Lorenzo Karamat Ali ziet zichzelf niet snel meer vertrekken bij SC Botlek. “Ik heb altijd gezegd dat ik zo hoog mogelijk wil voetballen, maar door de gezelligheid bij SC Botlek, én ook de kwaliteit van de groep, kan het ook zo zijn dat ik hier nog lang speel. Ik ben even geblesseerd geweest, maar dit is wel mijn leukste seizoen tot nu toe!”
Een linksback is de 23-jarige oud-speler van Hekelingen. “Dat is ook bij Hekelingen begonnen, onder trainer Guy Duim. Hij vond dat ik me moest focussen op die positie. Ik was daarvoor linksbuiten, linkshalf en speelde ook nog een tijdje op 6. Maar toen de trainer zei dat linksback een goede positie voor mij, vond ik dat helemaal prima. We speelden in een 4-4-2 opstelling, in een ruit, ik had heel veel ruimte om op te komen. Voor mij was het een heel aantrekkelijke positie.”
Een positie ook waar Karamat Ali sindsdien niet meer is weggeweest. “Bij SC Botlek vul ik die positie eigenlijk op dezelfde manier in. Maar ik moet nog wel fitter worden. Ik wil het 90 minuten lang volhouden, want het is echt een wapen van ons als ploeg. Het grappige is dat ik sinds mijn blessure, die me zeven weken aan de kant hield dit seizoen, anders naar voetbal ben gaan kijken. Je waardeert het spelletje zo ontzettend als je even niet kunt voetballen. Ik waardeer echt iedere minuut dat ik op het veld sta. Ik geniet meer. En we hebben bij SC Botlek zo’n ontzettend leuke groep, het is altijd lachen, maar er wordt ook keihard gewerkt.”
Drie trainers
Karamat Ali is bezig aan zijn derde seizoen bij SC Botlek. “En ik heb ook al drie trainers gehad. Nu John Kleijn, daarvoor John Stougje en Ed Ridderhof. Ze hebben alle drie hun kwaliteiten. Stougje en Kleijn zijn trainers die overal het positieve van in zien. Ze proberen altijd van iets negatiefs iets positiefs te maken. Dat vind ik knap. Als een speler een klote bal geeft, weet-ie dat zelf ook, die trainers kunnen er dan toch een positieve draai aan geven. En bij Ridderhof merkte je dat hij op hoger niveau heeft getraind. Ook daar stak ik veel van op.”
Opvallend is dat Karamat Ali de deur bij Hekelingen achter zich dichttrok na een kampioenschap. “Ik schommelde daar een beetje tussen het eerste en tweede team in. En de selectie leek een beetje uit elkaar te vallen. Overigens waren we toen ik besloot om naar SC Botlek te gaan, nog geen kampioen. In de weken erna kreeg het langzaam vorm, voelde je ineens dat wij het Overmaas nog lastig konden maken. Maar titel of niet, ik ben een man van mijn woord. Ik had mijn jawoord aan SC Botlek gegeven. Ook daar speelden vrienden. En ik heb er ook nooit spijt van gehad. Deze overstap is heel goed voor mij geweest.”
En dat ondanks een degradatie in zijn eerste jaar bij SC Botlek. “Ja, van een kampioenschap met Hekelingen naar een degradatie met SC Botlek. Heb je het allebei maar meegemaakt, ha ha. Het tweede jaar in de vierde klasse was er een met ups-and-downs. Dat seizoen ging helaas als een nachtkaars uit. Ridderhof vertrok ook.”
Sparren
Drie trainers dus in drie jaar tijd. “Bij alle trainers ben ik basisspeler geweest. Dat is wel fijn. Voetbal is mijn uitlaatklep. Ik ben niet de allerbeste voetballer, dat weet ik, maar ik vind het wel hartstikke leuk en begrijp het spelletje. En ik ga altijd voor 110 procent. Ik spar ook vaak met mijn vader, die trainer is van het onder 19 elftal. Lekker slap ouwehoeren, maar ook tactisch sparren. Waarom ik bepaalde beslissingen neem in het veld. We raken nooit uitgepraat over voetbal. Heerlijk joh!”
Klik op SC Botlek voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SC Botlek voor meer informatie over de club.