dat was wel een domper ja. Zeker ook omdat we buitenom mezelf nog enkele basisspelers moesten missen en die thuiswedstrijd tegen Internos verloren. Jammer natuurlijk, omdat we zo een valse start beleefden bij onze eerste wedstrijd sinds de overstap naar het zaterdagvoetbal. We moeten daar in de laagste klasse beginnen en hadden gehoopt om direct goed uit de startblokken te komen, maar dat liep helaas even anders.”

Daarna pakte de ploeg het goed op met een duidelijke overwinning uit bij DVO’60 (0-4) om vervolgens in de thuiswedstrijd tegen IFC net niet de dubbele cijfers te halen (9-0). “We hadden het na die wedstrijd tegen Internos aardig op de rit, maar toen werd de wedstrijd tegen ZBC’97 vanwege corona afgelast en even later ging de competitie volledig weer plat. Jammer, maar ik heb er wel alle begrip voor overigens, want het is toch wel erg serieus allemaal.”

En hoe serieus, dat weet de basisschoolleraar maar al te goed. Want ook tijdens de eerste coronagolf kreeg Loman er al van heel nabij mee te maken. “Mijn vader heeft toen corona gehad en ook mijn schoonbroer was positief. En waar het vaak misschien een ver van mijn bed verhaal blijft, daar kwam het toen toch allemaal wel heel angstig dichtbij. Daarnaast ben ik werkzaam in het basisonderwijs en ook daar hebben we door het thuiswerken, online lesgeven en ga zo maar door een meer dan bijzondere periode meegemaakt. En ook nu is het nog altijd allemaal heel apart hoor.”

Het zijn zaken die ervoor zorgen, dat voetbal niet dan niet het allerbelangrijkste is al hoop de aanvaller toch wel dat de competitie zo snel als kan hervat wordt. “We proberen wel om zo fit mogelijk te blijven allemaal. En we willen ook als groep heel erg graag. Dat we nu in de vierde klasse zijn moeten starten, dat is helaas dan maar zo. We hebben er enkele jongens bijgekregen, die een absolute meerwaarde zijn voor onze selectie. We moeten ook durven uitspreken dat we voor de titel moeten gaan. Ik heb zelf op één seizoen bij Grenswachters na altijd bij MOC’17 gespeeld en het niveau van zondag eerste klasse meegemaakt. Dan is het nu even schakelen wel, maar vooral zaak om de weg omhoog weer in te slaan.”

Zelf hoop hij daar met assists en doelpunten een voorname rol in te kunnen vervullen. “Ik mik op zo’n twintig goals, alles wat daarboven zit is meegenomen. Het is vooralsnog jammer, dat we nu niet het teamgevoel kunnen aanwakkeren. Als groep trainen en spelen zit er niet in, kantines zijn dicht dus is er ook geen derde helft. Die gezelligheid en het kameraadschap mis ik wel. Net als het ‘zoet der overwinning’ of het gevoel na een goal. Die dingen zijn het mooiste wat er is als voetballer. Hopelijk komt dat snel weer terug.”

Klik hier voor meer informatie over MOC’17
Klik hier voor meer artikelen over MOC’17