Na jarenlang zelf bij Baardwijk te hebben gespeeld, keerde Senad Hadzic afgelopen zomer terug op het oude nest. Samen met zijn broertje Vedad. Niet als speler, maar als trainersduo bij het eerste. En dat bevalt, na een goede start van de competitie, voorlopig prima. “Het is voor ons natuurlijk geen onbekende club, dan is het makkelijker terugkomen!”
De keuze om ONI, de vorige club van het duo, in te ruilen voor Baardwijk, was dan ook niet al te moeilijk, vertelt Hadzic (45). “Als de club waar je altijd hebt gespeeld én waar je wat mee hebt, vraagt of je trainer wil worden, hoef je daar geen minuut over na te denken.” Want, zo legt hij uit. “Het voelde meteen goed. Als een soort droom die uitkomt!” Heel veel, is er in al die jaren niet veranderd, heeft hij gemerkt. “Jongens die toen klein waren, spelen nu in het eerste. Daarvan zie je dan weer hun ouders rondlopen. Dat maakt het hier echt een hechte familie. En heel prettig om te werken.” Kortom. “Ik ga met heel veel plezier naar de trainingen en wedstrijden.”
Tegenpolen
Samen met broertje Vedad (37) dus. “Dit is de tweede keer dat we samenwerken. Bij ONI deden we dat voor het eerst.” Een samenwerking die smaakte naar meer. “Vanaf minuut één klikte dat heel goed. Hij was al een aantal jaar gestopt als voetballer en wilde ook iets in het trainersvak gaan doen. Dan beter samen, toch?” Hoe ziet de rolverdeling tussen beide heren er precies uit?
“Vedad vindt het heel leuk om training te geven, ik ben meer van het coachen, begeleiden en gesprekken voeren.” Maar, zo voegt de oudste van de twee er direct aan toe. “We doen het echt samen!” Ook op zaterdag. “Dan doe ik de bespreking en de coaching, hij analyseert. Dat vult elkaar goed aan.” Een fijne samenwerking, bestaat er dan ook niet volgens de oud-speler van onder meer WSC, Capelle, RWB en SC ‘t Zand. “Je hebt nooit het gevoel dat er iemand is die aan je stoelpoten zaagt. Ik ken hem natuurlijk al heel mijn leven, dan kun je elkaar blind vertrouwen.” Ondanks dat ze het niet altijd met elkaar eens zijn, lacht Hadzic.
“We zijn wat dat betreft echt tegenpolen. Dat levert mooie discussies op.” Over wat zoal? “Hij kon vroeger heel goed voetballen, maar haalde er naar mijn mening te weinig uit. Puur door zijn mentaliteit. Dat zie je nu ook terug. Hij is wat makkelijker, terwijl ik alles tot in het detail wil voorbereiden.” Juist daardoor, werkt het zo goed, denkt de inwoner van Waalwijk. “Vedad weet precies wat spelers fijn vinden en staat, mede door zijn leeftijd, heel dicht bij de groep. Hij heeft zelfs nog met twee jongens samen gevoetbald!”
Andere manier
Zelf voetballen is ook iets wat Hadzic deed, al was het niet zo lang. “Ik was een middelmatige speler, die het van hard werken en zijn best doen moest hebben. Op mijn 23ste ben ik gestopt, omdat ik trainer zijn leuker vond.” De middenvelder werd jeugdtrainer bij WSC, haalde via de club ook zijn papieren en stond vervolgens aan het roer bij het tweede van onder meer WSC en SC ‘t Zand. Via ONI uit ‘s-Gravenmoer, belandde hij afgelopen zomer samen met zijn broertje bij vierdeklasser Baardwijk. “We zijn goed gestart, dus we mogen niet klagen. En we hebben van onze oude club gewonnen, dat is natuurlijk ook altijd wel lekker.”
Hoe het duo, geboren in Bosnië en Herzegovina, dat probeert te doen? “Verzorgd voetbal van achteruit en drukzetten. We willen de bal hebben en hem niet zomaar wegschieten.” Een andere manier van spelen, dan ze in Baardwijk de afgelopen jaren gewend waren. “Toen was het veel inzakken en counteren.” Maar een verandering, levert altijd weerstand op, lacht Hadzic. “In het begin dachten ze wel: komen weer twee van die eigenwijze gasten. Tot ze zien dat het werkt en de resultaten goed zijn.”
De lat, legt hij dan ook hoog. “We willen voor de prijzen spelen. Minimaal een periode.” Om vervolgens te promoveren. Iets wat vorig seizoen, ondanks een periodetitel, net niet lukte. “Ik hoopte écht dat ze zouden promoveren. Helaas was dat niet zo, dus moeten wij daar nu maar voor zorgen. Dat roepen we al vanaf dag één.” Aan vertrouwen, geen gebrek. “Het is een mooie groep, met veel voetbal en een goede mix tussen jong en oud.” Met hem als een soort manager. “Ik vind het leuk om zo’n proces te begeleiden en spelers het beste uit zichzelf te laten halen. Onder meer door te zorgen voor een goede sfeer.”
Zat het trainer zijn als voetballer al in hem? “Ik was als speler bloedirritant. Continu aan het coachen, alles neerzetten en bezig met een scheidsrechter.” In het bezit van zijn UEFA C, ziet Hadzic zichzelf samen met zijn broertje, voorlopig nog wel even bij Baardwijk blijven. “We willen echt de club op de kaart zetten.” Om uiteindelijk, misschien ooit ergens een tweedeklasser te trainen. “Maar niveau is niet het belangrijkste. Het gaat om de beleving, samen iets willen bereiken en daar plezier uithalen. Dat vind ik mooi!”
Klik op VV Baardwijk voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Baardwijk voor meer informatie over de club.