Collin de Kok gold als een groot talent. Hij verliet Hardinxveld op zijn tiende om naar de fameuze opleiding van Willem II te gaan. Zijn overgang naar Kozakken Boys werd doorkruist door een zware knieblessure. Nu is hij terug aan de Sluisweg in Hardinxveld.
HARDINXVELD – Deze zomer, precies tien jaar later, keert Collin de Kok op 20-jarige leeftijd terug aan de Sluisweg. Hij ziet oude bekenden als Pieter Kroon, Thomas Rozeboom Bos en Sander de Boon, spelers waarmee hij destijds nog bij de pupillen van Hardinxveld uitkwam. En natuurlijk komt hij voor het eerst in actie met zijn broer Robin de Kok. ,,Leuk, voor het eerst dat wij samen in een team spelen. Robin is vijf jaar ouder dan ik.” Collin de Kok zat bij Willem II net na de lichting van Arkelnaar Frenkie de Jong, die wel hetzelfde traject volgde. Met het busje vanaf station Gorinchem naar Tilburg en trainen. ,,Ik zat met onder meer Zakaria Aboukhlal (nu AZ, red.) in het busje.” Het waren mooie jaren, maar op zijn achttiende moest hij toch vertrekken. Een contract bij het eerste elftal zat er niet in en hij maakte de overstap naar Kozakken Boys. Net daarvoor ging het goed mis. ,,Tijdens een van de laatste trainingen bij Willem II scheurde een kruisband af en liep ik ook een scheurtje in de meniscus op.” Hij werd in juli 2019 geopereerd en begon aan de bekende revalidatie, waar altijd ruim negen maanden voor staat. Een heel voetbaljaar was weg.
Opstap
Op de begeleiding bij Kozakken Boys valt niets aan te merken. Met de fysiotherapeut heb ik daar hard aan het herstel gewerkt. Juist toen ik weer wat op het veld mocht gaan doen sloeg corona toe.” De Kok kon bij Kozakken Boys blijven maar koos in juli van dit jaar toch voor een terugkeer naar Hardinxveld. Terug naar zijn maatjes van toen. ,,Soms denk ik nog wel eens dat het heel jammer is dat het zo is gelopen. Ik zag Kozakken Boys als een opstap om terug te keren naar de profs, dat is meer jongens via Kozakken Boys gelukt. Maar nu train ik heerlijk in mijn eigen dorp en denk voorlopig even niet aan de toekomst en zeker niet aan een nieuwe stap naar een hoger niveau.”
Bij Hardinxveld is men zuinig op De Kok, die rustig kan toewerken naar het niveau dat hij voor ogen heeft. ,,Ik heb tijd nodig om het juiste ritme te vinden, maar dat lukt wel hoor. Ritme krijgen en blijven gaan. Voetballend zit het bij Hardinxveld wel goed en iedereen is supergemotiveerd. Ik merk wel dat ik door de vele trainingen bij een BVO tactisch misschien wat verder ben. Maar dat weet je als je naar een derdeklasser gaat. Ik hoop dat wij met deze groep langer bij elkaar kunnen blijven, dan kan er iets moois ontstaan.”