In gesprek met Debbie van Dam van FC Binnenmaas

0
368

Debbie van Dam (25) maakt voor komend seizoen de overstap van OSV naar FC Binnenmaas. De middenveldster/rechtsbuiten speelde vanaf haar tiende bij SHO tot ze na dertien jaar met het gehele team de overstap maakten naar OSV. Bij FC Binnenmaas wordt ze herenigd met haar oud trainer bij SHO, Robin Bravenboer. De Oud-Beijerlandse komt over met Alissa van Tiggelen en zullen komend seizoen gaan strijden voor de titel!


Van Dam begon op haar tiende met voetballen bij SHO. Hier is ze super lang actief geweest.
“Ik heb dertien jaar lang bij SHO in Oud-Beijerland gespeeld. Na deze jaren zijn we met het gehele team overgestapt naar de buren, OSV. We hebben daar drie jaar gevoetbald met zijn allen. Na dit seizoen blijft er echter maar een zevental over en heb ik besloten om bij FC Binnenmaas te gaan voetballen, ook samen met oud-klasgenoot Demi van der Heiden!”

Sinds dat Debbie van Dam is begonnen met voetballen heeft zij altijd in een vrouwenelftal gespeeld. Toch stond ze af en toe wel eens met jongens op het veld.
“Ik heb wel eens met jongens mee getraind. Ik ben in de jeugd door de KNVB gescout en zodoende moest ik wel eens met jongens trainen. Uiteindelijk heb ik een aantal jaar voor de KNVB gespeeld, samen met Demi. Dat was natuurlijk een hartstikke mooie ervaring.”

Daarna heeft Debbie het plezier vooropgesteld en op een lager niveau gevoetbald met vriendinnen. Ze maakt nu de stap van de vijfde klasse naar de derde klasse.
“Mijn oude trainer bij SHO is op dit moment trainer van Binnenmaas en die vroeg mij om bij hem te komen voetballen. Aan het begin van de transferperiode stond ik voor een overstap naar SHO, maar dit heb ik uiteindelijk niet gedaan. Het was toch niet helemaal zoals de verwachtingen waren en zo besloot ik bij OSV te blijven. Tot ik in de laatste dagen een appje kreeg van Robin of ik naar Binnenmaas wilde komen. Alles is gelukkig last minute geregeld haha.”

In haar tijd bij SHO is Van Dam twee keer kampioen geworden. Dit zijn zeker de hoogtepunten geweest tot nu toe.
“Ik durf niet meer te zeggen hoe oud ik toen was, maar dat zijn zeker mooie momenten. Het is natuurlijk altijd hartstikke gaaf om een kampioenschap te mogen vieren. Het eerste kampioenschap was het tot de laatste wedstrijd spannend en zit je met veel spanning in de kleedkamer. Bij de tweede keer was het allang beslist, dus dat is toch anders. Uiteraard werden ze beide goed gevierd! Ik heb ook nog nooit een degradatie meegemaakt, dus dat wil ik ook graag zo houden haha! ”

Gelukkig heeft Debbie nooit ernstige blessures gehad. Wel is ze gevoelig voor kleine dingen.
“Zoals ze het noemen ben ik een ‘vrouw van glas’. Ik ga bijvoorbeeld veel door m’n enkel waardoor ik er een aantal weken uit kan liggen. Gelukkig heb ik nooit een heftige blessure gehad.”

Persoonlijk vindt Debbie het mooi om een aandeel te hebben tijdens een wedstrijd, maar uiteindelijk is het teamgevoel volgens haar toch het mooiste.
“Het is natuurlijk hartstikke leuk om een doelpunt te maken tijdens een wedstrijd, maar uiteindelijk doe je het toch als team en is vooral de derde helft altijd erg gezellig. Ik vind voetballen een prachtige sport en wilde als klein meisje altijd prof worden, maar het plezier dat we met elkaar hebben vind ik het belangrijkste!”

Van Dam vindt het mooi om te zien dat het vrouwenvoetbal steeds groter wordt. Toen zij begon met voetballen was dit een stuk anders.
“Het was in mijn tijd niet echt vanzelfsprekend als je als meisje ging voetballen. Nu is het niet meer raar als een meisje dat zegt en dat vind ik mooi om te zien. Het is mooi om te zien dat het zo aan het groeien is. De ontwikkelingen zijn enorm. Meiden die nu voetballen kunnen ook een vrouwelijk idool hebben. Dat speelde bij mij vroeger nog niet. Ik keek toen naar het mannen voetbal en Van Persie was toen mijn idool haha!”

Mede door het coronavirus heeft Debbie een tijd stil gezeten. Ze was op de weg terug van een blessure, maar door de crisis moest ze haar comeback uitstellen.
“Ik had m’n enkelband ingescheurd waardoor ik even uitgeschakeld was. Ik stond op het punt om weer te gaan spelen en toen kwam het virus. Nu we weer kunnen gaan voetballen ben ik enorm blij, want het was echt even balen. Ik heb nog een aantal keer bij OSV getraind en nu ben ik keihard bezig bij Binnenmaas. We trainen drie keer in de week, dat is best even wennen. Door de stap hogerop zijn de trainingen een stuk serieuzer.”

Komend seizoen moet voor Binnenmaas een goed jaar worden. Ze hebben dan ook hoog ingezet voor het komende jaar.
“We hebben gelijk hoog ingezet en uitgesproken dat we kampioen willen worden. Persoonlijk moet ik ook enorm aan de bak. Voorheen was ik verzekerd van een basisplek, maar nu moet ik me echt gaan bewijzen. We hebben een selectie van twintig speelsters, dus moet ik vol aan de bak. Mijn persoonlijke doel is dan ook een basisplaats afdwingen. Ik kijk enorm uit naar het komende seizoen!”

Klik hier voor meer informatie over FC Binnenmaas.