Tien seizoenen bij dezelfde voetbalclub, het is niet veel spelers gegeven. Guney Dursun (30) kwam een decennium geleden bij RKVV Rimboe en neemt na dit voetbaljaar afscheid. Hopelijk met een mooi feest in zijn recente herinnering.
Handenwrijvend kijkt hij uit naar 17.00 uur. Dan staat de moeder aller derby’s op het programma: Fenerbahce en Galatasaray kruisen in zijn tweede thuisland de degens. Na die wedstrijd is de kans groot dat hij nog even achter zijn computer kruipt om een potje Football Manager te spelen. Guney Dursun is een voetbaldier, maar stopt na dit seizoen wel met de sport zelf actief beoefenen.
Te serieus
We spreken voor het interview af op het voetbalveldje van de Roosendaalse Fatimawijk. Als Dursun vroeger niet op het Cruijff Court in de Westrand aan het spelen was of op een pleintje in zijn geboortewijk Kalsdonk, dan was dit zijn speelterrein. Urenlang voetbalde hij. “Ik was tot mijn vijftiende echt heel serieus bezig om profvoetballer te worden.” Hij speelde zelfs in de jeugd van RBC, maar toch verloor hij die droom onderweg. “Ik kwam tot het besef dat ik niet alles opzij wilde zetten om het te redden, vond het allemaal wat té serieus worden.”
Dursun ging bij Alliance voetballen, maar stopte daar toen hij de stap van de jeugd naar de senioren moest maken. Niet veel later miste hij het spelletje toch weer dusdanig, dat hij bij DVO’60 in een vriendenteam ging spelen. Zij wilden graag een eerste elftal worden, maar dat lukte aan de Sportstraat niet. Bij Rimboe was wél plek. En dus verkaste het team van Dursun naar Wouwse Plantage. “Toen ik daar voor het eerst kwam, dacht ik echt: waar ben ik nou beland? Er was helemaal niks op dat sportpark en de kleedkamers waren flink verouderd. En Wouwse Plantage is één straat, met daarin alleen een frietkraam om te chillen.”
Thuis
Hij had toen niet verwacht dat sportpark Rimboe zo’n thuisgevoel zou geven. En toch is dat gebeurd. “Het zijn echt tien hele leuke jaren geweest. Ik heb van alles meegemaakt: een kampioenschap, nacompetities en zaterdag- én zondagvoetbal.” Die laatste stap ging niet zonder problemen. “De zaterdagtak werd opgeheven, veel jongens gingen weg, maar ik wilde het op zondag proberen. Maar dat ging niet zoals gehoopt, daarom ben ik even gestopt.”
Tot Yasin Cayir voor de deur stond. Want als Yasin het vraagt, staat Guney klaar. “Ik heb nog samen met hem gevoetbald bij DVO’60 en in mijn eerste jaren bij Rimboe. Yasin is een erg fijne vent én goede trainer en hij zou het zondagteam gaan coachen.” Met Cayir kwam er een lading spelers mee naar Wouwse Plantage. Waar Rimboe jarenlang in de kelder van het amateurvoetbal speelde, strijden ze in het tweede seizoen onder Cayir om het kampioenschap. “En ik denk dat we die titel gaan pakken. Waarom? We zijn thuis dit seizoen onverslaanbaar en krijgen onze directe concurrenten nog op bezoek. Daarnaast is onze wilskracht zó groot, het moet lukken. Je moet ons eens zien bij de besprekingen op de wedstrijddag. Dan moeten we de kleedkamer nog in, maar zijn we al zó gefocust en scherp. Dit is ons huis en hier valt niks te halen, dat is dan de gedachte.”
Voor Dursun zou het een mooi einde van een tijdperk zijn, aangezien hij dus met voetbalpensioen gaat. “Met een promotie komen waarschijnlijk ook weer nieuwe jongens, die gemotiveerder zijn dan ik om voor elke meter te strijden. Ik voel dat het bij mij minder en minder wordt. Daarom is het voor iedereen beter als ik het na dit seizoen voor gezien houd.”
Meer informatie over RKVV Rimboe? Klik hier.
Klik hier voor de volledige krant van Roosendaal.