’S HEER-ARENDSKERKE – De 3-1 overwinning in de laatste thuiswedstrijd tegen topploeg Oostkapelle/Domburg was voor ’s Heer-Arendskerke meer dan welkom. Want mede door het stoppen van enkele ervaren krachten en een karrevracht aan blessuregevallen vind de tweedeklasser zich terug in de onderste regionen. Tot teleurstelling van centrale verdediger Jeroen van Iwaarden.
“We hebben in het tussenseizoen enkele ervaren spelers zien stoppen en vanaf het begin van de voorbereiding kregen we ook nog eens met een hoop blessures te maken. Dan moet je terugvallen op spelers uit het tweede en ook vaak heel jonge jongens. Die doen hun uiterste best, maar spelen op tweede klasse niveau is toch wel even wat anders. En dat zie je logischerwijs ook terug dan in de resultaten”, aldus de 25-jarige Van Iwaarden.
Als sinds hij achter een bal kon rennen speelt hij in het blauwwit, begonnen bij de mini’s en nu bezig aan alweer zijn achtste seizoen in het eerste elftal. De huidige centrale verdediger kan zeker worden getypeerd als een multifunctionele voetballer. Want niet alleen bij de senioren stond hij al op verschillende plekken op het wedstrijdformulier, ook in de jeugd speelde hij op vrijwel alle posities. Van spits tot verdediger, op de flanken en ook als mid-mid. Daar voelde hij zich overigens als speler het beste op zijn plaats. “Op mijn zeventiende debuteerde ik tegen Wolfaartsdijk en scoorde gelijk. Dat vergeet je niet meer natuurlijk. Ik heb bij het eerste rechtsbuiten gespeeld, ook even rechtsback en de laatste jaren dus vrijwel altijd als centrale verdediger. Het bevalt het me centraal achterin overigens prima en denk dat ik daar het beste tot mijn recht kom als voetballer. Daar waar de trainer me opstelt en nodig heeft probeer ik tijdens wedstrijden van waarde te zijn voor het team.”
En met het team hadden ze aan het begin van het seizoen een overduidelijke doelstelling op het whiteboard geschreven: “Top-zes, dus sowieso in het linkerrijtje. En als we iedereen in de selectie ook fit hebben, dan moet dat ook in mijn ogen haalbaar zijn. Maar om dat nu nog te bewerkstellingen tegen het eind van dit seizoen, dan hebben we nog wel een hele lange weg te gaan. Dan is het te hopen dat iedereen weer stilaan een beetje fit raakt en de rest van de groep vooral ook fit blijft. Zelf had ik ook wat enkelklachten, maar heb wel gelukkig altijd alles kunnen spelen.”
Van Iwaarden werd geboren in Goes, maar verhuisde later met zijn ouders naar ’s Heer-Hendrikskinderen. Toch speelde hij nooit voor Goes, maar koos hij voor ’s Heer-Arendskerke. “Dat kwam door mijn vader, die ervoor koos om me hier bij Arendskerke in te schrijven bij de voetbalclub. Inmiddels woon ik samen in Oud-Sabbinge, maar er is geen denken aan dat ik hier ooit vertrek om elders te gaan spelen. Daarvoor is de club me te dierbaar, de saamhorigheid die er heerst die past uitstekend bij mij. Dat we nu qua resultaten even niet laten zien wat we in ons mars hebben, dat gaat echt wel weer veranderen. Daarvan ben ik heilig overtuigd.”
De eerste prioriteit is nu vooral toch handhaven als tweedeklasser, wat volgens Van Iwaarden tegen het eind van de rit geen probleem zou moeten zijn. “Daar ga ik niet vanuit. We hebben al jarenlang laten zien een prima middenmoter te zijn en ik denk dat die klassering ook recht doet aan onze kwaliteiten. Al moeten we dan vanaf nu wel de broodnodige punten gaan pakken, want hoe langer die uitblijven hoe moeilijker we het onszelf maken.”
Klik hier voor meer informatie over ‘s Heer Arendskerke
Klik hier voor meer artikelen over ‘s Heer Arendskerke