Voetbal bepaalt voor een deel het levensritme van de trainer. Fop Gouman, trainer van tweedeklasser VVGZ, legt uit: ,,Het gezin komt natuurlijk op plaats één, dan volgt het werk, maar dan komt toch al snel het voetbal.” 
In zijn woonplaats Hendrik-Ido-Ambacht pakte hij ook het trainersvak op, bij ASWH 2. Op sportpark Schildman was hij nog even interim-hoofdtrainer nadat Wim Leushuis moest vertrekken en Gouman het seizoen 2010-2011 afmaakte. Zijn naam was gevestigd. Daarna ging hij aan de slag bij Alblasserdam, Heerjansdam, Binnenmaas en nu dus voor het tweede seizoen op sportpark De Noord bij VVGZ.
,,Het trainersvak is niet te vergelijken met de periode dat je als voetballer actief bent. Dan pak je je tas in en gaat naar het voetbalveld waar alles voor je is geregeld. Als trainer kun je aan de bak. Je bereidt de trainingen voor en hebt met je spelers en de staf van het eerste en tweede elftal te maken. VVGZ is een hechte club, want spelers van het eerste en tweede elftal gaan ook bij elkaar kijken. Dat geldt ook voor de trainersstaf. En dan is er nog het nauwe contact met de afdeling technische zaken.” VVGZ wordt terecht een echte familievereniging genoemd. ,,Dat ervaar ik elke week. Bij deze club is elk lid even belangrijk. Alles wat binnen ons vermogen ligt moeten wij al onze leden aanbieden.”
Talenten
,,Een zorg is wel de kwaliteit van het kunstgrasveld. Hier en daar ligt het een beetje los. Het wordt bijna gevaarlijk om daarop te trainen of te voetballen. Het is net een lappendeken. Na twaalf jaar mag daar wel een keer wat aan gebeuren.” Gouman werkt nauw samen met zijn assistent Coen Scheurwater, die ook verantwoordelijk is voor het team onder 23 jaar. ,,Dat houdt de lijntjes kort, want ook met de trainer van JO19-1, Hennie Smaal, is veel overleg. Voor wat de doorstroming bij VVGZ betreft, ontgaat ons niets.”
Bij VVGZ zijn al een aantal talenten vervroegd doorgekomen naar het eerste elftal dat overigens voor tachtig procent uit spelers met ‘Vogels-bloed’ bestaat. Natuurlijk wil VVGZ terug naar de eerste klasse. In zijn eerste jaar zag het er in de winterstop goed uit. VVGZ was koploper, maar kwam vervolgens even in een dipje terecht en eindigde in het door corona afgebroken seizoen als vijfde. ,,Nu wij in West II zijn ingedeeld is de weerstand groter. Wij verloren terecht van CWO en DCV en staan na vier duels op plaats zeven. Wij kunnen aan de bak en dat voelen mijn spelers natuurlijk ook.” Nu voor de tweede keer binnen acht maanden het voetbal helemaal plat ligt, moet Gouman zijn spelers opnieuw in beweging houden. ,,Het is lastig, hoor. Na die vorige voetballoze periode kreeg ik na de herstart voor het eerst met blessures van spelers te maken. Nog nooit meegemaakt, want ik train heel gedoseerd. Eerst dacht ik dat het misschien aan mij lag, maar ik hoor het ook van collega-trainers. Overal is sprake van veel meer spierblessures.”
Sociaal
Fop Gouman houdt zijn team tot half december volgens de geldende richtlijnen in beweging en geeft ze daarna even rust. Bij VVGZ wordt wel gezorgd voor variatie. ,,Soms gaat een groep naar de sportschool om daar een programma te draaien, een andere groep gaat een avond padel spelen. Het sociale aspect speelt bij een vereniging als VVGZ een grote rol.”
Komt er bij VVGZ voor Gouman een derde seizoen? ,,Dit is een mooie club waar ik best nog wel even door kan. De club zal ook haar wensen hebben. Je weet in het voetbal nooit hoe het verder gaat en zeker niet in deze voor iedereen lastige periode”, besluit Gouman.
Klik hier voor meer informatie over VVGZ
klik hier voor meer artikelen over VVGZ