Vorig seizoen schoot hij als een komeet door de jeugdopleiding van FC Volendam. Givairo Read begon bij de Onder 16 en eindigde bij het Jong-team in de Tweede Divisie. Daar is de zestienjarige vleugelverdediger nog steeds de jongste basiskracht. Het leverde hem onder meer een debuut in Oranje Onder 17 op. “Mijn droom is om een EK te spelen en de Champions League mee te maken. Ik heb geduld.”
Hij begon in de Onder 16, speelde in Onder 17, Onder 18 en debuteerde op 19 maart 2022 tegen ASWH in de Tweede Divisie. Givairo Read kende een stormachtig seizoen 2021/22 aan de Dijk. “In de Onder 18 heb ik maar één wedstrijd gespeeld. De kwartfinale van de KNVB Beker tegen sc Heerenveen. Zij speelden Eerste Divisie, wij Derde. Wonnen we daar met 2-1. Ik speelde goed. Een week later dacht ik opnieuw met Onder 18 mee te doen.”
“Op vrijdagavond kreeg ik een appje van de trainer dat ik met Jong FC Volendam mee moest. Zij speelden uit tegen Katwijk. Maar dat berichtje werd zo laat verstuurd dat ik al lag te slapen. De volgende ochtend werd ik wakker gebeld door een lid van de technische staf. Hij vertelde het. Een positieve verrassing, ik had nog nooit met Jong meegetraind. Ik moest me vroeg melden. Nerveus was ik niet. Voelde alleen gezonde wedstrijdspanning. Ik had niet verwacht dat het voetbal in Katwijk zo leefde. Met enorm veel supporters, vuurwerk en een prachtige beleving. Ik bleef op de bank. Vanaf die maandag trainde ik mee met Jong FC Volendam en een week later maakte ik mijn debuut.”
Read was vijftien en de jongste speler ooit van Jong FC Volendam. “Een geheim? Ik heb altijd mijn best gedaan en tracht leiderschap tonen. Weet je. Soms besef ik het niet eens. Anderen vragen ook aan me van ‘hoe voelt het?’. Ik voel me niet anders dan voorheen. Dit seizoen ben ik nog steeds de jongste, maar ik ervaar dat niet meer als speciaal. In het voorjaar van 2021 trainde ik soms zelfs mee met Onder 14. Daar kon ik mijn dribbels ontwikkelen. Nu train ik juist meer fysiek. Enkele keren per week ga ik na de veldtraining nog de gym in.”
Multifunctioneel
Hij begon dit seizoen als rechtsback, maar verhuisde eind september naar de linkerkant. “In de selectie hebben we meerdere rechtsbacks, maar geen linksachter. In het begin was het even wennen, maar door daar vaker te spelen word je alleen maar beter. Mijn linkerbeen kan ik op deze positie mooi ontwikkelen. Ik kan overal uit de voeten. Vorig seizoen in de Onder 16 begon ik als rechtsbuiten, daarna werd ik linksbuiten of stond ik achter de spitsen. Bij de Onder 13 begon ik als rechtsback en was ik daarna aanvaller. Het prettigst? Op tien is een mooie plek.” Als voorbeeld noemt hij João Cancelo, de Portugese back van Manchester City. “Niet alleen verdedigend, maar ook aanvallend goed en snel. Zijn conditie is top. Ik wil er ook naar toewerken om negentig minuten vol te kunnen gaan.”
Op 23 september debuteerde hij in Oranje. Met Onder 17 won hij een oefenduel van Ierland met 3-0. “De bondscoach (Pieter Schrassert Bert, red.) had mijn nummer aan mijn ploeggenoot Imran (Nazih, red.), die al langer international is, gevraagd. Hij wilde me als rechtsback zien. Het ging goed. Mijn moeder en broer waren erbij (in Escharen, red.). Helaas mocht ik mijn shirt niet houden. In januari is er weer een activiteit. Hopelijk word ik opnieuw opgeroepen.”
Hij deelde een kamer met Nazih en Skye Vink van Ajax. “We hebben samen bij Zeeburgia gevoetbald. Met de Onder 11 verloren we in ons laatste seizoen geen enkele wedstrijd. Terwijl we een aantal profclubs troffen. Ons hele team viel daarna uiteen en werd opgepikt door betaald voetbalclubs. Ik ontving een uitnodiging voor een trainingsstage bij FC Volendam. Ik wist dat ze voor die tijd nog een keer kwamen kijken. Daar werd ik niet nerveus van. Tijdens de wedstrijd vergat ik het zelfs. Na dat duel lieten ze weten dat ik rechtstreeks was toegelaten. Ik begon in de Onder 12.”
Read wordt elke ochtend met een busje opgehaald. “Twee keer in de week moet ik om 7.15 uur bij treinstation Amsterdam Bijlmer ArenA staan. Op maandag, dinsdag en donderdag om 7.45 uur. Dat is voor mij goed te doen. Het is twee haltes met de metro. In het busje kunnen acht jongens plaatsnemen, maar niet altijd is hij volledig gevuld. Ook Milan Engelander en Myron Mau-Assam uit mijn team stappen in. Terug kan ik vanwege mijn trainingsschema niet altijd met het busje. Moet ik vaak met de bus van Volendam naar Amsterdam Centraal en dan verder met de metro.”
De multifunctionele Amsterdammer gaat ook in Volendam naar school. “Ik volg vmbo-t op het Don Bosco College. Ik zit nu in mijn vierde jaar. Mijn eindexamenjaar. Ik ben niet bepaald een schooltype, maar ik lig goed op schema. Ik heb de vakken Nederlands, Duits, Engels, Wiskunde, Biologie en Geschiedenis in mijn pakket. Omdat ik vorig seizoen voor vier verschillende teams speelde, miste ik veel lessen. Mijn trainingstijden wisselden voortdurend. Ik ging slechts nipt over. Mijn tentamens dit jaar zijn gelukkig goed verlopen. Wat ik volgend jaar wil gaan doen? Dat weet ik nog niet.”
Hij werd geboren als Givairo Dundas. “Met de achternaam van mijn moeder. Nadat mijn ouders trouwden, heet ik Read.” De roots van zijn ouders liggen in Suriname. Hij heeft in Volendam nog geen contract. “Ik ben geduldig. Als ik goed mijn best blijf doen, komt dat vanzelf. Het heeft geen zin om me hierover druk te maken.” Met Jong FC Volendam streeft hij dit seizoen handhaving na. “Dat wordt niet gemakkelijk. We treffen veel zware ploegen. Ik vind mijn persoonlijke tegenstanders wisselend in niveau. De lastigste tot nu toe? Vince Gino Dekker van Spakenburg.” Gevraagd naar zijn toekomstdoelen, kijkt hij naar het EK. In mei staat het continentale eindtoernooi op het programma in Hongarije. “Ook droom ik ervan om in de Champions League te spelen. Natuurlijk wil ik als speler het maximale bereiken. Daar blijf ik keihard voor werken.” (SB)
Bron: Tweede Divisie Krant
Klik op FC Volendam voor de laatste artikelen over de club.
Klik op FC Volendam voor meer informatie over de club.
