Dave Leurs heeft veel ervaring opgedaan in zijn voetbalcarrière. De laatste man is bezig aan zijn vierde seizoen in de hoofdmacht van vv Rockanje waar hij met zijn ervaring een belangrijke rol binnen het elftal heeft opgeëist. We spraken met de verdediger over zijn carrièreverloop, zijn ambities, het huidige seizoen en de verwachtingen van aankomend seizoen.

Op zijn vijfde begon Dave bij SCO’63. “Waarna ik in de D-jeugd de overstap heb gemaakt naar Excelsior Rotterdam. Na een aantal mooie jaren ben ik teruggegaan naar SCO’63, waar ik als tweedejaars A-junior in de selectie van vv Hekelingen mocht spelen.” De laatste man mocht hier als 17-jarige zijn debuut maken in het eerste elftal. “Na twee jaar Hekelingen werd ik gevraagd door SC Botlek waar ik in totaal acht seizoenen uit ben gekomen voor het vlaggenschip.”  Op dit moment is de centrale bezig aan zijn vierde seizoen bij vv Rockanje .

Inmiddels is de sterke verdediger al 31 jaar, dit heeft ook gevolgen voor zijn ambities. “Op sportief gebied worden de ambities eigenlijk steeds minder. Heb wel altijd het trainersvak heel erg leuk gevonden en in het verleden ook diverse jeugdteams getraind. Nu ik een gezin heb besteed ik liever tijd met m’n vrouw en dochters. Wie weet kijk ik er over een aantal jaar anders tegenaan, maar voor nu hoop ik dat m’n dochters een teamsport gaan beoefenen en wie weet kan ik daar wel mijn steentje aan bijdragen.”

Dit seizoen gaat nog niet zoals Rockanje van te voren had gehoopt. “Voor Rockanje begrippen ondermaats. We moeten onze draai nog vinden. Je merkt toch dat de gebroken seizoenen door corona er bij ons goed heeft ingehakt. We winnen te weinig duels en zijn te onrustig aan de bal. Hierdoor krijgen we redelijk veel kansen tegen terwijl we normaal een ploeg zijn die z’n duels wint, weinig kansen weggeeft en een voorsprong kan vasthouden.” Rockanje staat bekend om zijn discipline, wanneer dit erin komt heeft de ervaren kracht alle vertrouwen in een goede afloop. “Ik heb er alle vertrouwen dat we onze draai snel  vinden, dan zijn we weer de vertrouwde stabiele ploeg die zoals altijd om de bovenste plekken speelt in de vierde klasse.”

Doordat Dave al een aantal jaar meegaat in de voetballerij, heeft hij te maken gehad met ups en downs. “Mijn hoogtepunt is het kampioenschap met SC Botlek in de derde klasse. We zaten in een sterke competitie met onder andere DBGC, Rhoon, Binnenmaas en Rijnmond Hoogvliet, maar werden toch met een voorsprong van 12 punten kampioen.” Bij Botlek maakte hij ook mindere momenten mee. “Na het kampioenschap met SC Botlek werden we het  eerste seizoen in de tweede klasse netjes zesde en hadden we nog bijna een periode gepakt. Achteraf denk ik dat andere clubs geen rekening met ons hielden, wij niks te verliezen hadden en vrijuit konden spelen. Dit was het tweede seizoen wel anders waardoor we er via de nacompetitie weer uitvlogen.”

Binnen zijn rol met alle ervaring indien heeft de verdediger doelen voor zichzelf gesteld. “Bij Rockanje ben ik toch een beetje de papa van de groep. We hebben een hele jonge en getalenteerde groep waarbij ik m’n steentje bij wil dragen door onder andere een stukje persoonlijk begeleiding.  Voor een speler is het toch vaak makkelijker om naar een teamgenoot te gaan in plaats van de trainer.  Ik help ze graag om een betere voetballer te worden.” Daarnaast is de mandekker ervan overtuigd dat de teambuilding zijn vruchten afwerpt. “Dit doe je door betrokken te zijn met je medespelers en bijvoorbeeld na een training nog even met z’n allen in de kantine te  zitten. Je ziet vaak dat een echt team veel meer punten pakt dan een team dat bestaat uit individuen, hoe getalenteerd ze vaak ook zijn.”

Er zijn twee personen binnen de club die de ervaren verdediger graag wilt uitlichten. “De eerste is Kitty die heel veel respect verdiend voor alles wat ze doet voor de club. Naast vele taken doet ze de kantine, wast ze onze wedstrijdkleren, komt ze kijken bij alle wedstrijden en fungeert ze ook als de stadionspeaker.” Daarnaast is Dave lovend over de trainer. “Dit doe ik niet voor een basisplek, haha. Maar de tweede persoon waar ik lovend over ben is onze hoofdtrainer Harry Rusken.  Onze trainer is bij Rockanje gekomen in de tijd waarin de oude garde van Rockanje lager ging voetballen en de jongens die daar omheen zaten weggingen. Er moest dus een heel nieuw elftal gebouwd worden en ik denk dat hij dat zeer verdienstelijk gedaan heeft. Harry is een trainer die de groep perfect aanvoelt en ons zeker beter heeft laten voetballen!”