Na enkele jaren in de betrekkelijke anonimiteit van de kelder van het amateurvoetbal te hebben gebivakkeerd, is SVV tot nieuw leven gewekt. Na twee kampioenschappen op rij is de voormalige profclub terug op het niveau van de tweede klasse. Volgens trainer Toon Wolters het platform waar een club met naam en faam als SVV ‘minimaal hoort te spelen.’
Toen de 47-jarige oefenmeester begin augustus bij de eerste training bij de Schiedammers zijn openingspraatje hield, stond hij tegenover veertien nieuwe gezichten. Hij hoefde echter niet tijdens zijn vakantie de namen van de spelers te leren. “De meeste jongens kende ik al uit mijn SVDPW- of SVV-tijd”, reageert Wolters. “Het is zeker geen vreemdelingenlegioen.”
Wolters zal moet kneden en smeden aan een ‘nieuw’ SVV, want tegenover de komst van veertien nieuwkomers stond ook het vertrek van zes basisspelers. “Aan de ene kant is het jammer dat die jongens zijn vertrokken, aan de andere kant is het ook inherent aan het voetbal tegenwoordig. Ik verwijt ook niemand wat. Die jongens hebben gekozen voor in hun ogen clubs met betere faciliteiten. Dat is hun goed recht natuurlijk”, aldus Wolters, die zich tegelijkertijd geen zorgen maakt over het niveau van zijn nieuwe selectie. “We zijn kwalitatief en in de breedte sterker geworden. Zes basisspelers vervangen lijkt lastig, maar ik verwacht geen problemen. Er staat straks bij de start van een competitie een goed elftal.”
Met groot machtsvertoon heerste SVV de afgelopen seizoenen in de vierde en derde klasse. “We zijn wel toe aan een echte uitdaging”, meent Wolters, die ook al bij SVDPW het kampioenschap ‘aan zijn kont had hangen’ en ‘DPW’ van de vierde naar de eerste klasse bracht. “Echt uitgedaagd zijn we de afgelopen twee seizoenen natuurlijk niet. Mijn uitdaging zat ‘m in het gemotiveerd houden van de spelers. Als je week in week uit eenvoudig wint, ligt verslapping op de loer.”
SVV is inmiddels 55 wedstrijden ongeslagen in competitieverband. “Dat zegt wel wat, maar meer dan een leuk statistiekje is het niet. Het geeft in ieder geval niet de garantie dat we de volgende wedstrijd ook winnen”, stelt Wolters, die halverwege het seizoen 2015/2016 ‘instapte’ bij SVV. “Ze stonden toen in de vierde klasse ergens onderaan. We maakten een snelle opmars en kwamen maar één punt tekort voor de nacompetitie.”
Wolters ergert zich als mensen roepen dat hij destijds een karrenvracht aan spelers van de hoofdmacht van het failliete SVDPW had meegenomen. “Twee spelers waren van het eerste, de rest speelde in het tweede van SVDPW”, verdedigt hij zich tegen het beeld dat geschetst werd.
Het zegt ook veel over het fanatisme waarmee de oefenmeester zijn elftallen laat voetballen. “Ik hou van attractief voetbal met verzorgd voetbal van achteruit en veel strijd. We mogen dan nu in de tweede klasse spelen, aan die speelwijze gaat niets veranderen.”
Wel veranderen de namen van de tegenstanders waarmee SVV de degens gaat kruisen. “Een mooie en pittige afdeling”, vat Wolters de tweede klasse van SVV samen. De derby’s met Excelsior’20 en VFC springen eruit. “Die worden extra beladen. Met SVDPW speelden we destijds tegen Excelsior’20. Dat waren heerlijke wedstrijden. Twee keer twaalfhonderd man langs de kant en twee keer ook met spelers en aanhang van beide clubs feesten in de kantine.