Gert-Jan Stout geniet van ‘frisse’ ploeg bij vv Nieuw-Lekkerland

0
189

 

Eind vorig jaar werd Gert-Jan Stout gehuldigd door vv Nieuw-Lekkerland voor zijn vierhonderdste officiële wedstrijd in de hoofdmacht. “Bloemetje in linkerhand, bonnetje in de rechterhand.”

Stout (30) zou de Lekkerlander met de meeste wedstrijden achter zijn naam kunnen worden. “Maar dat is geen doel op zich. Ik wil met plezier voetballen en bekijk het van jaar tot jaar. Voorlopig heb ik ja gezegd tot de zomer van 2019.” De meeste van zijn jonge ploeggenoten voetbalden nog in de pupillen toen Stout, schilder van beroep, zijn debuut maakte in Nieuw-Lekkerland 1. Amper zestien jaar oud mocht hij van trainer Kees Spaan zijn debuut maken bij de toenmalig tweedeklasser. “Seizoen 2003/2004, ik weet het nog goed”, zegt de huidig aanvoerder van Nieuw-Lekkerland. “Als middenvelder.”

Hij speelde in de apotheose van dat seizoen een hoofdrol. Op de laatste speeldag speelde vv Nieuw-Lekkerland tegen Almkerk. “We moesten gelijk spelen om kampioen te worden, maar Almkerk kwam op een 1-0 voorsprong. In de 96ste minuut, dus ver in blessuretijd, kopte ik de gelijkmaker binnen.”

Hij voetbalde in de jeugd bij FC Dordrecht en na zes jaar Nieuw-Lekkerland klopte Heerjansdam bij hem aan. “Het was nog het goede Heerjansdam, dat in de hoofdklasse speelde. Het was een stap omhoog en, daar ben ik eerlijk in, ik kon er een lekker centje krijgen. Ik heb twee mooie seizoenen gehad bij Heerjansdam. Het was in sportief, maar ook in sociaal opzicht een verrijking. In het derde seizoen ben ik na twee wedstrijden gestopt en ben ik teruggegaan naar Nieuw-Lekkerland. Ik miste de dorpse gezelligheid. In dat seizoen heb ik alleen maar getraind.”

Stout zwoer vervolgens eeuwige trouw aan Nieuw-Lekkerland, waar hij in de loop der tijd naar de laatste lijn verhuisde. Jarenlang speelde hij in het hart van de verdediging met Ard Hartman, sinds dit seizoen is de van Schoonhoven afkomstige Marc Kruiper zijn partner. “Natuurlijk was dat in het begin even wennen, maar we zijn eigenlijk heel snel aan elkaar gewend. Ard was voetballend beter, Marc is weer ontzettend sterk in de lucht.”

De vernieuwingen hebben Nieuw-Lekkerland sowieso goed gedaan, meent Stout. “We hadden genoeg goede voetballers hoor”, zegt hij over het team van vorig seizoen. “Maar de honger was er niet. We waren denk ik als groep te lang bij elkaar. Hoe noemen ze dat? De rek was eruit.”

In de huidige ploeg zit volgens Stout wel die gretigheid die vorig seizoen node werd gemist. “Het is gewoon een stuk scherper allemaal. Op de training, maar ook in de benadering naar elkaar toe. Ik kan me voorstellen dat supporters zeggen dat we als elftal ‘fris’ ogen. Zo voelt dat ook. We zijn heel snel een hechte groep geworden. Van dat proces kan ik wel genieten.”

Stout pakt daarbij als aanvoerder zijn ‘rol’. “Mijn taak is om de jongens scherp te houden. We hebben een uitstekend eerste deel van de competitie achter de rug en we moeten daar wel een goed vervolg aan proberen te geven. Tevredenheid mag niet leiden tot gemakzucht, al denk ik niet dat het deze ploeg snel zal overkomen.”