Voor haar keuzevak Sportmassage was Melissa Dooge op zoek naar een stageplaats toen haar oog viel op een ‘vacature’ als verzorgster bij Bruse Boys. Ze trok de stoute schoenen aan, ging op gesprek en is nu voor het tweede seizoen verzorgster bij de zaterdag-derdeklasser.

“Ik zat op het CIOS in Goes en zag in de krant een advertentie dat Bruse Boys voor minimaal twee seizoenen een verzorger zocht. Daarop heb ik contact opgenomen, gesprek gehad, meegelopen en mocht er uiteindelijk mijn stage doen. Daar was ik wel erg blij mee en het is me zo goed bevallen, dat ik ook dit seizoen nog als verzorgster actief ben bij de club.”

De 19-jarige Dooge was vorig seizoen zowel op trainingsavonden als tijdens de wedstrijddagen actief bij de ploeg uit Bruinisse. Dit seizoen is ze er alleen tijdens de wedstrijden bij. “Zelf doe ik op niveau aan acro-gym en ben begonnen aan een nieuwe opleiding Social Work aan de Hogeschool van Rotterdam. Het was eerst de bedoeling dat ik fysiotherapie zou gaan studeren, maar heb toch gekozen om een andere richting op te gaan. Dus geen fysiotherapie, maar meer de richting van sportpsycholoog. Dat leek me uiteindelijk toch interessanter om te doen. Het is wel zo, dat het me bij Bruse Boys zo goed bevalt dat ik er graag als verzorgster actief wil blijven. Het is een mooie afwisseling met de studie en totaal anders dan de sport die ik zelf doe.”

De keuze voor een rol als verzorgster bij het voetbal leek haar wel een mooie uitdaging, om te zien hoe ze zich staande zou houden als jonge vrouw in de mannenwereld. “Maar dat is me honderd procent meegevallen. De voetbalhumor die kan ik wel waarderen en ook als er vanaf de kant dingen worden geroepen, daar kan ik me goed voor afsluiten. Het is leuk om te merken dat de spelers je snel opnemen in het groepsgebeuren en je onderdeel maken van het geheel. Juist dat aspect vind ik enorm leuk om te ervaren.”

De inwoonster van Oosterland koos er dus niet voor om bij SV Duiveland haar stage te doen, maar om bij Bruse Boys een ‘sollicitatie’ eruit te gooien. “Mijn neefje voetbalt er net als mijn broertje bij de JO17 van Bruse Boys. De club was me dus al bekend en het is toch ook dichtbij, nog geen tien minuten met de auto. Ideaal aan te rijden dus.”

In haar periode als verzorgster heeft ze gelukkig nog niet met heel zware blessures te maken gehad. “Nee, dat niet. Alleen tijdens een toernooi in de voorbereiding een kruisbandblessures, dat was wel een flinke maar verder alleen de gebruikelijke pijntjes. Masseren, intapen en af en toe eens met de waterzak het veld in. Verder gelukkig niet.”

De periode bij Bruse Boys is voor Dooge er tot op heden eentje die, als het aan haar ligt tenminste, voorlopig nog niet ten einde komt. “Ik had vooraf geen echte verwachtingen. Maar vanaf het eerste moment voelde ik me welkom en onderdeel van de groep. Als het aan mij ligt, dan blijft dat nog wel een aantal seizoenen zo.”

Klik op vv Bruse Boys voor de laatste artikelen over de club.
Klik op vv Bruse Boys voor meer informatie over de club.