Ro van der Linden is al vijftien jaar als elftalleider betrokken bij het eerste elftal van Hardinxveld. In de moderne tijd praten we over een teammanager. Trainers komen en gaan, Ro blijft een verbindende schakel tussen spelers, staf en bestuur.

HARDINXVELD – Hoewel hij inmiddels 71 jaar is, heeft de tijd geen vat op Ro van der Linden. De voormalig doelman van Kozakken Boys is zich altijd tussen voetballers blijven bewegen. Dat houdt hem jong. Ro van der Linden weet waarover hij praat. Op zijn zestiende was hij eerste keeper in zijn eigen dorp Hardinxveld. Vanaf zijn twintigste was hij zestien jaar eerste doelman bij Kozakken Boys. Aanvankelijk drie keer in de week met het pontje over en met de fiets naar de Vierlaan. Later met de auto over de Merwedebrug. Het was voetbal in de top van het amateurvoetbal. ,,Zestien jaar hebben wij geknokt tegen degradatie, maar nooit gingen wij eruit. Op mentaliteit kun je ver komen. Dat hoefde je die Werkendammers niet te leren. Ik ben in die periode, en ook daarna, zelden meer bij Hardinxveld op het voetbalcomplex geweest. Pas toen onze kinderen Marco en Stefan gingen voetballen, kwam ik terug bij de club waar ik sinds mijn diensttijd nauwelijks meer kwam.” Stefan is helaas op 17-jarige leeftijd door een zeldzame ziekte overleden.

Later, in 2006, werd Van der Linden gevraagd om leider te worden. ,,Ik heb zes trainers meegemaakt. Joran Schröder was het grootste talent wat wij vanuit de jeugdopleiding door kregen. Ik was misschien wel gestopt als Theo de Boon straks geen trainer was geworden. Kom op, ik ben 71 jaar en zou de opa van veel spelers kunnen zijn. Theo en voorzitter Michel Helmink hebben mij toch snel omgepraat. Ik heb er weer zin om het met Theo op te pakken. Theo is tenslotte een jongen van de club. Hij heeft een mooie trainersloopbaan. Theo neemt flink wat bagage mee. Hij gaat zich ook met de jeugdopleiding bezighouden. Ik hoop dat hij het een flink aantal seizoenen bij ons gaat volhouden.”

Van der Linden vervolgt: ,,Mij hoor je niet zeggen dat het vroeger allemaal beter was. Natuurlijk, wij speelden voor 2000 toeschouwers en vaak meer. De beleving was groter. Als er bij Hardinxveld bij een doorsneewedstrijd nu 300 toeschouwers staan, hebben wij een goede dag.” Van der Linden herinnert zich wel dat jonge spelers in het verleden eerder met meer weerstand te maken kregen. ,,Na schooltijd voetbalde je vaak tegen oudere jongens. De wetten waren keihard. Daar leerde je snel. Ik zeg nu vaak tegen jeugdbegeleiders dat talenten eerder een leeftijdsgrens omhoog moeten. Een goede speler kan met zeventien jaar dan al bij het eerste elftal instromen.”

Klik op Hardinxveld voor het laatste artikel.