Fredson Lucas baalt. Een paar dagen voor het interview heeft de aanvoerder van Oude Maas verstek moeten laten gaan in een competitiewedstrijd. “Ik had de waterpokken”, vertelt de inwoner van Rotterdam. “Mijn dochtertje van één jaar heeft me besmet. Waterpokken blijk je één keer in je leven te krijgen. De meeste mensen krijgen het als kind, ik heb dat overgeslagen. Om de andere spelers niet te besmetten, heb ik twee trainingen en wedstrijden overgeslagen. Ik was in quarantaine.”
Voor een speler, die het teambelang voorop heeft staan, voelde die afwezigheid Lucas zwaar. “Het zijn niet de makkelijkste tijden voor ons als team, dan wil je er graag bij zijn en staan. Als dat dan door wat voor reden niet kan, voelt dat niet fijn.”
Lucas, die bij Oude Maas het centrum van de verdediging vormt met Colin Goudt, is zo’n speler waar je als trainer altijd van op aan kan. Een teamspeler pur sang. Vandaar ook dat trainer Ton van Bremen Lucas, bezig aan zijn tweede seizoen bij de Poortugaalse eersteklasser, aanvoerder maakte.
“Hij had het me vorig seizoen ook al gevraagd”, zegt Lucas. “Maar ik vond dat geen goed moment. Ik was net nieuw bij Oude Maas en wilde me eerst voetballend bewijzen.”
Dit seizoen accepteerde Lucas de aanvoerdersband wel. “Ik voel me verantwoordelijk voor de groep. Ik probeer altijd positief te zijn, een voorbeeld voor de ploeg.”
Oude Maas kreeg afgelopen jaar nogal wat over zich heen. Financiële problemen, selectiespelers die de club tijdens het seizoen verlieten. “Bij mijn vorige club, SHO in Oud-Beijerland, konden we tijdens de training altijd elf tegen elf spelen. Bij Oude Maas niet. We zijn al blij met twaalf, dertien, veertien man. Een x-aantal spelers is tijdens het seizoen gestopt. In mijn ogen doe je dat niet.”
Oude Maas heeft nu ook nog eens te maken met de ‘fusieperikelen’ met buurman Poortugaal. “Dat geeft geen onrust, hoor”, verzekert Lucas. “Het is uiteraard onderwerp van het gesprek in de kleedkamer, maar niet op een negatieve manier. Ik ben ervan overtuigd dat deze spelersgroep en trainer heel graag het seizoen op een zo’n goed mogelijke manier willen afmaken. Daarna zien we wel verder.”
In de jacht naar punten wordt Oude Maas volgens Lucas gehinderd door het gebrek aan een scorend vermogen. “Elke eersteklasser heeft een scorende spits nodig. Heb je die niet, dan wordt het lastig. Dat is een beetje ons verhaal. We hebben voorin Elvis Versluis lopen. Hij heeft een fraaie actie in huis en een mooie pegel in zijn benen, maar met alles op Elvis lukt het niet. We zullen in de tweede competitiehelft een oplossing moeten vinden voor ons doelpuntenprobleem. We hebben voor de rest kwaliteit genoeg om minimaal middenmoter te worden.”
Met zijn samenwerking met Colin Goudt zit het wel goed. “Hij maakt af en toe van die gekke acties. Dan begint hij van achteruit met dribbelen en eindigt dan in de zestien van de tegenstander. Ik vind dat wel mooi. Ik mag dat wel, die lef en bravoure.”