De ervaren jongens gestopt, een jong en jeugdig team over. Voor Hans Vos is het bouwen aan NSV een eervolle, maar tijdrovende klus. Desondanks is de trainer bezig aan zijn laatste seizoen bij de Nispense vierdeklasser. “Ik had graag nog een jaartje door willen gaan!”
Maar die tijd is de 61-jarige Vos, tot zijn eigen teleurstelling, dus niet gegund. “Bij de club gaan ze niet langer dan drie jaar door met een trainer, dat heb je te respecteren.” De oefenmeester, in het bezit van TC2, is bij NSV bezig aan dat derde en dus ook meteen laatste seizoen. “Zeker in de situatie waar wij nu in zitten, met een jonge ploeg in opbouw, moet je misschien iets meer naar de verstandhouding kijken. Een beetje nuance en elkaar meer tijd gunnen.” Toch zit de oefenmeester absoluut niet bij de pakken neer en geniet hij van de club én zijn spelers. “Het is een heel talentvolle groep, die echt kan uitgroepen tot ‘top’. Dat is mooi om te zien. Hopelijk spelen we dan nog steeds vierde klasse.”
Warm bad
Een flinke uitdaging, zeker met de nieuwe degradatieregeling. “Zes ploegen die kunnen degraderen, hoe kun je dat verzinnen?” En dus, geen tijd te verliezen. “Het is echt een toffe vereniging, alles is er. Een materiaalman die alle ballen oppompt, een fysio, noem maar op. Qua faciliteiten is NSV echt een voorbeeld voor andere clubs.” Vos kan het weten. “In het begin van mijn carrière, heb ik hier ook al zeven jaar gezeten. Dus toen ze me terugvroegen, of ik wat kon betekenen, zei ik volmondig ‘ja’.” Maar niet zonder zich eerst te verdiepen in de club. “Bij een aantal andere verenigingen heb ik dat niet gedaan, dat had ik beter wel kunnen doen. NSV is een warm bad. Plezier en een goede band met mijn spelers, het is hier lekker vertoeven.” En dat is niet voor niks. “Spelers knokken echt voor elkaar. Als de jeugd kansen krijgt, gaan ze er vol voor.” Vos hoopt dan ook op een opvolger uit eigen gelederen. “Het zou mooi zijn als ze het wat dat betreft binnen de club kunnen houden. Er lopen best wat jongens rond die dat zouden kunnen en straks wellicht beschikken over de juiste papieren.” Als het aan hem ligt, laat hij zijn ploeg in ieder geval achter in de vierde klasse. “Dat was afgelopen seizoen ook ons doel, dat is gelukt. Het is echt een proces. De oudere jongens stoppen, talent komt erbij. Ik denk dat deze groep beter kan worden, dan het altijd was. Maar dan moeten ze wel de kans krijgen.” Die geeft Vos ze met alle liefde. “Aan het plafond zitten ze nog lang niet, maar ook mentaliteit speelt een rol. We zijn groeiende, maar handhaving blijft de doelstelling. Dat wordt al moeilijk genoeg.”
Met elkaar
Toch durft de ervaren oefenmeester ook al een beetje verder te kijken. “Over een jaar of twee, drie, kan NSV gewoon een stabiele vierdeklasser worden. Een subtopper en af en toe eens meedoen voor een periode.” Dat zal hoogstwaarschijnlijk zonder hem moeten gebeuren, maar ook na vijftien jaar kan Vos nog altijd geen genoeg krijgen van het spelletje. “Ik vind het nog veel te leuk, om nu al op mijn lauweren te gaan rusten. Dus ik wil zeker doorgaan als trainer.” Zijn manier van werken is in al die jaren in ieder geval niet veel veranderd. “Je moet het vooral met elkaar doen. Van beide kanten moet je voeding krijgen. Veel in de omgang met spelers, maar uiteindelijk hak je wel zelf de knoopjes door.” En dat is soms lastiger, dan vroeger, vertelt Vos. “Spelers leven een stuk minder voor voetbal, dat is wel veranderd. In mijn tijd stond dat echt op nummer één, nu zijn er genoeg andere dingen. Ze gaan net zo makkelijk op vakantie.” Maar sommige dingen, veranderen nooit. “Het leukste blijft nog altijd de gezamenlijke successen, een clubje zien groeien. Daarom is het zo jammer dat het na dit jaar stopt. Ik had ze nog wel meer stappen willen zien maken.” Maar lang in die teleurstelling blijven hangen, doet de inwoner van Sint Willebrord niet. “Trainer worden van Rood-Wit? Dat zou mooi zijn, lekker bij de deur!”
Klik op NSV voor de laatste artikelen over de club.
Klik op NSV voor meer informatie over de club.
