Hans Schelvis kan zich de dag dat hij kennismaakte met Zuidland nog goed herinneren. “Ons gezin woonde 20 jaar geleden in Vlaardingen en was toe aan wat anders. Voorne Putten was behoorlijk onbekend terrein en we zijn een aantal woningen gaan bekijken. Voor de deur in Zuidland was het gevoel meteen: dit is het! Het dorpse is toch meer wat ons trekt.”
In Zuidland wonen Hans en zijn vrouw inmiddels niet meer. “We wonen nu in Geervliet. Ook mooi. Alles op de begane grond. Dat was de reden om Zuidland te verlaten. Als ik mijn vrouw een beetje kan inschatten denk ik dat ze dit huis het liefst wil oppakken en in Zuidland wil zetten”, lacht Schelvis (60).
Schelvis en zijn vrouw zijn verknocht geraakt aan Zuidland in al die jaren. “En de voetbalvereniging speelt in mijn leven ook een belangrijke rol. Inmiddels ben ik alweer dertien jaar bezig met de club, alle in facetten, dan wordt het echt een onderdeel van je leven. Of ik zonder kan? Alles kan, maar het spelletje blijft leuk, dus waarom zou ik!”
Opvolger van Chong
Sinds september 2024 is Schelvis zelfs voorzitter van Zuidland, als opvolger van Dave Chong, die die rol jarenlang vervulde. “Ik zat al in het bestuur voor de vrouwenafdeling en mensen wisten me altijd al redelijk goed te vinden voor van alles en nog wat. En Dave was ook al elf jaar voorzitter, dus toe aan wat anders. Het bevalt prima. Het bestuur is op een aantal plekken gewijzigd, het was even zoeken en elkaar steunen. Een klein bestuur, maar gelukkig hebben we daaromheen veel betrokken Slandse vrijwilligers die de taken zelfstandig uitvoeren.”
Schelvis loopt al jaren rond bij Zuidland en vooral bij de vrouwenafdeling van de vereniging. “Ik sta nog steeds op het veld. Ik geef twee keer per week training en coach op zaterdag de vrouwen 2. Dat doen niet veel voorzitters, nee. En af en toe fluit ik nog een wedstrijdje. Ik ben vaak op de club, te vaak, dat klopt. Dat was altijd al drie keer in de week, maar sinds ik voorzitter ben soms wel vijf keer. Ik doe het graag. Tien jaar geleden kwam ik in het bestuur, als coördinator vrouwen/meiden, en vier jaar geleden nam ik de secretarisrol erbij. En nu dus voorzitter!”
Het vrouwenvoetbal interesseert Schelvis al vele jaren. “Ik kom uit een heel andere regio. Ik voetbalde vroeger zelf bij Oliveo. Daar begon ik 50 jaar geleden. Ik heb daar in totaal 20 jaar gespeeld en zat zes jaar in het bestuur. Toen was ik een jaar of 21. Ze kwamen bij mij uit toen ze een wedstrijdsecretaris zochten. Maar toen ik op mijn 26ste verhuisde naar Vlaardingen, en twee jaar later bij Zwaluwen Vlaardingen terecht kwam, vroeg mijn buurman of ik geen vrouwenteam wilde trainen.”
Uit de hand gelopen
Dat deed Schelvis. “Die buurman was coördinator vrouwenvoetbal van Zwaluwen. Ik ben begonnen en eigenlijk nooit meer gestopt. Ik heb het eerste vrouwenteam van Zwaluwen Vlaardingen getraind, en later nog zeven jaar in Ridderkerk bij RVVH de vrouwenteams. Toen woonde ik al in Zuidland. Wel mooi om ook een aantal jaren het landelijk vrouwenvoetbal van dichtbij te hebben meegemaakt. Na de verhuizing zijn mijn dochter en ook even mijn zoon bij Zuidland gaan voetballen, en toen ik klaar was bij RVVH kwam de vraag of ik bij Zuidland wat wilde gaan doen. Ja, het is een beetje uit de hand gelopen allemaal, ha ha. Maar wel ontzettend leuk. Zo’n vijf jaar geleden hadden we vijf vrouwenteams, dat is voor een dorp uniek!”
Zuidland heeft Schelvis nooit meer losgelaten. “De club niet en het dorp ook niet. We voelen hier ons zo thuis op Voorne Putten. Vlakbij de polder, lekker wandelen met de honden. Je moet alleen niet in de spits het eiland af willen met de auto”, lacht hij. “Maar anders zit je overal zo. Mijn dochter voetbalt trouwens nog steeds bij Zuidland, bij 30+. Ze woont in Spijkenisse, ook lekker in de buurt.”
Op het veld
Schelvis is inmiddels 60 jaar en wil naast het voorzitterschap ook nog wel een aantal jaren op het veld staan. “60 van nu is niet meer te vergelijken met 60 zijn van vroeger. Ik voel me fit, al merk ik natuurlijk wel een beetje dat ik ouder word. Het is zoals het is. Je wordt ouder, dat is nu eenmaal zo. Ik weet dat ik over vijf jaar waarschijnlijk niet meer op het veld sta. Dat is wel een ding ja. Het zit nu zo in mijn ritme, maar er komt een moment dat het genoeg is. Geen idee hoe ik daar op ga reageren. Ik blijf altijd wel bezig. We hebben twee Duitse herders, ik vind het geweldige beesten. Het zijn twee kinderen van me, echt! Maar nee, ik neem ze niet mee naar de club. Dat is niet goed voor de ballen denk ik.”
Wat zijn de plannen met de voetbalvereniging? “Nou, ons tweede team is inmiddels kampioen worden. Naar de eerste klasse. Dat is voor de aansluiting van het tweede naar het eerste een goede zaak. En het is goed voor de uitstraling van Zuidland als ook het tweede elftal op niveau speelt. Met het eerste team spelen we wel op het niveau waar we minimaal thuishoren, dat willen we ook vasthouden. Maar elke geleding moet de juiste aandacht krijgen.”
“En ja, verder…. Je bent met zoveel dingen bezig met het bestuur. De lange termijn. De toekomstbestendigheid van de accommodatie, investeren in de juiste dingen. Je moet het kostenaspect nooit uit het oog verliezen, De vereniging moet financieel gezond blijven. We hebben nu 192 zonnepanelen op het dak liggen. Daar moeten we ook naar kijken, de energietransitie en het effect op de vereniging. Het heeft niets met voetbal te maken, maar wel met de vereniging. Alles moet op niveau blijven. Sportief, maar ook financieel. Dat is wel een uitdaging. Voor alle clubs. We willen de contributie behapbaar houden. Dat lukt nu nog steeds. Ik weet dat er verenigingen zijn, bijvoorbeeld in Amsterdam, die 400 euro contributie vragen. Die kant willen wij absoluut niet op! Voetbal moet een sport blijven die betaalbaar is voor iedereen.”
“Waar ik wel trots op ben is dat we het goed doen met vrijwilligers. Natuurlijk is het soms een uitdaging, maar we hebben bijvoorbeeld altijd mensen achter de bar, en ook voor de projecten op het complex. Dat is echt een leuke club mensen. Scheidsrechters vinden is overal niet eenvoudig, en ook voor het dagelijks onderhoud is het af en toe lastig. Mooi ook dat we maatschappelijk meedoen, twee mailtjes en ik had twaalf vrijwilligers om een collecte te doen voor het Gehandicapten Sportfonds. Maar Jaap van Sintmaartensdijk, onze TC, gaat binnenkort wel stoppen na 15 jaar. Tja, probeer hem maar eens te vervangen. Dat wordt een uitdaging. Maar die uitdaging gaan we wel aan! En we willen mensen gaan interesseren om te fluiten. Dus door cursussen naar ons toe te halen, de jeugd enthousiast te maken, en proberen vast te houden!”
Klik op VV Zuidland voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Zuidland voor meer informatie over de club.