Ezgi Korkmaz (20) is buiten het voetbal om ook zeer sportief ingesteld, ze loopt stage bij een sportschool. Ze is nog student en studeert aan het CIOS in Goes, waarna ze door wilt studeren als fysiotherapeute. Naast het studeren maakt ze deel uit van RKVV Roosendaal VR1.
Ze werd lid van de club waar ze nu nog steeds speelt, toen ze pas zes jaar oud was. Bij RKVV Roosendaal. “Ik begon bij de jongens, omdat er op die leeftijd nog geen speciale meiden teams waren. Ik ben er ook twee jaar gestopt mee geweest. Dit was, omdat wij elk jaar kampioen werden en toen een seizoen niet. Als kind kon ik daar niet zo goed tegen, waardoor ik stopte. Uiteindelijk wilde ik dan toch weer op voetbal. Na dat ik terugkeerde, werd ik ingedeeld in de MO15-3. Ik werd het seizoen daarop in de MO15-1 geplaatst, waarna ik alleen maar selectievoetbal heb gespeeld. Ik deed zelfs mee met de vrouwen, terwijl ik ook nog in de jeugd speelde van de club. Zo ben ik ook daar ingegroeid, maar nu als vaste kracht van de vrouwen 1 van RKVV Roosendaal.”
Het team is naar eigen zeggen dan ook onderling hartstikke leuk. “Niet alleen met het voetbal, maar ook daarbuiten is het hartstikke leuk met de meiden. Net als de meeste teams hebben wij teamweekenden. Daarnaast gaan we ook bijvoorbeeld naar Guus Meeuwis en houden we bijvoorbeeld een surprise-avond. Het is een echt feestteam. We proberen als team zijnde dan ook zoveel mogelijk buiten het voetbal met elkaar te doen.”
Zelf heeft ze het voetbal niet van een vreemde. “Mijn vader kon vroeger ook aardig voetballen, waardoor hij werd gescout in Turkije. Hij woonde destijds ook nog in Turkije. Tijdens de wedstrijd, dat de scout kwam kijken brak hij helaas zijn been op twee plekken. Het was helaas einde voetbalcarrière voor mijn vader, wat erg jammer is geweest voor hem. Mijn broer daarentegen heeft het eerste van Roosendaal gehaald en is daarna vertrokken voor een carrière in Turkije, bij Kayerserispor. Hij keerde na periode terug, omdat hij het niet meer naar zin had en het plezier in het voetbal was verloren. Nu doet hij aan kickboksen.”
Ezgi is blij dat er steeds meer aandacht en publiciteit is voor het vrouwenvoetbal. “Toen ik net begon, werd er heel weinig meegedaan. Het is leuk om te zien dat het dan ook steeds populairder wordt. Lieke Martens is dan ook iemand waar ik echt wel tegen opkijk, vandaag de dag. Vroeger keek ik op naar Ronaldinho. Wij hadden een Playstation II met FIFA Street, waarop ik altijd hem wilde zijn. Het is tevens ook leuk, dat er sinds een paar jaar vrouwen op FIFA zelf zitten.”
Roosendaal VR1 staat momenteel eerste in de competitie, iets wat ze volgens Ezgi moeten vasthouden. “We willen voor het kampioenschap gaan en dus de koppositie volhouden. Vorig jaar hebben wij de beker gewonnen, deze willen we dan ook bij ons houden dit seizoen. We gaan dus voor het kampioenschap en de beker dit seizoen!”
Ze is aan het revalideren van een blessure, wat al langer dan een half jaar duurt. Het is de derde keer geweest dat ze haar meniscus heeft afgescheurd. “Ik hoop dat ik er sterker uitkomt, dan eerst. Het belangrijkste is dat ik mijn oude niveau kan behalen en via deze manier weer kan voetballen. Ik train zo hard als ik, om weer de oude te worden. Vanuit hier kan ik weer nieuwe doelen bereiken. Wel was het een moment wat mij heeft wakker geschud of ik nog door wilde gaan met voetbal. Het was voor mij erg lastig om deze beslissing te maken. ”
-Het moment wat ze niet snel meer zal vergeten, was een internationaal toernooi in Maastricht. “Het was een hele mooie en leuke ervaring, wat ik had meegemaakt. De teams waar wij het tegen opnamen waren amateurclubs uit voornamelijk Engeland en Denemarken. We eindigde hier op de derde plaats, wat ik een aardige prestatie vond.”
Wil je meer informatie over de club RKVV Roosendaal? Klik hier.
Lees hier een ander artikel over de club.