Afscheid nemen met een kampioenschap, het is niet veel voetballers gegeven. Maar als dat min of meer noodgedwongen is, doet het toch een beetje pijn. Tenminste wel bij Xavier van Hasselt, speler van Moerstraten Zondag 1. “De kans is vrij groot, dat dit ons laatste seizoen was. Maar ik wil eigenlijk door!”
Toch lijkt dat er, voorlopig dan tenminste, niet in te zitten. Weet ook de spits. “Drie jongens hebben al gezegd dat ze stoppen, en er is geen opvolging. We hebben hier ook geen jeugd, school of café meer. Daar maak ik me wel zorgen om.” En dus, hangt een vervolg, aan een zijden draadje. “Je krijgt ook last van blessures, dan moeten er spelers bij. Maar dat zie ik niet gebeuren…”
Streng opgevoed
Komt er na zijn eerste training in 1996, een einde aan het avontuur bij Moerstraten? Het zou zomaar kunnen. “Toen bestonden de goals nog uit twee houten planken, dat is inmiddels niet meer.” Van Hasselt (51) kende zelf ook een meer dan bijzondere jeugd. “Ik woonde vlakbij, heb op judo en tennis gezeten én ging naar een internaat. Behoorlijk streng opgevoed, anders kwam ik niet ver. Brommer rijden toen ik twaalf was, dat soort dingen.” Na wat omzwervingen belandde hij op relatief late leeftijd dus toch in de voetballerij, en met succes. Als beste van de zesde klasse, is de weg omhoog dus ingezet. “Vorig jaar werden we tweede, dat hebben we gevierd alsof we eerste waren. Met een platte kar door het dorp. Dit seizoen zijn we echt kampioen geworden, voor het eerst in ons leven!” Ons is in dit geval een behoorlijk hechte vriendengroep, vertelt Van Hasselt. “Sommigen kennen elkaar al 25 jaar. Het is bij Moerstraten echt ons kent ons, een heel gezellig klein clubje, met een hoge cohesie. Als iemand even achter de bar moet, of kindjes moeten worden opgevangen, zorgen we daarvoor met elkaar.”
Hartstikke fit
Dat moet je kunnen behouden, zou je zeggen. “Op zondag hebben we er iedere keer net genoeg, als er dan ook nog drie weggaan… Het zou eeuwig zonde zijn, ook voor de mensen die nog komen kijken. Sneu voor het dorp, alles valt weg. Maar wat doe je eraan?” Van Hasselt, die op donderdagavond ook nog 35+ voetbal speelt bij MOC’17, kan er zelf in ieder geval geen genoeg van krijgen. “Ik heb wat dat betreft geluk met mijn lichaam, voel me nog hartstikke fit.” Met pijn in het hart, lijkt de oud-speler van het eerste van Moerstraten, dan toch ook echt zelf op zoek te moeten gaan naar een andere hobby. “Bij het tweede hebben ze er dan waarschijnlijk te veel. Ik vrees dat jongens helemaal stoppen, gaan fietsen of iets leuks met hun vrouw gaan doen.” Met een titel op zak, heeft de inwoner van Bergen op Zoom er, al is het met moeite, toch maar vrede mee. Al begint hij het nu al te missen. “Zondagochtend, de kleedkamergrapjes, bakje koffie, een biertje. Het is nog zo leuk om op deze leeftijd te voetballen…”
Klik op FC Moerstraten voor de laatste artikelen over de club.
Klik op FC Moerstraten voor meer informatie over de club.