Michael begon op vijf jarige leeftijd in de F’jes van V.V. Spirit. Hier heeft hij een tijdje in de achterhoede gespeeld. Maar bijna altijd keepte hij één helft van de wedstrijden, meestal de tweede helft om de penalty’s tegen te houden. Vanaf de E’tjes is Michael vaste keeper geworden. Na de C1 maakte hij de overstap naar Excelsior Rotterdam. “Hier heb ik toen drie jaar gespeeld. M’n laatste jaar in de jeugd heb ik doorgebracht als keeper in de onder 19 van Feyenoord. Daarna ben ik teruggegaan naar Spirit. Daar heb ik nog een aantal jaren deel uitgemaakt van de selectie alvorens mijzelf volledig op de arbitrage te gaan richten. Natuurlijk is die keuze niet uit het niets gekomen. Van jongs af aan ben ik al actief geweest met het fluiten en vlaggen van wedstrijden. Eerst binnen Spirit, maar daarna ook op toernooien en bij oefenwedstrijden van diverse clubs uit de regio. Uiteindelijk kruipt het bloed waar het niet gaan kan, en na een voor mij tegenvallend seizoen bij Spirit, heb ik de knoop doorgehakt en ben ik mij volledig gaan richten op de arbitrage.”
We vroegen Michael eerst om een korte introductie van zichzelf te geven. “Ik ben Michael Osseweijer, ben 28 jaar en woon in Krimpen aan de Lek. Na een voetballende (keepende) carrière bij o.a. Spirit, Excelsior Rotterdam en Feyenoord ben ik inmiddels sinds 2015 Assistent-Scheidsrechter in het Betaald Voetbal. Naast mijn werk voor de KNVB ben ik nog steeds actief als keeperstrainer bij Spirit, waar ik onder andere de selectiekeepers train. Na het VWO ben ik bouwkunde gaan studeren in Rotterdam. Uiteindelijk ben ik een Master gaan doen in Construction, Management and Engineering. Deze studie heb ik afgelopen januari afgerond. Ik was op dat moment alweer bezig met een andere opleiding. Ik sta inmiddels ook wel een beetje bekend als de ‘eeuwige student’. Dit betekende wel dat ik extra tijd kon investeren in mijn carrière bij de KNVB. Een keuze die me tot nu toe geen windeieren heeft gelegd.”
Michael heeft de afgelopen jaren een mooie weg afgelegd in de arbitrage wereld. In zijn jeugd al vroeg begonnen met fluiten bij Spirit. Naarmate hij ouder werd kwamen er ook oefenwedstrijden en toernooien bij op andere verenigingen. “Via Arie Lingen, de huidige grensrechter van Spirit 1, ben ik toen op het U13 toernooi van CVV Zwervers terecht gekomen. Toen stond ik ineens tussen spelers van diverse nationale en internationale topclubs. Uiteindelijk mocht ik de finale vlaggen en het jaar daarna zelfs fluiten. Dat zijn mooie herinneringen.”
“Mede gesterkt door de lovende woorden van enkele vooraanstaande scheidsrechters uit het amateurvoetbal, besloot ik dat ik iets voor de KNVB wilde gaan doen. Ik had op dat moment mijn Basis Opleiding Scheidsrechter al gehaald, dus kon in theorie zo aan de slag. Echter wilde ik het voetballen op zaterdag nog niet vaarwel zeggen. De eerste keuze was dus gemaakt. Ik ga op zondag aan de slag. Nu had ik inmiddels wel wat ervaring, maar voornamelijk in de jeugd. Ik wist dan ook niet of ik al klaar was om meteen senioren te gaan fluiten. Ik heb dit toen met een aantal mensen besproken en kwamen toen met het idee om eerst eens een jaar te gaan vlaggen. Dan kon je wennen aan het seniorenvoetbal, kijken of de KNVB überhaupt wel iets voor mij was en had ik het voorrecht om meteen op een mooi niveau, namelijk de eerste klasse en hoofdklasse, te beginnen.”
“Mijn eerste seizoen (2014/2015) verliep beter dan ik had kunnen dromen. Ik scoorde het ene goede rapport na het andere. Aan het einde van het seizoen stond ik dus ook op nominatie om te promoveren. Ik kan me nog goed herinneren dat ik gebeld werd door Adriaan Inia, het toenmalige hoofd van het Talententraject Betaald Voetbal (TTBV) van de KNVB. Adriaan vroeg mij of ik volgend seizoen onderdeel van het TTBV wilde worden. Dat wilde ik natuurlijk maar al te graag, maar dan moest ik wel een keuze maken. Om deel te nemen aan het TTBV moest ik stoppen met voetballen. Ik stond op dat moment op het punt om met Spirit 2 het veld op te stappen tegen Zuidland, dus ik vertelde hem dat ik erover moest nadenken en hem terug zou bellen. Van de wedstrijd zelf is mij niets bijgebleven, ik geloof dat we gewonnen hebben en ik zal ongetwijfeld een paar ballen hebben tegengehouden, maar ik was met mijn gedachten totaal ergens anders. Ik heb tijdens die wedstrijd mijn hele voetbalcarrière voorbij zien komen, maar met name dat laatste seizoen. Dat laatste seizoen heeft de doorslag gegeven in de keuze die ik toen gemaakt heb. Na de wedstrijd heb ik kort met mijn trainer gesproken en hem verteld dat dit mijn laatste seizoen zou zijn bij Spirit. Vijf minuten erna heb ik Adriaan teruggebeld en verteld dat ik mijn keuze had gemaakt.”
“Hoewel het nu lijkt alsof dit gemakkelijk ging, was dit een van de moeilijkste beslissingen uit m’n leven. Voetbal was alles voor me, is nog steeds alles voor. Maar mijn gevoel zei me dat dit de juiste keuze was. Inmiddels kan ik wel stellen dat dit een van de beste keuzes is geweest die ik ooit gemaakt heb. Ik heb dan ook nog geen dag spijt gehad van mijn beslissing.”
Inmiddels is Michael alweer bezig aan zijn vijfde seizoen in de masterclass. Sinds zijn debuut in de Jupiler League in 2016 heeft hij inmiddels bijna 100 wedstrijden Betaald Voetbal erop zitten. Zijn debuut in de Eredivisie op 21-09-2019 was tijdens de wedstrijd Willem II – VVV. “Dit was tot dan toe de stip op de horizon. Het hogere doel. Datgene waar je al die jaren naartoe hebt gewerkt. Het was dan ook een fantastische ervaring. Mijn huidige wedstrijdpakket bestaat inmiddels uit wedstrijden in de tweede divisie, Keuken kampioen divisie en Eredivisie. Daarnaast ben ik regelmatig actief als Assistent-VAR in het KNVB Replay Center tijdens de wedstrijden in de Eredivisie.”
Dit seizoen is natuurlijk anders dan alle andere seizoenen. Voor Michael loopt dit seizoen echter voortreffelijk op sportief vlak. “Ik kan inmiddels alweer terugkijken op reeks mooie wedstrijden. Al moet ik wel zeggen dat het allemaal wel anders is dan anders. De sfeer in de stadions, de druk van het publiek en alles wat er omheen hoort te zijn is er momenteel gewoon niet. Af en toe heb ik het idee dat je een veredelde oefenwedstrijd aan het vlaggen bent. Maar het is even niet anders. Ik ben allang blij dat wij onze sport kunnen blijven beoefenen en velen fans nog steeds, hetzij thuis voor TV, hun club kunnen volgen. Maar toch hoop ik wel dat we op korte termijn weer terug kunnen naar een vorm van normaal.”
Debuut wedstrijden zijn natuurlijk mooie hoogtepunten in een carrière, maar voor Michael waren dit twee top wedstrijden. “Ik heb fantastische wedstrijden gehad en veel hoogtepunten die me bijblijven. Zo heb ik afgelopen seizoen de derby in de beker tussen Quick boys en Katwijk mogen doen. Een afgeladen sportpark, vuurwerk, dranghekken die nog voor de wedstrijd op het veld lagen en een wedstrijd met verlenging. Dit alles in een regenachtige avondwedstrijd waarbij de thuisploeg eerste met 0-2 achter kwam, maar deze achterstand voor het eindsignaal gelijk wist te trekken. In een zinderende verlenging verloor Quick boys toen alsnog de wedstrijd.”
De volgende wedstrijd staat met afstand bovenaan het lijstje met mooiste wedstrijden die Michael heeft mogen begeleiden. Dit was de wedstrijd tussen Fc Twente en Go Ahead Eagles halverwege het seizoen 2018-2019 in de Keukenkampioen Divisie. “Beide ploegen waren op dat moment verwikkeld in een strijd om de koppositie (Fc Twente werd dat seizoen kampioen) en de wedstrijd leefde enorm in de regio. Ik weet nog dat ik onderweg was en kilometers voordat ik bij het stadion was op de snelweg al fans, vlaggen en spandoeken zag. Een aantal spandoeken was vastgemaakt op diverse viaducten onderweg naar Enschede. Ook in het stadion bleek dat de wedstrijd grote belangstelling genoot. Tijdens het veiligheidsoverleg, dat we voorafgaand aan elke wedstrijd hebben, werd ons verteld dat de Grolsch Veste afgeladen vol zou zijn en dat zelfs de ‘slecht zicht plekken’ waren verkocht. Dit betekende dat er zo’n 30.000 toeschouwers in het stadion zouden zitten. Het was een beladen wedstrijd met afgekeurde doelpunten, rode kaarten, uitzinnig publiek en een uiteindelijke overwinning voor Go Ahead Eagles. Dit zijn de wedstrijden waarvoor je het doet en dit blijft tot de dag vandaag de mooiste wedstrijd die ik ooit heb gedaan.”
Een specifiek voorbeeld heeft Osseweijer niet. “Ik ben vooral gewoon mezelf. Wel is het mooi om te kijken naar Nederlandse arbitrage in het algemeen. Ik denk dat wij het als klein landje, met een relatief kleine competitie, internationaal echt heel goed doen. Dat zegt natuurlijk iets over de Nederlandse Arbitrage in het algemeen. We behoren daarmee gewoon tot de wereldtop. Daar onderdeel van uitmaken is iets fantastisch moois.”
We vroegen Michael ook of hij rituelen heeft om optimaal te kunnen presteren. “Rituelen kan ik het niet echt noemen. Ik presteer gewoon het beste als ik lekker getraind heb en goed in m’n vel zit. Zolang ik me lekker voel ga ik vol energie het veld op. Vastigheden heb ik wel. Ik heb altijd een zwart (KNVB/ARAG) zweetbandje om m’n rechterpols. Dat is ooit zo gegroeid en inmiddels weet ik niet beter. Ik heb het zweetbandje overigens nog nooit gebruikt waarvoor die bedoeld is, dus ik heb eigenlijk geen idee waarom ik hem om heb. Misschien toch een beetje bijgeloof, wie zal het zeggen.”
Naast zijn actieve carrière in het betaald voetbal is Michael veel te vinden op de velden van V.V. Spirit. Enerzijds om voor zichzelf te trainen. Daarnaast geeft hij ook nog keeperstraining aan de keepers van de Jo-17, Jo-19 en de selectie. “Dat is mijn manier om betrokken te blijven bij de club en toch een beetje mee te delen in het teamgevoel binnen de vereniging.”
“Daarnaast ben ik ’s zomers veel te vinden op het strand van Hoek van Holland. Daar ben ik al zo’n 10 jaar actief als strandwacht. Het zal dan ook niemand verbazen dat ik graag in het water te vinden ben. Ik zwem af een toe wel eens een baantje in het zwembad, maar het liefst ben ik gewoon in zee te vinden.”
We sluiten af met de vraag: Wat zijn jouw ambities voor de toekomst? “Het is inmiddels iets meer dan een jaar geleden dat ik mijn debuut in de Eredivisie heb gemaakt. Door de uitbraak van het Corona virus halverwege het vorige seizoen heb ik toen niet het aantal wedstrijden kunnen draaien waarop ik had gehoopt. Echter ben ik blij met de 9 wedstrijden die ik inmiddels heb mogen doen. Voor nu is het voor mij van belang me verder te ontwikkelen en te laten zien dat ik het in me heb om een vaste waarde te zijn als Assistent-Scheidsrechter in de Eredivisie. Of ik nog hoger wil? Iedereen wil het hoogst haalbare lijkte me. Tuurlijk droom ik ervan om nog een stapje hoger te kunnen en als international de wereld over te mogen. Maar voorlopig ben ik blij met elke wedstrijd die ik in het Nederlandse Betaald Voetbal mag doen.”
“Voorlopig wil ik dan ook zoveel mogelijk ervaring opdoen en laten zien dat ik erbij hoor. En wat de toekomst brengt, dat zien we dan wel weer.”
Wij willen Michael bedanken voor dit goede gesprek en succes wensen in de toekomst!