TERNEUZEN – Het is voor het derde seizoen dat Terneuzense Boys uitkomt in de eerste klasse van het zaterdagvoetbal. Twee keer overleefde men dankzij het afbreken van de competities. Dit seizoen wil men maar één ding: handhaven op eigen kracht. Volgens verdediger Ewoud van Troost (23) is dat voor de oranjehemden het enige wat telt.

“We zijn aan het begin van dit seizoen wel wat versterkt, mede met de komst van Mitchel de Nooijer en Remon de Vlieger. Dat zorgde voor meer concurrentie en daar word je als ploeg nooit slechter van natuurlijk. We begonnen ook goed aan de competitie en hadden zelfs na een wedstrijd of zes de minste goals tegen. Dan is het jammer dat daarna je er geen direct gevolg aan kan geven en we in twee wedstrijden tegen zeven treffers aanlopen. Dat is voor mij als verdediger extra zuur.”

Van Troost speelt bij Terneuzense Boys immers als centrale verdediger, waar hij in het verleden en ook in de tijd dat hij actief was voor JVOZ veelal linksback speelde. “In de eerste klasse moet je toch wat defensiever spelen en dan moet je als centrale verdediger vaak flink aan de bak. Dat vind ik overigens wel prettig, want elke wedstrijd krijg je uitstekende aanvallers tegenover je en als speler word je daar zelf ook beter van. Het houdt me scherp, terwijl ik ook in balbezit probeer om mezelf meer in het opbouwspel te mengen.”

Vooralsnog vinden Van Troost en Terneuzense Boys, waar trainer Dennis de Nooijer aan het eind van het seizoen vertrek naar GOES, zichzelf terug net boven de gevarenzone. De ploegen ontlopen elkaar weinig en enkele verliespartijen kan je zomaar in degradatiegevaar brengen. “Het zit enorm dicht bij elkaar. Daardoor is het zo jammer dat we tegen concurrenten als BVCB en Papendrecht verliezen. En we winnen van XerxesDZB, dat in de subtop staat. Want als je een goede fase hebt dan kan je zomaar bovenin de middenmoot terecht komen. Het geeft aan dat we elke week op de toppen van ons kunnen moeten zijn om bij te blijven. En om uiteindelijk onszelf te handhaven, want dit is toch wel een prachtig niveau om op te mogen voetballen.”

Realisme overheerst echter wel bij de verdediger, die erkent dat het moeilijk is om in deze Zeeuws-Vlaamse regio een stabiele eersteklasser te blijven. “Dan moet je altijd kunnen vissen in een vijver vol talenten. En die spoeling is hier een stuk dunner dan in de regio Rotterdam, waar onze tegenstanders vandaan komen. Hier vertrekken de beste spelers naar Hoek, Goes of Kloetinge en moeten wij creatief zijn. Enkele jaren geleden hadden we hier een goede lichting die uit de jeugd doorkwam, waaronder ikzelf. Daar profiteren we nu nog van gelukkig. Het mooie aan dit niveau is, dat wij als spelers door de sterke tegenstanders zelf óók doorontwikkelen. Daarom is het zaak om er alles aan te doen om in het restant aan te haken. Handhaven en als het even kan kijken wat er nog meer te halen valt. Als ons dat op eigen kracht lukt, dan hebben we het perfect gedaan.”

Klik op Terneuzense Boys voor het laatste artikel van de club.